lena2_

Przepięknie piszesz o miłości:):)

@Jacek_Suchowicz Dziękuję Jacku:):) @Migrena Bardzo mnie cieszy Twoje uznanie dla wiersza:):) serdecznosci:) @Berenika97 Twój komentarz piękniejszy od mojego wiersza:):) pozdrawiam:)

Piękny wiersz:) ulga a może już znużenie życiem i nadzieja na wieczny spokój:):) serdecznosci Bereniko:)

stare drzewa mają w sobie powagę czasu przetrwały kapryśne pory roku chroniły przed deszczem i słońcem wykołysały niejedno pisklę jesienią z godnością tracą liście użyźniając młodnik jak gdyby już wszystko wiedziały o miłości

Bereniko potrafisz tworzyć subtelne obrazy i zmysłowy klimat:):) super:)

jesień wpada w zadumę gdy burze letnie wspomni z ulgą że już nie musi służyć jako odgromnik

Opisujesz jakąś metafizyczną miłość, albo miłość zwyczajną opisujesz metafizycznie...niezmiernie wrażliwy z Ciebie poeta:):)

Urzekłaś mnie tym wierszem:):)czytam i czytam i odnajduję trochę skargi , trochę ostrzeżenia a nawet droczenia się ze światem. Violu, zdaje się, że nadajemy na podobnych falach:):):)

Oczywiście pięknem przyrody:):)Dzięki:):) @Migrena Bardzo dziękuję za uznanie:):) @Jacek_Suchowicz Dziękuję:):) @Berenika97 Bereniko jak pięknie odpowiedziałaś na mój wiersz, dziękuję:):) To jest za duże słowo jak na mnie, nie czuję się poetką:):) serdecznosci Violu:):) @Alicja_Wysocka Bardzo dziękuję Alicjo za tak miłe słowa:)

Nie pytaj więcej o jutro, lęk lubi rozkładać karty i wróżyć chciałby złowieszczo, a wzrok ma dziwnie uparty. Możesz zapytać o wczoraj - spotkałam jesień w alei. Nabiera pięknych rumieńców, chyba się wreszcie ośmieli, spłynąć słoneczną kaskadą, by złotem nakarmić oczy. I stracę od nowa głowę - tak łatwo mnie zauroczyć.

Z Twojego wiersza bije taka moc, subtelna a jednak przejmująca:):) miłego dnia:)

@huzarc Cieszę się:):) pozdrawiam:) @Migrena Bardzo dziękuję za tak życzliwe słowa:):) @Alicja_Wysocka To prawda, cieszmy się jeszcze:):):) @FaLcorN Dzięki:):) @Manek Dziękuję:):)cieszę się, że Cię zainspirowałam:):) @Berenika97 Dziękuję Bereniko:):) @Jacek_Suchowicz Ty to dopiero masz lekkie pióro, jeżeli na poczekaniu tworzysz takie odpowiedzi:):) @viola arvensis Ojej Violu, jak miło przeczytać takie słowa:) dziękuję:)

Uroczy, ciepły wiersz:):) pozdrawiam Alicjo:)

Przyłączam się do zachwytów nad wierszem. Dla mnie to piękny opis drogi dwojga ludzi , od namiętności i żaru po popiół wspomnień i prozę przyzwyczajenia, ale puenta wnosi nadzieję, że nawet popiół może zapłonąć, choć w innej rzeczywistości. Pozdrawiam serdecznie:)

Nie oglądajmy się za siebie, licząc pożółkłe kalendarze. Jeszcze spróbujmy złapać w locie, choćby najmniejsze z naszych marzeń. Odnajdźmy dawne polne ścieżki, gdzie kwiaty, drzewa, złote słońce. Nim się ukryje za horyzont, poczujmy jeszcze puls gorący. Nie patrzmy, co na końcu drogi, licho spać lubi za zakrętem. Dopóki igra w oczach płomień, cieszmy się chwilą, jak prezentem.

@Migrena Bardzo mnie cieszy Twoje uznanie:):) pozdrawiam serdecznie:)

Chyba poruszasz tutaj problem przypadku... a może przeznaczenia...rzeczywiście, czasem się wydaje , że mogło się się coś zacząć od jednego spojrzenia ...i nosi się w sobie ten obraz... ale czy to pomaga w życiu? chyba jednak lepiej przyjąć, ze tak miało być:):) świetny wiersz, moje klimaty:)

Piękny, rytmicznie napisany wiersz.To drzewo skojarzyło mi się z takim mędrcem, pełnym powagi i spokoju, który spogląda na ten świat z dystansem. Serdecznosci Wiolu:)

@tie-break Tak, właśnie dlatego napisałam ten wiersz:) dziękuję za obszerny komentarz:) @viola arvensis To prawda Violu:) dzięki:) @Berenika97 Bardzo dziękuję za tak życzliwy komentarz:):) @Nata_Kruk Dziękuję Natko:)

Super:):) serdecznosci:)

ktoś znów zasłonił uśmiechem co w sercu za długo więził jak ten co poszedł na grzyby a wypatrywał gałęzi

Natko obnażyłaś całą prawdę o tej powierzchowności, która dzisiaj króluje i w realiach i mediach wszelakiego rodzaju:) pozdrawiam serdecznie:)

Bereniko, to chyba jeden z najlepszych Twoich wierszy, czytam z zachwytem, rezonują we mnie Twoje przemyślenia:):)Poezja:):)

Rzeczywiście wygląda to jak upojenie jesienią, jakieś niezwykłe zespolenie z naturą na granicy dzikości:) podoba się:)

Mogłabyś meblować słowem. bo masz dar pisania pięknych wierszy:)