joaxii

A skąd założenie, że były komunista i TW nie może być świetnym poetą, prozaikiem, szefem itd?.. Znów wychodzi polskie przekonanie, że jeśli ktoś jest świetny w jednej dziedzinie, musi być równie świetny w innych. Mickiewicz był genialnym poetą, więc nie wolno głośno mówić, że w życiu prywatnym był obrzydliwym zgniłkiem, a jego poglądy były co najmniej idiotyczne. Stawia się mu pomniki i robi z niego wzór do naśladowania, tymczasem, jedyne, za co można go podziwiać to język i warsztat poetycki. Ta cała historia z IPN-em i współpracą z SB przypomina mi coraz bardziej McCarthy'ego i jego polowanie na czarownice. Teraz każdy może napisać o każdym, że jest TW - ewentualne sprostowania nie są już takie ciekawe, wiec lądują drobnym maczkiem na 3 stronie.Poza tym - skąd tyle zaufania do akt stworzonych przez "zbrodniarzy", jakimi podobno są osoby pracujące w czy dla SB?.. Naprawdę - nie obchodzi mnie, kto był kim za komuny. Ludzkie losy są poplątane, nie wiem, jakie były jego motywy, rzeczywiste "zbrodnie" itd, ludzie się zmieniają. Szczerze mówiąc, jedyne co mnie obchodzi, to kim ten ktoś jest teraz. A panów prezesów ktoś przecież wybrał, widać więc ludzie uważali, że są dobrzy na to stanowisko. Może zacząć ich oceniać po tym, co robią teraz?.. Polskim problemem jest to, że żyjemy przeszłością. Rozdrapujemy rany, szukamy winnych, lub dla odmiany pławimy się w minionej chwale. Nikt nie pracuje nad tym, co jest teraz i co będzie później. Nikt nie wyciąga wniosków z historii. Szczerze mówiąc - nie znam panów wymienionych w artykule, nie interesują mnie ZPP ani inne stowarzyszenia, nie mam potrzeby przynależności do ugrupowań jakiegokolwiek rodzaju. Wkurza mnie tylko mechanizm, w jaki dyskwalifikuje się ludzi na podstawie tego, co się działo (lub nie) pół wieku temu, zamiast oceniać ich po tym, co robią i kim są teraz. Aha, i jeszcze jedno - Messalin Nagietka nie ma problemu z zamieszczaniem takiego tekstu z nazwiskami i dokładnymi danymi osób podejrzanych o współracę, za to nazwisko znajomego dyskretnie przemilcza i nie podaje niczego, co może pozwolić na jego identyfikację. Że zacytuję: "a po co komu wiedzieć". No właśnie, Messalin - po co?.. Pzdr. j. PS. Sorry za styl i nieskładność tekstu - mam koszmarny katar i ciężko mi się formułuje myśli.

Dziękuję za komentarz. No niestety, tak to już w życiu bywa. Zbyt wysokie oczekiwania zazwyczaj prowadzą do katastrofy. Pzdr., j.

Bardzo dziękuję pzdr.,j.

Oj, no czasem mi się zdarza... :) Ale, znaczy sie, że jest tak źle?.. :( Pzdr., j.

W pełni się zgadzam, ale tu nie o tym. Z tego, co zrozumiałam - a można to czytać i bez kontekstu - ktoś z Niemców stwierdził, że Polska przegrała II wojnę światową. Nie ma to nic wspólnego z naszym mesjanizmem i samouwielbieniem. To po prostu propaganda proniemiecka. Och, przecież przegrała, może nie wojnę światową (choć sądząc po 50 latach powojennej historii, to też) ale na pewno wojnę o własną niepodległość. Kraj okupowany trudno nazwać zwycięzcą wojny, nieprawdaż?.. Szczerze mówiąc, Polska była jednym z najbardziej przegranych państw w tej wojnie - nawet Niemcy jakoś przekuli ją na własny sukces. I to są fakty, nie propaganda. A trudno oczekiwać po Niemcach, by robili programy propolskie, podobnie, jak my nie mówimy do końca prawdy o historii polsko-ukraińskiej, gdzie nie wspomina sie o tym, o czym chociażby pisali twórcy tzw. czarnego romantyzmu: rzeziach, ludobójstwie, koszmarnym okrucieństwie Polaków wobec cywilnej ludności Ukrainy. Zresztą, co ciekawe, czarny romantyzm do dziś jest traktowany po macoszemu, a fakt, że jego dzieła nie były zbyt często wydawane, świadczy poniekąd sam za siebie. W końcu zawsze to przyjemniej poczytać Sienkiewicza, niż Malczewskiego. Znów widzimy drzazgę w oku innych, nie dostrzegając kłody we własnym (to cytat, tyle że nie pamiętam skąd ;) ) Pzdr., j.

