bronmus45

Rozumny człowiek odrzuci kamień z buta, który go uwiera i pójdzie dalej. Nieudacznik zatrzyma się, by przeprowadzić swoje własne, drobiazgowe śledztwo - skąd, dlaczego, i z jakim zamiarem ktoś ten kamień podrzucił mu do buta. Często przy tym dochodząc do wniosków nie mających nic wspólnego z rzeczywistością, gdy tymczasem cel do którego zmierzał, coraz bardziej staje się nierealnym. Wniosek ten nasunął mi się po szczęśliwie zakończonej, aczkolwiek tragicznie wyglądającej przygodzie chłopców z Tajlandii. Z wielkim wstydem myślę sobie, jak wyglądałaby podobna historia w dzisiejszej Polsce, pod rządami obecnych władz. Przychodzą tutaj mi na myśl niedawne przecież, wzajemne obwinianie się za opieszałość po katastrofie żywiołowej, pośród osób sprawujących te czy inne funkcje. Gdy tymczasem doraźną pomoc nieśli ludzie niezwiązani z żadną władzą. .

Świt na plaży iskrzącej promieniami słońca - morskie fale przenoszą ruchome obrazy leśnych chaszczy, porosłych wśród wydmowych zboczy. Szum wzburzonych fal morskich krzykiem mew wzmocniony, niesie z sobą przesłanie dla duszy wędrowca, kroczącego granicą wodnego żywiołu. Jesteś tu ziarnkiem piasku dla potęg natury, które będą wciąż trwały przez kolejne wieki. Ciesz się więc życiem teraz, nie czekaj na więcej, bądź niczym dąb stuletni, odpornym na burze, nie dający się złamać przeciwieństwom losu. Zatrzymać biegu zdarzeń jest przecież nie sposób, więc spójrz przed siebie śmiało z promiennym uśmiechem, niosącym z sobą radość pośród zmartwień wielu ... ~

Gdybym jakimś cudem wygrał pokaźną sumę (a nie daję szans losowi, bo nie gram nawet w totka), to z pewnością wybudowałbym sobie - gdzieś tam - drewnianą willę podobną do tej, którą opisałem pod adresem: https://poezja.org/utwor/162728-dawnych-wspomnie%C5%84-czar/?tab=comments#comment-2064304 Pozdrawiam - heeeeeejjjj!!!

~~~~~ lipiec rozpalił słońce na niebie czas myśleć więc o urlopie wody Bałtyku czekają na ciebie nie utop się tylko w nich chłopie porzuć z tą chwilą kłopoty w pracy wraz z szefem upierdliwym byś wrócił do niej z opaloną glacą lecz teraz nie bądź leniwym rozważ dokładnie dokąd i za ile wyjedziesz po opaleniznę którą się chwalić będziesz tym czulej kochance wraz z resztą golizny potem zapakuj wszystko co potrzeba (w tym również niebieskie tabletki) byś mógł korzystać gdy spadną jak z nieba twej żądne miłości kobietki życzę więc wszystkim nieśmiałym pacanom by poszli po rozum do głowy i dorównali rogatym baranom wśród owiec tak ... przebojowych ~ - (l)amen(t) - ~~~~~

Wzgórza Beskidów porośnięte lasem - w dolinie potok zbierający wody roztopów śniegu, czy deszczowej słoty z pobliskich stoków, w różnych porach roku. Wracam wspomnieniem w te odległe strony, gdzie każdy kamyk był mi bardziej znany, niźli dzisiejsze, miejskie trotuary. Los nie pozwolił mi zaznać starości w tamtych obrazach z dzieciństwa, więc z serca. Jam tylko duszą owych spadkobierca - nie spoczną moje tam po śmierci kości ... .

~~~ Wzgórza Beskidów porośnięte lasem - w dolinie potok zbierający wody roztopów śniegu, czy deszczowej słoty z pobliskich stoków, w różnych porach roku. Jest i źródełko pośród grud kamiennych, na szczycie wzgórza, bijące od ziemi. Stąd jego nadmiar spływa wąską strugą pojąc zarośla, resztą wprost do rzeczki. Jakże wspaniałym był pomysł człowieka, który to źródło ujarzmił dla siebie, karmiąc obejście wodą, w domu i oborze - dom stał o wiele poniżej od źródła. Obudowane już kamiennym murkiem, z pokrywą szczelną, chroniącą przed brudem, spod której biegła rurą wprost do domu źródlana woda pod niezłym ciśnieniem. W piętrowym domu, zbudowanym z bali, kuchnia przestrzenna - w niej kurki miedziane, niosące wodę na potrzeby chwili. Obora również zasilana wodą - a jej tu trzeba dość spore ilości. Jakże wygodnie i o wiele prościej napoić bydło czy inne zwierzaki, niż tak jak dawniej, nosić ją ze szczytu, z koromysłami dźwigając wiaderka. Obraz ten widzę ciągle przed oczami, z lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Łza się zakręci wtedy pod powieką, gdy wspomnę chwile pokryte latami ... ~

!!! Ogniste ścieżki Hurgot przesuwanych gwiazd Wyczekiwanie Majestatyczne groźby potężnych sił przyrody

