Zdzisław Antolski

wiersz świetny, puenta dobra, tylko tytuł naukowy, zupełnie nie pasuje.

podoba mi się nawet. Perwersyjne troszkę? Jest literówka: "wsuwam pończochę", chyba? W ostatnim wersie za miast "smakuję więcej", co jest wyrażeniem potocznym, powinno być raczej "smakuję bardziej"?

Tak, wyjaśnienie było przydatne, dla mnie też, pozdrawiam :)

Wiersz zawiera ładne obrazy i niebanalne myśli. Ale składa się z niezwykle długich, rozbudowanych zdań, co przywodzi na myśl pracę naukową, zamienioną w poezję. Utrudnia to czytanie ze zrozumieniem. Więcej prostoty :) Pozdrawiam.

czy tu się rozgrywa jakiś dramat?

Rozumiem. Nasuwa się jednak pytanie, co jest lepsze od demokracji? Jak miałyby brzmieć pytania w ewentualnym referendum? Przy poprzednim ustroju też się nikt ludzi o zdanie nie pytał, a wybory fałszowano.

Ostatnia strofa bardzo piękna: "Prosty człowiek z nadzieją". Ale nie rozumiem pierwszej strofy. Demokracja wydała na siebie skazujące wyroki? A kiedy to? Chyba coś przegapiłem?

Smutny obraz, nieźle napisany. Ale nie wiem, od Autora zależy, czy z pierwszej strofy nie zostawić tylko pierwszej linijki. Trzy następne to takie sobie dywagacje, niezbyt smaczne. Bez nich wiersz zyskałby na zwartości i sile wyrazu. Pozdrawiam,

Racja!

Dobrze się czyta ten wiersz i pozostaje zamyślenie.

Krótko, prosto, zwięźle i... prawdziwie.

Nieźle, ale nic nie przebije Twojego wiersza "a niby mniszek". Tam było mistrzostwo. Idź tą drogą. Pozdrawiam:)

Cudo!

bardzo to zagadkowe. I intrygujące :)

Ględź pan dalej - spoko. Niezły wiersz, napisany z pasją, z humorem satyrycznym zacięciem.

A cóż się tam stało?

dobry wiersz

Całkiem udany wiersz. Pierwsze dwa wersy piękne. Jakbym już gdzieś ten utwór czytał czy mi się wydaje? Publikował go pan?

kazdy ma pewne ważne rozmowy z innymi ludźmi. Twój wiersz dotyka bardzo intymnych sfer związków z ludźmi, jak się róźnimy itp.

Hm, ciekawe, jakie używki są najlepsze? Wiersz fajny, choć chyba trochę w środkowej części przegadany.

dobrze napisane, nawet w takiej formie mogłoby pozostać. Lubię, kiedy czytelnik ma otwarte pole do własnych dopowiedzeń. Czytam Pani wiersze z przyjemnością. Pozdrawiam.

Wiersz mi się podoba. Jednak zrezygnowałbym z ostatniego wersu, jest lekko banalny i psuje puentę. (Chyba jest literówka "pod mim", powinno być "pod nim"?).

Przepraszam Panią :))

Tak zacytował Pan słynny wiersz Szymborskiej. Ale u Kłopotka jest sytuacja odwrotna. To Kot umiera. Jest to więc nawiązanie.

To jest naprawdę dobry wiersz!!!