Maciek.J

Panna Ludmiła spod Białowieży, grała w pokera z grupką żołnierzy, ale w rozbieranego. Lecz nic nie wyszło z tego, bo w mig zabrakło na niej …odzieży. Czubek Walenty z miasta Żagania, miewa skłonności do wariowania. Szczególnie sobie ceni, objawy schizofrenii. Nawet małżonce dał imię …Mania. Gienek Ponury z Czarnego Boru, nie miał od dawna wcale humoru. Poszła więc baba nieboga, po radę do psychologa, lecz i on też coś…był bez wigoru.

@Annna2 @Annna2 dziękuję Aniutko za komentarz

z wielkim upodobaniem czytam Anulko twoje opowieści warmińskie są i ciekawe i dobrze napisane a tematów chyba nie zabraknie... byłabyś świetnym przewodnikiem po Warmii ale chyba już nim jesteś ;-) *

z podziękowaniem za inspirację dla piąteprzezdziesiąte: Biegły sobie raz nieopodal wioski Pieski, dwa śliczniutkie i całe białe jak śnieg pieski. Aż tu raptem za ostrym zakrętem, jeden wpadł na butlę z atramentem. *** Biegły sobie dwa pieski: biały i niebieski…

cieszę się Andrzeju,że i ty tutaj jesteś i twoje wiersze

bardzo dobre haiku - zapisz je w pamiętniku

ładny wiersz Waldku ale chyba za wcześnie go napisałeś na razie lato w pełni

bardzo osobisty wiersz zamknięty w kopercie takie chwile pozostają na zawsze pozdrawiam Robercie

cudowne te twoje gyszychty Aniutko zawsze do nich powracam nawet myślami

o Pieskach limeryk taki słodki ciekawe, czy w Polsce są też...Kotki ?

bezmyślne kłamstwa przemyśli chociaż mózg wyprany aż do cna szukają w nim czy coś jeszcze ma na końcu powieszą go niezawiśli za to że jest nadal dwa razy dwa a on popatrzy okiem Polifema z litością na obłudę i pogardę i odejdzie na zawsze drogą ubitą z nieociosanych kamieni gdzie pokłoni się nowym sekretom i na zawsze odrzuci maski twarde wykreśli z kalendarza datę zawitą … pamiętaj że on był kiedyś poetą i mieszkał pośród niemych cieni

@Annna2 gryfno frelka jesteś i tyle Ania

@wierszyki niezły,ale delikatnie wspomnę ,że klasyczny limeryk ma nazwę geograficzną na końcu pierwszego wersu jako miejsce akcji lub pochodzenie bohatera pozdrowienia

@Annna2 upps ale mówiłem ,że byłem przejazdem i w dodatku tyle lat temu muszę nadrobić zaległości i kupić przynajmniej na początek dobry przewodnik po Warmii... a swoim sprostowaniem udowodniłaś,że jesteś 100 % Warmianką i do tego z dziada pradziada

@Alicja_Wysocka dziękuję Alu za poetycki komentarz @Annna2 bardzo dziękuję Aniutko, ja też uważam,że to los jest kowalem ale my nie musimy być kowadłem... i biernie pozwalać losowi na kucie naszego życia

dlaczego to co piękne jest tylko na obrazie z dobrego snu i jest tylko jedną krótką chwilką dlaczego nie ma ciebie tu gdzie czeka moje serce stęsknione patrząc na świat i gęstą mgłę z jesieni utkaną szarą zimną zasłonę jak to Matka Natura toczy grę niech jeszcze dotknę choć raz marzenia i przeżyję piękną marę w realu na moment wyjdę z mroku zapomnienia nie mając w sobie żadnego żalu tak kochać i być kochanym bardzo chcę przytulić jedno serce złamane ale nie wtedy gdy zmęczony dniem śpię i wszystko przemija nad ranem próbuję smaku jesieni życia po trosze ocalić dziś barwę opadłych liści o jedno Ciebie Boże tak bardzo proszę niech ten choć jeden sen się ziści

@Waldemar_Talar_Talar @Waldemar_Talar_Talar dziękuję Waldku i pozdrawiam @Hiala ale w pamięci pozostaną świeże

znam Warmię ale tylko przejazdem - jako nastolatek odwiedziłem sanktuarium w Świętej Lipce i kwaterę Hitlera przejeżdżałem przez Olsztyn... ach kiedy to było -pół wieku temu kiedy czytam twoje poetyckie obrazy warmińskie aż zaczynam tęsknić za twoją małą Ojczyzną to jest piękne. POEZJA

bardzo dobry limeryk - proszę o jeszcze

dla Ani - z dedykacją Zamożny Nazar spod Ałma-Aty codziennie Aniel kupuje kwiaty. Ciotka Gulnur ją swata lecz Aniel mówi: atam... Chyba więc kupi dwa małe Fiaty.

@Annna2 zakochałem się w twoim wierszu piękny romantyczny i taki delikatny jak ty Aniu

witaj drogi Robercie miło znów ciebie czytać

bardzo lubię twoje wiersze warmińskie czytałem je już gdzie indziej mam nadzieję na miłą dla oka i serca kontynuację

witaj Aniu na tym portalu przeczytam każdy twój okruszek lub cały wiersz bo jak z balu w pięknej sukni Kopciuszek twoja poezja mnie zachwyca i o świcie i w blasku księżyca

Ukochanej Mamie Dwa kwiaty wraz z czterema chore na doczesną tęsknotę uschły wodą życia nienapojone czy jeszcze Ciebie myślą usłyszę by zapamiętać twoje serce złote otwieram pamiętnika ostatnią stronę parapet sklejony wspomnieniami ościeżnice malowane wierszami zamiast szyb wyblakłe zdjęć klisze niewdzięczny los nam skradł i głupio się teraz uśmiecha była nadzieja spokój pociecha i ogromne okno na świat dzisiaj nic z tego już nie ma