- lepiej, żeby się nie pojawiło przez przypadek ... Pozdrawiam

~~ Daleka od codzienności - skryta pod namiotem miłość dwojga ludzi. Ona i On cudzołożą w rozumieniu katechizmów, czy tradycji społecznych. Odpływają w zaświaty swoim tu jestestwem, skazani na szarówkę dnia codziennego. I nocy. ~

~~~ pośród koron drzew łagodny podmuch wiatru - listki w sadzawce ~

Słuchaj no, intruzie!!! - kolejny już raz łamiesz swoje przyrzeczenie o nieodwiedzaniu moich adresów, a tym bardziej ich komentowania. Już raz ci dowodziłem, że bardzo znani i cenieni - przynajmniej w sieci internetu autorzy haiku - do każdego tekstu dodają obrazek z nim powiązany. Więc odczep się raz na zawsze ode mnie - bo twoja znajomość literatury haiku, limeryków, czy też wielu innych gatunków poezji jest na poziomie zerowym. Więc nie zabieraj głosu tam, gdzie nie masz nic do powiedzenia. A szczególnie na terytorium gospodarza, który nie ma najmniejszej ochoty ciebie gościć pod żadną postacią. EOT

Witam. Mam takie oto pytanie - czy jest to Twój, autorski tekst, czy też tłumaczenie? Pozdrawiam.

Znowu szukasz zaczepki? I czy ty w ogóle masz pojęcie o czymś takim jak haiga? Kiedyś twórcy sami rysowali obrazki do swoich tekstów - obecnie posługują się fotkami - skrócona lekcja dla krytykantów twojego pokroju ...

ślimak winniczek na warzywnym poletku - główka kapusty ~~~ Cieszę się, jeśli stworzę tekst haiku gdzie środkowy wers może być powiązany z obydwoma skrajnymi. Czyli - "ślimak winniczek na warzywnym poletku", jak i - "na warzywnym poletku główka kapusty". Przy czym zachowany pozostaje klasyczny zapis tekstu haiku w układzie 5+7+5 ~ ~

Po pierwsze Bronisław, po drugie - tytuł "Narodziny mowy" odebrałem dosłownie - gdzieś tam w prehistorii - więc i nie było jeszcze określonego nazewnictwa. Pozdrawiam.

Jancio - tak go nazwano, bo pochodził z Janek, zbierał same pochwały w lichy, pusty dzbanek. Naczynie puste, jak i pochwały - od klakiera i obrzępały. Dzbanek był z marnej gliny, więc pękł w pewien ranek.

Podoba mi się, ale ... zabrakło mi wątku o nazewnictwie każdej rzeczy / zjawiska z osobna, aby móc wymówić już w pełni zrozumiałe słowa.

Niestety - nie umiem tak pisać - bardziej stąpam po ziemi, niż szybuję w obłokach... Ja jednak odbieram Twój tekst jako wiersz, w przeciwieństwie do mojej prozy - bo i na takiej właśnie stronie się znajdujemy - warsztat dla prozy. Ale, ale - może spróbowałbyś pomóc swoim warsztatem w zabawie słowem pod adresem: https://poezja.org/utwor/162518-obraz-karmi/?tab=comments#comment-2063315 Przydałoby się takie pióro przy opisywaniu tamtego tematu. Chociaż zajrzyj i zostaw ślad. Pozdrawiam

~~~ Szukałem Ciebie przez te wszystkie lata młodzieńczej fantazji. Wreszcie znalazłem. Zauroczony, czy zakochany? Ile to trwało? Niecały rok - narodziny potomka - i ... co dalej? Zauroczenie przestało działać. Kilkanaście lat spędzonych pod jednym dachem, ale osobno. Z chwilą ukończenia szkoły podstawowej przez naszego syna rozstaliśmy się w odczuciu wielkiej ulgi, jak po sprzątaniu mieszkania, i wyrzuceniu zbędnych już rzeczy na śmietnik. Nareszcie wolni ... ~

Znam ja kilku takich, co mocni tylko w gębie - wiszących u bossów, jak żołędzie na dębie. Gdy taki wreszcie spadnie - zwłaszcza ten strącony, jest nikim. Odebrano mu znaczeń pagony, więc staje się tchórzliwym, mizernym gołębiem. .

Pewien ladaco gdzieś z Kalifornii twierdzi, że umie grać na waltorni. Lecz jak przyjdzie "co do czego" - on pluje, zamiast dąć w niego. Raz nawet z rogu wyskoczył ... kornik ~ waltornia - czyli po prostu róg (muzyczny instrument dęty, blaszany) .

Bardzo głupawy komentarz.

Mimo, ze nie jestem praktykującym katolikiem - od Kościoła odsunąłem się już pół wieku temu - twój tekst uważam za jeden z podlejszych, jakie tutaj napotkałem. Wklejenie obrazu Ukrzyżowanego do tak grafomańskiego bełkotu jednoznacznie określa twoją osobowość. Wartą mniej niż zero.

Oj ważne ... ważne - bo to przecież pudło rezonansowe decyduje o jakości dźwięku i jego barwie

To nawet ładne, ale ... marmurowa harfa ma chyba niezbyt miłe brzmienie Pozdrawiam