widzisz są listy które powinny pozostać nieodpowiedziane. każde słowo staje się brakiem każdy brak – deklaracją wojny. tylko zasieki są wirtualne a twarze zmieniają się w maski przedśmiertne. widać tak miało być. nic nie zmieni tego układu metafizycznych liter w czasie i przestrzeni. tylko w głowach antymateria silniejsza od grawitacji. nieskończone pozostanie nierozpoczęte

A pierwszy raz w historii??.. Można się czepiać tonu wypowiedzi (tyle, że nie słyszałam oryginału, tu jest tłumaczenie, nie wiem, jak dobre i w dodatku wyrwane z kontekstu), ale bezsprzecznie zdarzało nam się przegrywać, podobnie, jak i wygrywać. Co prawda nie potrzebujemy wroga by doprowadzić Polskę do upadku, świetnie radzimy sobie z tym sami, ale zdarzało nam się rozpętywać wojny, przegrywać je itd. Wkurza mnie postawa, że Polska bohaterskim narodem jest i jako taka nie ma zadnych brzydkich plam na historii, a wszystko co złe to wina zewnętrznych wrogów, że o zwycięstwach pamięta się na wieki wieków amen, a porażki zwyczajnie wymazuje z pamięci, a co gorsza z historii. Jesteśmy tacy sami, jak inne kraje - przegrywaliśmy i wygrywaliśmy, byliśmy agresorami i ofiarami agresji, dokonywaliśmy zbrodni i dokonywano ich na nas. Normalka. Tylko mniemanie o sobie mamy wyższe niż średnia światowa, co najdobitniej chyba wypłynęło w mickiewiczowskiej teorii mesjanizmu - jednej najwięksych i najbardziej chełpliwych bzdur, jakie w życiu słyszałam. Polacy to naród megalomanów, i to jest przykre. Pzdr., j.

Goya - niesamowite klimaty. Jego Pies jest jednym z najlepszych i najbardziej poruszających obrazów, jakie widziałam El Greco - o jakieś 400-500 lat wyprzedził swoją epokę, Caravaggio - niesamowity światłocień Peder Balke i jego monochromatyczne pejzaże, Turner Beksiński, Malczewski Pzdr., j.

Aluno, to jest forum poetyckie. Nie miałabym nic przeciwko temu, gdybyś wydrukowała Mamie wiersz i dała jej w jakiejkolwiek formie, byłby to piękny gest i na pewno zostałby doceniony. Ale tu jest forum poetyckie, na którym dyskutuje się o tekście, z pominięciem całej otoczki typu dla kogo, dlaczego itd. A tekst jest, IMHO, słaby. Nie oceniam szczerości uczuć, intencji itd., tylko tekst literacki. Sorry, ten jest kiepski i moim zdaniem nie nadaje się na Z. Pzdr., j.

A mnie sie podoba, poza jednym momentem - "krzyż po- zbawi sumienia" rozumiem zamysł Autorki, ale co to jest "krzyż po-"?.. Wers jest jak dla mnie bez sensu, sens pojawia sie dopiero w połączeniu z następnym, ale w takim układzie po co dzielić te wersy?.. Trochę to taka zabawa dla zabawy, trochę na siłę. Czasem trzeba zacisnąć zęby i odmówić sobie pewnych przyjemności - pisanie to poważna sprawa, i czasem wymaga poświęceń ;) Pzdr., j. A moim zdaniem sensowne - "krzyż po" to krzyż po fakcie (np.po zniszczeniu poczęcia, z tekstu wyżej to wynika), tak to rozumiem. A potem celnie łączy się z "pozbawi". Myślę też, że f.isa jest bardzo świadoma pisania. OK, ale wtedy wychodzi karkołomna konstrukcja, niejasna i okropnie zagmatwana. Nie lepiej siegnąć po trochę prostoty w tekście?.. Nie twierdzę, ze Autorka nie jest świadopma pisania, ale wiem po sobie, że czasem się przeszarżuje. Poza tym - to są tylko moje uwagi, co z nimi zrobi - Jej sprawa. pzdr., j.

