Krzysic4 czarno bialym

Dwie wieże cieńka lina wzywają marzenia bez strachu bez zabezpieczeń dla duszy i serca dla ludzi bo wszystķo jest możliwe

Nie ma co się smutać Spuszczać nos na kwintę Lepiej usiąść przy kominku I uraczyć winkiem Smutek wnet odejdzie Gdy zaszumi w głowie Iskier trzask w kominku Życie kolorowe

Podoba mi się choc zastanawiam sie cy satyra to akurat dobry wybór bo puenta zamiast rozmieszać przygnębia

Gdybyś nie chciał zmian itd nie zwracał bym ci głowy ale masz dar więc czemu nie zawiesić Ci poprzeczki ciut wyżej ;)

Na dłuższą metę zmęczyć możesz czytelnika na jedną sylabę. Spróbuj przepleść jak radziła kiedyś Alicja jedno z dwu sylabowymi zenskimi rymami wtedy trochę zmiekczysz wiersz i łatwiejszy będzie w czytaniu. Tak przynajmniej ja go odebrałem. Jak zawsze pomysł ekstra. A lodówkę z Rosji mam chochlik się wkradł ;) Pozdrawiam

Dziękuję Macieju

:D

Ale na mnie z ekranu patrzy wielkimi oczkami blondynka i mruga ;) wzajemnie uśmiech zostawiam :)

ognia dajcie ognia proszę krzyczy blond niewiasta tabun ruszył na wezwanie biegną ludzie z miasta z pochodniami z zapałkami kto co ma to niesie ogień buchnął wielką siłą dymem przegnał jesień Podobasie

Tak samo życie: )

Gdy software się przepala kielonki w setkach twardy reset rano Cię budzi ze snu koszmara lecz mózg rozwiązań sto różnych niesie

A ja się nie zgodzę z podmiotem wiersz jest nijaki dopóki nie wlozysz emocji wtedy dopiero może zabić lub ogrzać swoim ciepłem może być dumny i lojalny

Dzięki Justyno :) i tobie również Tes za czytanie i komentarz

Ano czym mnie miałaś urazić pozdrawiam wesołego dnia życzę:-)

Czy w drugiej zwrotce nie powinno być cieszy? Czy to ta pora roku ze smutny nastrój wszystkim się udziela ?

Mogło_by ale i nie jest nie zapisze nam się w rejestr tych radości czy też smutków gdzieś odchodzi powolutku Bo minęła już ta chwila gdzie mogło_by się spełniło znowu w kłębek się skulilo czeka znów i znów ją mija Radość chwila Tak odczytałem twój wiersz Justyno pozdrawim

Puzzle układasz ze skrawków duszy składasz przyklejasz bawisz w doktora ze strzępów wyszły kwiaty Van Gogha z krwawą pieczątką ucha autora Szaleństwo bowiem jak grawitacja leciutko popchniesz spadasz w odmęty a ono szybiej mocniej przyciaga choć nie po prostych lecz po krętych

To od dziś milczeć będę jak grób :D

to kupiłem ekstra pozdrawiam

"Bo czasem człowiek musi inaczej się udusi Uuu " :)

Dziękuję jeśli chodzi o morze to moi koledzy po fachu czytając pierwsze wierszyki też to stwierdzili choc przelewala się tam Częstochowa. Łatwo być na pudle gdy nie ma do kogo się porównać; ) jak to mówił Pan z WFu w krainie ślepych jedno oki jest królem ;)

Dziękuję Alicjo tym wierszem krótkim obudziłaś wspomnienia... Gdy jako kadet wchodziłem na statek chciałem wielkich fal. Nie rozumiałem marynarzy którzy tylko chcieli płaskiego morza... po latach na coasterach mocowaniach lodówek komputerów latających kubków jakos entuzjazm do sztormów opadł za to bardzo urzeka mieniące się wszystkimi kolorami morze. Ciekawe teraz mam młodego motorzyste który za niedługo się broni i ostatnio wpadł na mostek widziałem w jego oczach to szczęście jak fala nie taka duża zakrywa dziób ech... poczułem lekkie ukłocie zazdrości

Dobra rada i dobry ciepły wiersz. Pozdrawiam

Dziękuję Aniu za czytanie miłego wieczoru życzę: )

Wdziękiem urzekła pod gwiazdami On się zatracił w niej kompletnie lecz jak to bywa z romansami Ona z nim droczy się wciąż szpetnie Kiedy ma dosyć ta niczym nimfa wdziękiem go wabi dech zapiera by potem z rykiem i grzmotów trzaskiem ze wszystkich uczuć poobdzierać Więc czy ją kocha czy nienawidzi cieńka granica sprzecznych uczuć nierozwiazana zagadka związków przy których zanik widać rozumu Dziękuję kocie za poprawki nad załamaniem się zastanowię jeszcze znów biorę w całości: )