Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

beta_b

Użytkownicy
  • Postów

    4 821
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    63

Treść opublikowana przez beta_b

  1. @andrew rewelacja! Jestem zachwycona. :) bb
  2. @wierszyki Kiedyś znajomy ocalił od ścięcia aleję wierzb, wkładając do dziupli Maryjki. Samozwańczy drwale rezygnowali z planu likwidacji obrośnietej wierzbami drogi. Maryjki nadal w wierzbach tych mieszkają. @Robert Witold Gorzkowski peronifikuję gipsową figurkę, ale czemu nie? @Annna2 Maryja i Mateńka mają miękkość w sobie. @huzarc dziękuję jesiennie. Mówię poważnie, żeby poszukać ma grobach wyblakłe Maryjki, koloru im dodać. Ściskam, dodając tekściki. Bb @violetta niestety, nie rozumiem komentarza Violu.
  3. Na tym grobku sìę nie zmieści dużo świeczek. Słówko grób, to może nawet nadużycie. Tu mieszkają duże serca małych dzieci, co odeszły nim rozkwitlo w nich już życie. ..................... A co ze mną? Mnie rozsypcie gdzieś po świecie; lasy lubię i połacia wielkiej wody. Jeśli zechcesz wspomnieć kiedyś moje imię - w każdym miejscu możesz wtedy się ukłonić.
  4. @Arturek spoko. Kasuję komentarz. Nic na siłę. Proszę pisać jak Pan chce. Nie mój ogródek, nie moje kwiatki. Bb
  5. Wypłowiała Ci na słońcu ta sukienka, deszcz wybielił z dłoni żółty odcień skóry. Ale dzielnie opiekujesz się zmarłymi, Panno Mario, która zeszłaś z boskiej chmury. Maryjko z grobu babci, stoisz cicho przy akacji, wysłuchujesz skarg potoku. Dzisiaj rwetes na cmentarzu, dużo ludzi. Fala płynie z naręczami siat i kwiatów. Ty na co dzień dbasz o spokój, mimo wiatrów, towarzyszko pozaziemskiej ich podróży. Stoisz cicho przy nagrobku. Wysłuchujesz skarg potoku, że już bliskich nie ma z boku. Sa anioły i jezuski, są krzyżyki. Mi Maryjka sercu bliska, niczym matka. Symbolicznie poły sukni rozchyliła, żeby schować się tam mogła cała dziatwa. Maryjko - stoisz cicho. Wysłuchujesz skarg potoku, że już babci nie ma z boku. Wezmę pędzel, odmaluję Ci sukienkę. Pilnuj grobu na kolejne i ćwierć wieku. Bywam czasem, myślę często - ty tu jesteś. Pani wierna, opiekunko bez urlopu. XxxxX Jak się nudzisz, bez pomysłu i fantazji, farbkę w rękę, idź na cmenatrz i pomaluj suknię Marii, biały welon, twarz i ręce a odwdzięczy się uśmiechem, gdzieś tam z raju.
  6. @Berenika97 Poznajemy siebie w różny sposób wg mnie, ale ważne by się obserwować, wyciągać wnioski, nie zwalać winy i odpowiedzialności na innych, nie wkręcać w cudze (emocje). Pozdrawiam ciepło, zmykam na rower. bb
  7. @Berenika97 ojej, tyle dobrych słów to nie wiem czy za jednym haustem przyjmę ;) Zostaliśmy z tym pytaniem oboje: ja i bóg chyba też, bo czas mija a wiele się nie zmienia (choć przestaje mnie pytanie męczyć, a ja jego. :D ) Ściskam, bb
  8. Bez zasobów i doświadczeń wychowywałam od maleńkiego młodszą o 10 lat siostrę. Ot dziecko dziecko. Ciężko porównać lalkę do małego człowieka, chociaż zawsze się można pomylić. ;) Ale jak mnie zabrakło, jej się świat zawalił, a mi się otworzył. Za młoda byłam na te obowiązki, ale fakt - towarzystwo miałam. Dzisiaj kontakt mamy stały, choć mieszka w Portugalii. Ładny wiersz. Ale wszystko co piszesz ma jakość. bb
  9. @Marek.zak1 zgadzam się, każdy wiersz pokazuje autora i jego intencje, wrażliwość, potrzeby. @tie-break tak, w skondensowanej formie można przekazać dużo i głęboko. W prozie zajmuje przekaz znacznie więcej czasu ;D @Marianne_ Spory komplement. :) @huzarc dzięki za głaska Drodzy, jest dla mnie odkryciem, że czytając swoje teksty na przestrzeni lat widzę zmiany, i występowały one już po publikacji wiersza. Jakby wiersz był jaskółką. Natchnienie intuicją. Czasem ostrym cięciem. Zwrotem. To w moim przypadku dobry drogowskaz, zaufanie do siebie. Dziwne, a cenne odkrycie. Dziękuję za obecność i lekturę. bb
