Annie

Krzysztofie, dzięki za zaglądnięcie i słówko. Pozdr

Kocie, dla mnie inspiracją było dokładnie to co napisał Freemen, lepiej bym tego nie wytłumaczyła :) co jakby dowodzi, że równoległe rzeczywistości to nie bajka :) dzięki za czytanie i miły komentarz Pozdr. serdecznie

Kiedy słowa się zderzają powstaje rzeczywistość wieczny soliton bez początku i bez końca dotykam cię bezcielesnymi dłońmi ustami polem energii białym obłokiem energetycznym potencjałem myślą splątaniem na linii czasu - zdarzeń skupiam się przeszłości nie było tej nie naszej

Jak tak już się poważnie i dociekliwie pytasz, to oświadczam, że nie znam Nowego Testamentu na pamięć, podziwiam, gdy ktoś podaje dokładnie ogólnie mam słabą pamięć Pozdr

Ja nie znam :((

Właśnie, też się nad tym zastanawiałam, ale już nie chciałam mieszać, w końcu twarz jest z reguły odsłonięta, nawet w największe mrozy

Policzki płoną odsłonięte - że się wtrącę

Wiersz kojarzy mi się z piosenką Kamila Bednarka „Cisza” https://m.youtube.com/watch?v=A7yIxihqdzw Pozdr

Autorko, wydaje mi się, że tytuł nie jest tu na miejscu. Rozumiem emocje jakie peelka chce przekazać, ale za PWN Hold 1. «wyraz czci lub zachwytu dla kogoś lub czegoś» 2. «uroczysty akt uległości składany zwycięskiemu lub potężniejszemu władcy przez słabszego» 3. «w średniowiecznych stosunkach lennych: ceremonia publicznego składania przysięgi wierności przez wasala seniorowi» W związku z powyższym nie uważam żeby tytuł był odpowiedni do tematyki wiersza Pozdr

Wiersz wymaga skupienia, każde zdanie ma swoją wagę i wymowę. Zabierasz nas w bajkowy świat, chociaż pointa wskazuje, ze może nie do końca, może on jest bliżej niż nam się wydaje - takie odniosłam wrażenie. Pozdr :)

Abstrahując od wiersza, umieszczanie pod wierszem komentarzy typu : "Joanno, już kiedyś pisałam, prosiłam Ciebie - zanim coś zamieścisz upewnij się, że sama rozumiesz co napisałaś. Próbuj dalej, czytaj więcej ale nie tylko poetów z portali internetowych. Proponowałabym jednak klasyków, bo kto jak kto, ale oni dbali o piękno i czytelność języka ojczystego i nie profanowali literatury pięknej." - jest mówiąc delikatnie bardzo niegrzeczne, przykre i wywyższające się. Na taki post mogliby się odważyć wg mnie, tylko uznani poeci czy literaci z naprawdę dużym dorobkiem, włączając w to wydane tomiki wierszy. Pozdr

Podobasię, ciekawa myśl w drugiej miniaturze :) Pozdr

Fajna personifikacja drzewa. Bardzo zgrabnie napisane Pozdr

Wspomnieniowo, bardzo urokliwie :) Fajna pointa Pozdr

Powiało pewną tęsknotą ? z przyjemnością przeczytałam. Alicjo, znowu sobie trochę zmieniłam :) Wymyslilam cię - w tytule ???? za to moje buszowanie po Twoim tekście Pozdr. Serdecznie

OK. Rzeczywiście, to rzeczywiście było odnośnie Twojego komentarza, Sorry ! mimowolnie się zasugerowałam. Mam nadzieję, że nie masz mi tego za złe. Pozdr :)

Kocie, przecież ja nie polemizuję z Tobą. Masz prawo do swojego odbioru, tak jak i ja do swojego. Napisałam tylko, że mi się wiersz podoba, chyba mogę? Nie jestem tutaj od oceniania warsztatu, bo się na tym nie znam. Wydaje mi się, że starasz się trochę narzucić swoje zdanie. Pozdr

https://youtu.be/q0OHnqLG7rE Pozdrawiam :)

Mi się podoba, nie jest patetyczny, a wiersze rocznicowe mają to do siebie. Nie widzę w nim żadnego nawiązania do granic Polski ani Powstań. Spokojny, refleksyjny wiersz. Dobrze, że ktoś się pokusił i podjął tak trudny temat W końcu gdyby nie ten dzień, to nie wiadomo czy dzisiaj pisalibyśmy po polsku. Pozdrawiam serdecznie

Alicjo, jak zwykle u ciebie poetycko i urokliwie Ostatni wers przeczytał mi się, nie wiem czemu Już wolę jutro - ubrać to samo :) Pozdr :)

Nie będę się z Tobą spierać, to jest twoja droga i Twoje widzenie świata. Ja ogólnie widzę, że mam inne zdanie na wiele spraw i nie chcę za bardzo polemizować, bo szanuję światopogląd każdego i nie uważam ,że mój jest jedyny słuszny. Dla mnie ludzka świadomość jest ograniczeniem narzuconym przez mózg, jesteśmy wieczni a tutaj na Ziemi żyjemy tylko chwilę by doświadczyć życia, grać pewną rolę jak aktorzy na scenie. Ale może sama kiedyś zmienię zdanie. Dlatego min. wykasowałam poprzedni komentarz. Dziękuję serdecznie za odpowiedż, to bardzo miłe. Pozdr. serdecznie

Waldemarze, jeżeli dobrze zrozumiałam, to poruszyłeś w wierszu poważny problem. W skrócie można go określić - Co siejesz to zbierasz. Również popieram Oxyvie w tym temacie :) Natomiast nie zgodzę się tu z To jest tylko przekaz w jaki mamy wierzyć, dany nam przez pośredników, jakimi są osoby duchowne w każdej religii. Pozdr

Sympatyczny wiersz Bezsenność przyszła najwyrażniej z Weną :) Pozdr

Samo życie :) Pozdr

Wiersz jak dla mnie trudny :) Bardzo kolorystyczny i obrazowy Trochę przypadkowe rymy - takie mam wrażenie Pozdr