Znajdź zawartość

* (...) w pamięci mojej wciąż te same, z dziecięcych lat beztroskie chwile, a w nich najczulej i najmilej wspominam zawsze swoją mamę (...) Z upływem lat, w jesieni wieku, coraz to częściej brak mi Ciebie. Ty, w każdej życiowej potrzebie, znalazłaś moc stosownych leków. Dzisiaj, w Dzień Matki hołd ten kładę przed ukochanym mi obliczem, co tkwi w pamięci. Sobie życzę, bym mógł wciąż liczyć na Twą radę .. ** - w splocie miłości i zaufania .. ~~ Jesteś obecną w moich wspomnieniach obrazem bliskim, niezapomnianym, w sercu noszonym z wielką tkliwością. To Twoim głosem słucham pociechy, gdy mocno pragnę w chwilach zwątpienia znaleźć lekarstwo na własne troski. Mateczko moja .. Dawno odeszłaś już z tego świata w miejsca nieznane, lecz gdzieś tuż obok. We mnie wciąż żyjesz w troskliwym bycie, spiesząc z pomocą, gdy Ciebie wołam .. Jestem niezmiernie rad z tych odwiedzin, mających w sercu nadal miejsce swoje, duchem splecionych z podświadomością mojego bytu .. ~~ .

(z cyklu "Warkocze myśli")~~ spowite w kwiatach bramy niebios a może zniekształcone od zmagań dusz cierpiących wrota piekielnych czeluści oczekują posłusznych swemu Kościołowi sprawującemu nad nimi władzę duchową podczas ziemskiej tułaczki wielu z nich bowiem zaufało bezgranicznie duszpasterzom deprawującym ich córki i synów bez cienia wątpliwości w boskie kapłanów powołanie "ciemny lud" od wieków te bajki kupuje grzesząc swoją naiwnością i zaniechaniem w dociekaniu prawdy zasłyszanych przekazów o losie swoich najbliższych zniewolone dusze wołają o pomstę do .. + + Dodam tutaj jeszcze swoją sentencję napisana kilka lat tamu: Wartość każdej religii jest wprost proporcjonalna do wartości przewodników duchowych, czyli kapłanów, obecnie jej wysługujących - bronmus45 ...

.. &&& .. niczym bieg z przeszkodami wyrastającymi tuż przed tobą na pogmatwanych ścieżkach labiryntu zderzających się tam myśli nigdy nie odgadniesz kiedy - lub w ogóle osiągniesz metę nocnych zmagań jaką jest sen .. &&& .. - ratunku szukam dziś w górach .. .. październik, pogoda ponura, a ja wśród baranów stada. Nie śpię. Gdzieś wilk się skrada, bo psy nasłuchując, biegają .. Owce swój koszar tu mają, więc je zaganiam i liczę .. Nie palcem, lecz jakimś biczem, laską lub kapeluszem. Tu dopowiedzieć wam muszę, że palcem to .. dłub sobie w nosie. Liczę, bo redyk się zbliża, a kierdel "trza przyszykować". Już rozbolała mnie głowa, w której sumuję barany .. - więc wstaję. Znów niewyspany .. . .

Mój Ty skarbie, w sercu skryty,jesteś mi świętości mitem,który nagle gdzieś uleciał,lecz odnajdę Cię .. (kochana ..)Ktoś Cię wykradł z mego życia,wbrew Twej woli uwiódł skrycie,otumanił narkotykiemno i wywiózł precz ..Lecz ja przecież nie przestanęszukać Ciebie, by swą ranęw sercu zgoić jak najczuleji znów objąć Cię .. (najmilsza ..)Ty zapewne cierpisz mękiw niepewności, wśród udrękiswego serca oddanegodla mnie, wierzę w to ..Prześlij mi myślą nadzieję,bo ja wkrótce oszalejęz tej rozłąki niespodzianej,więc mi dodaj sił ..(kochana ..)Wołam Ciebie mój kochanyw swoich myślach, gdy nad ranemsłońce wstaje wraz z nadzieją,że odnajdziesz mnie ..(mój miły ..)Jak inaczej mam Ci pomóc,gdy jestem zamknięta w domu,gdzie daleko, za muramiświat nieznany mi ..Przepytałem wiele kobiet,kto swą żądzą parł ku Tobie,by uczynić nam tą krzywdę,no i porwać Cię .. Bądź wciąż pewna, ukochana,że głęboka we mnie rananie zabliźni się zwątpieniemi odzyskam Cię .. (najdroższa ..)~~Znów będziemy się cieszylinaszym szczęściem, a Was milichcę zaprosić na przyjęciegdy odnajdę Ją .. (w co wierzę ..)~~ .

~ Poezję winna cechować głębia przeżywania, a ta wielce odmienną pośród jej odbiorców, jak miłość, która włada siłą wodospadu, wobec osób wybranych, a nie wszystkich wokół. ~~ Mylnym zda się więc zwyczaj uznania boskości poezji nam wskazanej, by tak ją oceniać - przez kogoś, co odmienne ma upodobania od naszej wrażliwości, niekoniecznie gorszej. ~~~ Ten towar nader płochy, wycenić się nie da - ci co myślą inaczej, chcąc jedynie sprzedać swą markę ulubioną, czynią wiele złego. Tak właśnie sobie myślę. No, a ty, kolego? .. .

