bronmus45

Ja właśnie mieszkam na Wyszyńskiego 3msie ...

teraz tak to wygląda ...

A ja w tymże Szczecinku mieszkam już od 1965 roku ...

Przesłanie to dotyczy nie tylko polityki - chociaż "pod politykę", tak jak i kulturę - można "podpiąć" prawie że każdą dziedzinę życia. Niemniej bardzo dziękuję za miłe słowa. Pozdrawiam - 3msie!!!

Ci, co pochwały same chcą widzieć w ocenie swojej pracy dla innych, czy też charakteru, są kalecy rozumem. Takich to u steru jakichkolwiek poczynań stawiać nie należy. Wszyscy bowiem, co chcą być w swoich słowach szczerzy, stają się w oczach owych wrogami porządku. Tenże obłudny zwyczaj szerzy się, niestety, obejmując mackami wszech rodzaju władzę. Więc nie mam szans kariery, jeśli jej nie "kadzę" wobec wszelkich wyników tego władztwa wątków. Morale społeczeństwa już w każdym wymiarze staje się mocno podłym. Że się tak wyrażę ...

lipa rozkwita herbacianym zapachem - nektar miodowy & herbatka z lipy w porcelanowym kubku miodowy napój Drugi tekst jest o tyle ciekawy, że jego środkowy wers można powiązać zarówno z pierwszym, jak i trzecim. Wśród japońskich twórców jest to bardzo wysoko oceniane.

No, no ... aż tak?!!! Pozdrowienia z upalnego Szczecinka -

kwitnący jaśmin nieskazitelnie biały - wśród kwiatów motyl

heheheheeeeejjjj!!!

Masz rację - już zmieniam na "własnym" 3msie ... Co do liczb nad strofami - słusznie wywnioskowałaś. Zaznaczyłem to jedynie po to, żeby nikt mi nie zarzucił nierówności tychże głosek. Już to kiedyś doświadczyłem, więc wolałem uprzedzić zawczasu.

(12) Boleję nad tymi, którzy swą osobę sadowią na szczytach wszelkich możliwości. Ich rozdęte EGO na stale już gości w umyśle mizernym, zwiastując chorobę. (13) Takim za nic krytyka ich poczynań marnych; widzą bowiem w niej próbę zniesławienia pracy, jaką tu wykonali. W splocie myśli czarnych mnożą wciąż nowych wrogów. Wszyscy to łajdacy ... (12) Groźniejszym zjawiskiem jest wsparcie dla owych, jakiego doznają. Człowiek honorowy nie zhańbi się nigdy takim poczynaniem. Właśnie tak to widzę. Moim, własnym zdaniem ... .

Zachowania kibolskie - w tym gwizdy i krzyki nie są dla nich podłością, gdy sami stosują - przypominam poprzednie dwie kadencje z rzędu. Dzisiaj się zasłaniając powagą urzędu oskarżają już innych, o niecne praktyki. Tak to prawo Kalego na swoich sztandarach niosą wyznawcy sekty, rządzącej dziś krajem. Jest to zgodne z ich duchem, klasą, obyczajem, jakie narzucił wiernym sam guru - ich Zbawca. "Ciemny ludek" wciąż wierzy, że ta "dobra zmiana" przyniesie im w podarku moc wierzbowych gruszek. Dalej się nie wypowiem. Ramionami wzruszę i pójdę swoją drogą, jak w czasach "komuny". Wszak dzisiaj już postrzegam tej nowej zwiastuny ... .

Ciężko, lub wręcz niemożliwym staje się wyrażenie tekstem całej wiązanki uczuć wobec tak bliskiej nam osoby, szczególnie gdy już dawno nas opuściła, przenosząc się do krainy wiecznej szczęśliwości ...

(...) w pamięci mojej wciąż te same, z dziecięcych lat beztroskie chwile, a w nich najczulej i najmilej wspominam zawsze swoją mamę (...) Z upływem lat, w jesieni wieku, coraz to częściej brak mi Ciebie. Ty, w każdej życiowej potrzebie, znalazłaś moc stosownych leków. Dzisiaj, w Dzień Matki hołd ten kładę przed ukochanym mi obliczem, co tkwi w pamięci. Sobie życzę, bym mógł wciąż liczyć na Twą radę ... .

Bełkot w sensie uznania tego tekstu za regulamin - jako gatunek rymowanki, to inna sprawa ...