Za dużo szablonów, oczywistości: drzewa zawsze są juskane wiatrem, niebo rozświetlone gwiazdami, które są nieskończone, uśmiech jest szczery, istnienie odwieczne a świat pełen nienawiści i pychy. To wszystko już było, moze warto poszukać nowych środków wyrazu?.. pzdr., j.

Przepraszam, ze się czepiam, ale w co się skrapla ogień?.. Niezły materiał na haiku. Niestey, na razie tylko materiał. pzdr., j.

Nie dyskutując o pięknie uczuć i intencji - niestety, przeczytawszy ten tekst miałam wrażenie, że to wierszyk napisany w laurce przez przedszkolaka. Zdecydowanie uważam, że Mama zasługuje na coś więcej niż niekontrolowaną eksplozję afektu, zwłaszcza ze strony córki-poetki. Pzdr., j. Moja mama była nauczycielką to ona zaszczepiła mi milość do poezji i literaturty ...dlatego wlaśnie tak prosto ...z serca!!! Pozdrawiam! A nie uczyła, że wiersz to też forma i nie wszystko co szczerze i prosto z serca jest wierszem?.. I jaka jest różnica między prozą Dostojewskiego a Mniszkówny też nie?.. ;) Również pozdrawiam, j. :) PS. Własnie dlatego nigdy nie napisałam wiersza dla mojej mamy - zbyt trudno o dystans, który jest niezbędny, by wiersz był dobry. A uważam, ze mama zasługuje na najlepszy wiersz, pod każdym względem.

Byłoby bardzo ładnie. Tylko po co takie nagromadzenie słów?? Niespotykanie zimowe rękawiczki nieufności to jakaś masakra. Podobnie - niepotrzebny wyraz "dotkliwie" przy samotnych ramionach. Samotność zazwyczaj jest dotkliwa. Po co inwersje w takich ilościach? Ewidentnie do przycięcia i doszlifowania, bo warto o ten tekst powalczyć. Pzdr., j.

A jednak - trochę bełkotliwie. Za dużo inwersji, zbyt przeładowany, ciasny, brak w nim miejsca dla czytelnika. Ładne ptaki szturmujące ranek, potem już kompletnie nieczytelny. Pzdr., j.

Ja bardzo przepraszam, ale "otchłań ciemnej bramy" z "nienasyconą czarną paszczą" rozłożyła mnie kompletnie. Podobnie jak muchy, które nie wiedzieć czemu awansowały do osobnego wersu. Bardzo lubię poezję opisującą zwykłe rzeczy i wydarzenia, ale to jest, niestety raczej nieudolna próba. Tekst jest poszatkowany, naszpikowany niepotrzebnymi inwersjami i przerysowany do granic możliwości. Powyższe cytaty sa tak patetyczne, ze aż śmieszne. Brak w nim subtelności i prostoty, która przecież jest (a raczej była) w tej scence. Moim zdaniem tekst do generalnej przeróbki. Pzdr., j.

A mnie sie podoba, poza jednym momentem - "krzyż po- zbawi sumienia" rozumiem zamysł Autorki, ale co to jest "krzyż po-"?.. Wers jest jak dla mnie bez sensu, sens pojawia sie dopiero w połączeniu z następnym, ale w takim układzie po co dzielić te wersy?.. Trochę to taka zabawa dla zabawy, trochę na siłę. Czasem trzeba zacisnąć zęby i odmówić sobie pewnych przyjemności - pisanie to poważna sprawa, i czasem wymaga poświęceń ;) Pzdr., j.

Prosty, ładny tekst, do którego mam tylko jedną uwagę - niepotrzebnie przeszarżowane "dzikie myśli", "najsłodszy spokój" i "porażająca rozkosz". Proszę przeczytać te zwroty - coś jakby trącą harlequinem, ewentualnie wiktoriańską literaturą pornograficzną, nieprawdaż?.. ;) Może dobrze byłoby je trochę ociosać - czytelnik nie idiota, domyśli się. Pzdr., j.

Nie dyskutując o pięknie uczuć i intencji - niestety, przeczytawszy ten tekst miałam wrażenie, że to wierszyk napisany w laurce przez przedszkolaka. Zdecydowanie uważam, że Mama zasługuje na coś więcej niż niekontrolowaną eksplozję afektu, zwłaszcza ze strony córki-poetki. Pzdr., j.