~ mglisty poranek z zapachami zgnilizny spacer jesienią ~~ bezlistne drzewa dopełnieniem szarości siąpiąca mżawka ... P.S - bardzo mi "się widzi" jeśli zapiszę króciutki tekścik w sposób, w którym środkowy wers "pasuje" w odniesieniu do obydwu skrajnych. .

zmarznięte dłonie ogrzewane przy piecu - uroki zimy

* przedwczesna zima - jednodniowy bałwanek zaczyna topnieć

obrazek z sieci zamarłe kwiaty sterczą na gołej ziemi - mroźny listopad ~

Kto jest za? ... a kto jest przeciw? Bozia świat dzisiejszy sklecił na wzór prawdopodobieństwa. Zagęszczone w nim przekleństwa jednej z grup na ową inną - każda z nich jest przecież winną - że nie chce znać tamtych racji. Oto posmak demokracji, jaką żeśmy sami chcieli. Czy to kiedyś się wybieli, by malować znów na nowo Polskę, prawdziwie Ludową?

Na tacy ciągle mało - narzekał proboszczunio,który ze swoją Dziunią (czyli kochanką stałą)wyjechać chciał na wczasy, gdzieś do dalekich krajów.Poradził jednak sobie. Wyjechał sam. Tam wiele kobiet ... .

~~~ Pewna Krystyna, co zasiada w Sejmie,jedzenia z gęby nigdy nie odejmie.Wcina więc wprost na sali- kultura? ją to "wali"Jak zajdzie potrzeba, to i ... majtki zdejmie. ~

Zafascynował mnie tekst piosenki i samo wykonanie - tym razem naturalne - przez Michała Wiśniewskiego. Chociaż za nim nigdy "nie przepadałem". Zapraszam do odsłuchania. Po kliknięciu w trójkącik odtwarzania trzeba niestety odczekać kilkanaście sekund, po których rozpocznie się odtwarzanie całości nagrania. .

Niegdyś znany był ród Rakoczy - książąt Siedmiogrodu. Dziś, z podłego powodu wszyscy znamy ród Kaczory - jeden z nich poważnie chory -

Sto dwadzieścia trzy lata niewoli - sto od wyzwolenia. Nie umiemy wyjść z cienia sarmackiej swawoli. I nic się tu nie zmienia ...

... Sto lat już przeminęło, cały wiek za nami, kiedy to ziemie polskie, co pod zaborami cierpiały zniewolone, ujrzał znów świat cały. Rycerskości tradycje wciąż w narodzie trwały budząc znowu uśpione przez lata dążenie, by z zakończeniem wojny przyszło wyzwolenie, które umieści Polskę na Europy mapie. Nie było wtedy mowy o żadnej atrapie kraju, zarządzanego przez mocarstwa świata. Naród spod trzech zaborów musiał się znów zbratać, by móc odeprzeć wrogie, sowietów dążenia. Lecz od samych początków swego odrodzenia trwa i nadal hołduje waśniom między sobą ... To dążenie do władzy ciągle jest chorobą zaspokajania żądzy poszczególnych osób. Coraz bardziej to widać, zaradzić nie sposób, by wśród Polaków nacji zgoda panowała. I w tej zwaśnionej dobie trwa dziś Polska cała ...

Dla kilku pokoleń zniewolonej Polski; gdy po rozbiorach zapadło zwątpienie w moc sprawczą ducha narodowej chwały - pośród morderczych zmagań między zaborcami, zawitał wreszcie promyczek nadziei ... Legiony Piłsudskiego "chorego na Polskę", już od początku wojny swym szlakiem bojowym wykuwały w pamięci władców tego świata potrzebę zmartwychwstania dla swojego Kraju. Deklaracja wersalska w powojennej dobie przywraca Polsce miejsce w Europie, lecz mocno okrojone w swej dawnej potędze. Śląsk, Wielkopolska, Warmia i Mazury walczą o swoją polskość wpisaną w tradycję, jeszcze lat kilka po wojennej nocy. xxx 11 listopada 1918 r. Rada Regencyjna przekazuje Piłsudskiemu pełnię władzy wojskowej. On sam jeszcze lat wiele poświęcił dla kraju, by ten odradzał się w chwale i na miarę czasów. xxx

. kliknij w fotkę aby powiększyć obraz .

omszały kamień przy cmentarnej kaplicy skropiony łzami

+ pośmiertny znacznik zbity z brzozowych żerdek - zapomniany grób listopadowe święto przywołuje wspomnienia +

~ Lokal wyborczy jak kolektura, obok - tuż w mieście - na wszystkich murach widnieją twarze żądnych dziś władzy. . Lecz lud głosuje "na chybił trafił" - tak jest najprościej. Kto by potrafił poznać osoby? Jest ich zbyt wiele. . A co nas czeka, gdy już u celu znajdą się tacy, co mają gdzieś tam swe obietnice? . Ano - jak zwykle - kandydat "picer" ma większe szanse, bo dobry "bajer" to pół sukcesu. Dziś każdy frajer wie o tym dobrze, więc właśnie wierzy, że władza jemu się też należy ... ... P.S - mam nadzieję, że tekst ten w żadnej mierze nie zakłóca ciszy wyborczej

(40 rocznica wyboru papieża Jana Pawła II) + I stało się, co wtedy było znakiem bożym dla większości Polaków - a może i świata, że kapłan, który z ludźmi tak chętnie się brata, człowieczych spraw na Ziemi na bok nie odłoży. On to - spośród Polaków - jest pierwszym w historii świata chrześcijańskiego przywódcą wybranym. I przy Jego pomocy system pokonany, który to lat dziesiątki był pewien Victorii swej czerwonej zarazy, od Kremla idącej. Polskie serca, co zawsze wolności pragnące, wspomogły Go w tym wielkim, nader zbożnym celu. Znanych - jak On - na świecie, jest z Polski niewielu, lecz mową im zawistnym, często oczerniani. Zawiść tkwi w ich ataku. Lecz tchórzliwi sami ... +