To się nie da opowiedzieć - tam nie znalazłem żadnych publikacji, jedynie czat na żywo pomiędzy kilkoma uczestnikami ... i ... tyle. Może nie umiałem szukać, lecz nawet zapisy regulaminu to jeden, niezrozumiały bełkot (chyba założyciela). Żadnych zasad i nawet brak stron do publikacji jakichkolwiek tekstów, oprócz tegoż czatu

Byłem, zobaczyłem, zarejestrowałem się i ... jak najszybciej się dało - uciekłem stamtąd

- znasz takie powiedzenie - uderz w stół, a nożyce się odezwą ...?

Cap - to wiadomo - samiec od kozy (przeważnie stary, lub wytrzebiony). Taki już nie ma chęci do żony, wciąż snując jednak miraże grozy. Jaki to siłacz z niego nie lada; we wszystkich sprawach "mistrz nad mistrzami" - gdy tak doprawdy (pomiędzy nami) to kawał drania, gnuśnego dziada ... Bywają również wśród homo sapiens odpowiedniki capiego rodu. Nie zauważą żadnych powodów, by czyny swoje uznać za nonsens.

~~~~~ ... miriady ziarenek skał osadowych pod twoimi stopami - jak okiem sięgnąć na nadmorskiej plaży przyjazne w zetknięciu z nimi, gdy ogrzane niebiańskim piecem w porannych jego promieniach, zachęcają do spacerów, boso, tuż po obmywających twoje stopy rozlewiskach fal zasolonej wody gdzieniegdzie spotykasz "spieszonych" przedstawicieli kilku skrzydlatych gatunków, wydziobujących coś pożywnego spośród różnokolorowych kamyczków, przemieszanych z drobnicą, połyskującego w promieniach słońca kwarcu czas i tobie pomyśleć o śniadaniu ... ~~~

Beztalenciem nazwany gość z Limerykowa, wciąż wierzy w swoją wielkość. O kim tutaj mowa, wielu zapewne zgadnie. Nietrudne zadanie - szczególnie - że powyższe to tutaj przesłanie wskazuje jednoznacznie na rodzaj gatunku, w jakim "tworzy" uparcie, drwiąc sobie z warunków, jakie powinien spełniać w poezji rodzinie. Biada jednak takiemu, który o tej winie ośmieli się napisać komentarz krytyczny. Autor "limeryk gniotów" - stwór apodyktyczny, będzie się mścił bez końca na owej osobie. Zapewne nawet wtedy, gdy legnie już w grobie ... Może jednak wciąż liczyć na podobnych jemu. Ci ślą ciągle peany, jak władcy haremu czynią w podobny sposób, niegodne czci dziewki. Z tym właśnie osobnikiem, to nie są przelewki, bo oczernić potrafi przed administracją. Ta zaś nie bacząc na to, czyją jest tu racją, dla swego wygodnictwa zbanuje krytyka ... Z tej tutaj przypowieści morał zaś wynika, że mniej ważne, kto winien. Ważnym jest poddaństwo wobec administracji. A to jest już draństwo ... .

~~~ Zapewne ciężko żyć jest w kraju, którym to włada ex cathedra człowiek, a raczej jego chandra, tonąca w oparach szaleju. Współczucia słowa same płyną, splecione z wołaniem o czyny. Dziś wasze, nieprzyjazne miny wciąż przegrywają z aktorzyną. Staczać się będzie coraz głębiej wasz Kraj w otchłanie nieprzyjazne, a to są sprawy zbyt poważne, by dawać upust tylko gębie ...

dzięki - to moje, bardzo osobiste przemyślenia ...

Nadmorska plaża w zachodzącym słońcu. Fale Bałtyku, migoczące ostatnimi promieniami, rozbijają się o brzeg, znajdując tutaj swój kres. Ich dwoje, w późnej już jesieni życia, przemierzają krok za krokiem własną drogę do celu, trzymając się za ręce. Jakże mi żal mijającego dnia. Jednego z niewielu, jakie pozostały do końca podróży tych dwojga ...

Jest taki jeden - domyśli się wielu, co zawsze pierwszy do obmowy innych. Ten nawołując do powszechnej zgody tłoczy kalumnie z swej przepastnej rynny cieknące jadem. Człek podłej urody, w swojej obłudzie widzi się u steru. Tak jest i tutaj. Dziś znany z numerów, jakie przedstawiam wam w powyższej treści, wnosi jad z sobą, by go tu umieścić ...