Ewa_Krzywka

zieleń zasłony wiatru skrzydłem muskana marszczy powieki plus i pozdrawiam;)

Bardzo dziękuję za przeczytanie mojego wiersza i komentarz. No cóż...dwudziestu centymetrów nie było :( Pozdrawiam i życzę miłego dnia;)

Taki cel - topi Nowak kawon i pot leci - kat!

piękno koloru rozkoszuje się owad tulipan kwitnie

Te...pana morela, a kawon Nowaka, ale Romana pet.

kanapka słone słodkie zbalansowanie kolejny kęs szczypta pieprzu lubię ostre wolno żuję pobudzam receptory uaktywniam umami chili obejmuję wargami osiemnaście centymetrów czerwonej soczystej endorfiny żarłoczna orgia popijam Copyright by Ewa Krzywka 2011

Ej, zje kawon Nowak, ej zje!

A to kawał... je kawon Nowak. Ej, ława kota!

w rozkwicie życie z nowym powabem kwiatu pszczoła na słupku

doceniając piękno stawiam plus ;) pozdrawiam

Chwytajmy chwile. Są tak ulotne, że znikają z mrugnięciem powieki...

hedonistyczna pasja silne emocje zmysłowość chwil wtopiona w poznanie w obłędzie otwieram przestrzeń z tobą przez ciebie oszalałam Copyright by Ewa Krzywka 2011

oddech szelestu pszczoła wypija nektar płodny kwiatostan

zroszony słupek kielich rozchylił płatki tulipan dumny

prosty tulipan ukazuje swój słupek rosa w zachwycie Copyright by Ewa Krzywka 2012

Krawiec ze wsi Duże Swornegacie (myślę, że wszyscy dobrze go znacie), chodzi od chaty do chaty, wszystkim przypina łaty. W środy raport zdaje w tym temacie. Copyright by Ewa Krzywka 2012

w garniturze wspomnień wygnieciona podszewka w kieszeni okruchy przyzwyczajeń na połach stara nalewka poszarpana forma w dziurach szaleją łaty osnowa gubi wątek rozchodzą się kraty pomarszczona faktura klapy w zwisie świetności zwiędła w butonierce róża mankiety z przetarciem przeszłości na pętelce zawisł guzik cienką nitką przyszyty garnitur się okurzył w głębię szafy zanurzył coraz bardziej pospolity Copyright by Ewa Krzywka 2012

minione przegryzam orzeszkami zakładam okulary by poprawić ostrość widzenia z przeszłości odłożonej na półkę wycofują się obrazy fotografie śmieją mniej wyraźnie słowa kryją w półcieniach coraz bardziej plączą się fakty z kieliszka po kropli sączone dostają skrzydeł na granicy przypadku gdzieś na samym końcu siedzi mała dziewczynka nie widzę twarzy jej serce bije we mnie w swym rytmie jeszcze nie skończone Copyright by Ewa Krzywka 2012

Franek - "niebieski ptak" z Polanicy, wykształcony na ciemnej ulicy, taki paskudny zwyczaj miał, że wszystko to co cudze brał. Wyleczył się dopiero w kostnicy. Copyright by Ewa Krzywka 2012

w młodości nienasycone za markizą rzęs z huśtawką powiek ciekawością płonie otwiera głębię marzeń z kalejdoskopu wrażeń doznania chłonie rozognione w mgle czasu spowalnia wyciszone wygasza obrazy usypia wraz z poznanym szalone oko życiem zmęczone u progu ostatniej fazy Copyright by Ewa Krzywka 2012

garnitur wspomnień w dziurze szaleje łata przeszłość przetarta Copyright by Ewa Krzywka 2012

Wiersz refleksyjny, dotyczący spraw egzystencjalnych, co stawia jako problem do wyjścia w kierunku rozważań filozoficznych na temat bytu, ludzkiej egzystencji. Ciekawa forma wiersza w sposób skondensowany sugeruje problemy filozoficzne. Bardzo dobry wiersz - stawiam duży plus Pozdrawiam :)

przeciągnęła się wiosna zapukała w glebę w niej uśpione zakodowane otworzyło się życie pod zetlałym liściem nowy oddech łapiąc zaspane leniwie jeszcze niepewnie rozchyla wyniosłe pierwiosnki jeszcze wahają się drzewa czy zacząć rozwijać swe pąki śmiało patrzy forsycja swym żółtym spojrzeniem już otwierając liściom bramę tulipany ruszyły kielichy rozłożą rozpoczną kolorów reklamę zaczyna się kolejne natury tworzenie oprawione w kwietniową ramę Copyright by Ewa Krzywka 2012

Miglanc - artysta z Rożna-Parceli, w życiu ma tak jak na karuzeli. Że zakochał się w Celi, wszyscy dobrze wiedzieli. Na trzy lata w celi go zamknęli. Copyright by Ewa Krzywka 2012

stoją dziewczyny na drodze bez początku i końca w sobie zgubione chmura łez przysłania słońce pochyla się wierzba płacząca podtrzymuje wiatr gdzieś po drugiej stronie radość ktoś im skradł w swej szarości kolorowe w swej rozpaczy uśmiechnięte wyszły z siebie stoją obok ich ciała już są zajęte coraz bardziej mgła osiada pogłębia się urwisko gdyby można zresetować los napisać znów od nowa oddały by to wszystko Copyright by Ewa Krzywka 2012