  10. Paradoksalnie to właśnie w wierszach poznaję siebie i jestem lepsza. Jakby natchnieniem była tęsknota wolnego ducha, co mnie nie słucha. Jakby w tych wersach mówiła dusza, którą dzień zwykły już nie porusza. Furtka do wnętrza. To intuicja - tak ma na imię - paradoksalnie - moja myśl pierwsza.
  11. Napisałam wierszyk w temacie, może stąd moje zrozumienie. ;) Przeczytaj. Bb
  12. Dla mnie ta zwrotka jest kluczowa. Relacja z Bogiem to relacja z rodzicem, instancją wyższą, opiekunem. Gdy ojca nie było, nie ma, lub jest niedostępny - zostaje pustka i tęsknota. Modlitwa to rozmowa z nim. Albo zwykła mantra. Bardzo dobry wiersz, ściskam, bb
  13. Pięknie i delikatnie. Wyjątkowy. Bb
  14. Sliczne, i to co potem. Ale powiem wprost, kochana. Mam problem z wkładaniem emocji innym w skrajnych sytuacjach, choćby bohaterom wierszy. Nie wiem, co czuje w locie samobójca i ty też zadajesz te pytania, dlatego nie kupuję w 3 zwrotce 1 os. I z ostatnią zwrotką też mam problem. Poza tym plastycznie. Ściskam, bb
  15. Piękny, to prawda. Sroczka się w złotych liściach przebiera. Sam urok i zalotne pytanie o (Pana) lato. bb
  16. @Alicja_Wysocka za dużo pustych oczek, ludzi, sytuacji. Za dużo szczegółów, którym chcemy sprostać. A życie się toczy, lekko, naturalnie. A ja w nim zanurzam, .... zwykła, prosta. Ściskam Alu, bb @Adler na wielu się tematach nie znam, wiedzy mi brakuje, ale lubię pisać. I nieźle rymuję. :D dobrego dnia, bb
  17. @Berenika97 ale głasków dostałam. :D choć to efelt uboczny, bo rymowanka powstała dla wyrównania wew. ciśnienia. :D Dziękuję za uśmiech, ściskam Bereniko. Bb
  18. @Waldemar_Talar_Talar piszę, żeby może już nie gubić oczek i ludzi na swojej drodze. Zajęta ogarnianiem siebie, tracę innych z czucia. Ale to może moment przesilenia? Co u Ciebie Waldku? Jak się czujesz?
  19. Ciągle gubię jakieś oczka, w rękach sweter życia plotę. Plączę nitki, kolor wkładam. Póki żyję - mam robotę. Idealne to to nie jest, porównuję wizję z szlaczkiem; jak pijana czasem biegnę, śmieję się, a potem płaczę. Z każdej strony coś wystaje, rękaw krótki, poła świeci. Kawał swetra plotę mamo i okrywam nimi dzieci. Z modą nie mam nic wspólnego, spod maszyny nie wypadłam. Samoróbka - tu mi bliżej - o mym życiu - taka prawda. Wolę myśleć - samorodek :D - bez przepisu i bez planu. Los ugniatał i uciskał. Jestem sama sobie panem. xxx Skoro sensu smak poczułam i znam swoje po horyzont, to ciekawam innych ludzi. Napisz, co u Ciebie słychać.
  20. Dla mnie prawda jest jasna. Lekka lub ciężka (do przyjęcia), w zależności od iluzji / konsekwencji. Ale lubię takie teksty, nad którymi można się zastanowić. Pozdrawiam, bb
  21. @Sylwester_Lasota zważywszy, że AI się ciągle uczy i szlifuje, może osiągnąć wysoki pułap. Póki co odróżniam odpowiedzi, prace sztucznej. I odczuwam niechęć, jakby spłycała relacje. Ale może na drugim biegunie będzie dążenie ludzkości do bliskości i relacji bezpośrednich? Ściskam. Bb PS jest dysonans między treścią a zbyt "otwartą" muzyką. Za dużo w niej radości i jasności, mimo mojej zgody na odchodzenie. Niuans, ale wyraźny. Empatyczne faux pas.
  22. Tekst super, równy, dobry, mądry. Ale wykonanie i muzyka AI? Bb
  23. Fajne, zapamiętam. Mogę tak mieć, nie wróży dobrze. Bb
  24. @Sylwester_Lasota ludzie operują różnymi wachlarzami uczuć, a mój jest zamaszysty ;) Nie czuję, że to wyidealizowane stanowisko, ale może być na skraju kolorów, jeśli tak piszesz. :) Mi się raczej podoba forma, szczególnie drugiej zwrotki. 12-sylab, rymy, kilka zdań, które mogłyby paść w normalnej wypowiedzi. Ściskam i dziękuję, bb
×
×
  • Dodaj nową pozycję...