Oj, to fakt. Ale czasem szkoda, że nie może być tak dobrze, jak kiedyś (co nie znaczy, że kiedyś było nie wiem, jak dobrze) :)

1988 jeśli chodzi o ścisłość :) Ja też :) A to płyta z 1988. Ja trochę później poznałem ten zespół, od płyty Krew Marylin Monroe, miałem może 12 lat;) Ze 'starych' zespołów z dobrymi tekstami to jeszcze Variete jest, pierwsza płyta niezła. A z nowych to mi praktycznie nic nie przychodzi do głowy, bo albo po angielsku śpiewają, albo teksty są bardzo minimalistyczne i bez muzyki średnio wypadają. Hotel Kosmos z tekstami Rafała Skoniecznego jest w porządku. OK, a co sądzisz o samym tekście?.. Variete rzeczywiście niezłe. Hotelu Kosmos nie znam, spróbuję. Angielskie dobre? Bywają częściej niż polskie, to fakt. Podrzuć przykłady, nigdy dość dobrej poezji, również tekściarskiej :) Teza o braku dobrych tekstów w mainstreamie wciąż żywa :) Pzdr. j.

Marcin, Świetlicki poetą jest. Świetliki to jego "autorski" projekt. Chodzi mi o zwykłe ambicje zwykłych "szarpidrutów". Dziś tekst jest dużo mniej wazny niż makijaż chórku (pomijając jego inne walory, i nie mówię o głosowych). Pzdr. j.

1988 jeśli chodzi o ścisłość :) Ja też :)

Lubię Peszek, tylko chodzi mi o jakość samych tekstów, bez muzyki i wykonania. Wiadomo, że świetna interpretacja, (a Peszek jest rewelacyjna), robi cuda. Tymczasem tekst, wyprany z muzyki, interpretacji, aranżacji, produkcji itd. mógłby bronić się sam. Nie mówię, że ma być zaraz wysokich lotów poezją (nie uwazam, że tekst "Listu..." taki jest) ale mógłby być czymś więcej niż beznadziejnie naiwną rymowanką. Dżem - świetny dopiero przy ostatniej strofie i odwołaniu do "Malowanego Ptaka" Kosińskiego, SBB - potwierdza moją teorię - to tekst "starej gwardii" i niestety mało popularny. Ogólnie chodzi mi o to, że dzisiejsze teksty pełne są truizmów bez żadnego polotu, obróbki poetyckiej, a co za tym idzie, wartości literackiej. I chodzi mi o tzw. mainstream, a nie pozycje niszowe. Pzdr. jzw. j. ;)

Ten z listy (Wola istnienia) - tak. Dla porówniania, wkleję: Ktoś mnie obarczył jarzmem win Zaszczepił pierworodny grzech Długi czas odczuwałem tylko wstyd Proszę by dobrze zrozumiano mnie By dobrze zrozumiano mnie Wypaczona wola,chory cel Poza moralnością księgi praw Na moją głowę święty gniew Proszę by dobrze zrozumiano mnie By dobrze zrozumiano mnie Wyczulony na piękno ze wzrokiem w noc Wyśniłem mój bluźnierczy sen Że nie czuję wstydu za mój los Proszę by dobrze zrozumiano mnie By dobrze zrozumiano mnie Rodzi się moc Oto rodzi się moc Czuję jak rodzi się moc Czuję jak rodzi się Rodzi się moc Oto rodzi się moc Czuję jak rodzi sie moc Czuję jak rodzi się Wola istnienia pod pojęciem "Człowiek" Poprzez cierpienie nie stajesz się Tak bardzo piękny jakbyś chciał Stajesz się zgorzkniały i szczęśliwy mniej Proszę by dobrze zrozumiano mnie By dobrze zrozumiano mnie Rodzi się moc Oto rodzi się moc Czuję jak rodzi się moc Czuję jak rodzi się Rodzi się moc Oto rodzi się moc Czuję jak rodzi sie moc Czuję jak rodzi się Wola istnienia pod pojęciem "Człowiek" Jeżeli piękno zasługuje na potępienie Jeżeli mądrość potęguje jedynie zło Jeżeli szczęście jest przeszkodą dla zbawienia To osądzi mnie bezduszna wieczna noc /x2 Nie osądzam tzw. "ważkości tematu" tylko jego poetyckość, a więc zastosowanie środków poetyckich, wrażliwość, brak banału, oryginalność itd. Jakieś dobre poetycko teksty?.. Proszę o wklejanie. Będzie miło, ciekawie, i bardziej poetycko niż przy wklejaniu zdjęć ;) Pzdr., j.