maria_bard

Fajne. i to!: "Nikogo też nie dziwi, gdy po wchłonięciu odpowiedniej porcji ducha lewituję" :) pozdrawiam. mb.

Piszesz zręcznie i dociekliwie. Mam jednak wrażenie, że tu zaplątałeś się w słowach i opisach. Co chce powiedzieć mi ten embrion nowego, czego nie wiem? Że coś czuje i się wierci? Dodałeś mu przymiot myślenia, co nie ma miejsca, oczywiście, ale niczego nie dałeś mnie do namysłu :) Ale pomysł ciekawy. Pozdrawiam. e-mb.

Peelka powinna zagrać w chowanego. Niech sobie tamten poczeka, poszuka, zgłodnieje. :))) Pozdrawiam. e-mb.

Miłość "bywa także podstrzelona" :). Oj, czy nie postrzelona? Ostatni wers najlepszy i zawiera jądro! :))) Pisz te śmiesznoty dalej, pisz, Pchło Szachrajko! Pozdrawiam. e-mb.

Jedna z lepszych rzeczy na tym forum. Warto dopracować, usunąć usterki.Ostatnie cztery wersy są niesamowite. Gdybyż nie brakowało mi fachowej terminologii! Napisałabym, a brakuje odpowiednich słów. Na pewno inni potrafią, napiszą. :) Pozdrawiam. mb.

Oj, biedne, nieciekawe te szare myszy. Bezradne wobec "drapania". Ciekawie jest. Pozdrawiam. mb.

A mnie jednak zabrakło bardziej wyszukanej formy. Wersy pokawałkowały mi oczy, a mózg nie nadążył. Taki mam pewnie mózg niezabardzo:((( Pozdrawiam.mb.

Miałam kiedyś podobny sen. I teraz znowu:) Fajne, kryształowo-przezroczyście-bajeczne. Pozdrawiam. e-mb.

Umostowić zamek i otwartość gotowa, choć zwodnicza :). Pozdrawiam.

Troszkę zmieniony:). Dobrze, bo było niejasno. Teraz jest jasno! Biedne jaja ..:))) Ale, kurczę, coś w tym jest. Gadziny jedne! Fajny, zgoryczką:) Pozdrawiam.e-mb.

W wierszyku o groźnym lutym cały Bolek, cały On! Wyjęłabym interpunkcję, bo robi zmyłki w odbiorze, a jest gdzieniegdzie mocno nieprawidłowa. Resztę poczytamy dzieciom :) Pozdrowienia ciepłe. e-mb.

bardzo daleko od poezji i sztampa :) mb.

Może najpierw warto zaklaskać w dłonie, tak ku pomocy, czy aby rytm jest skoro, już musi być. Poza tym - wypełniaczy wielki nadmiar, co i tak płynności nie dodaje, strasznie długie gadanie nudzi w czytaniu, a sens nie zatrzymuje. Klepanka. Pozdrawiam i trzymam kciuki. mb.

Bardzo miły, subtelny liryk. Nie jest mi jakoś potrzebne "nie wiem" na końcu czwartego wersu, ale może czepialska jestem :) Lubię krótkie formy bez rozlazłych, zbędnych słów użytych tylko po to, aby przekolorować wiersz. Twój mówi wiele bez tych ozdobników. Jak zwykle, zresztą. Receptorowa metafotra jest bardzo udana :). Uściski. e-mb.

Jakoś i nie moja bajka tym razem. Fragment: "zapomnij że jestem ładna nie tęsknię za estetyką wolę butelkę dobrego wina i noc - późna" - najlepszy z całości. Natomiast zaczynają sie "przejadać" nadmiarem wszelkie zaprzeczenia typu "bezświat", czyli "bez" albo "nie" przed rzeczownikami tworzonymi na potrzeby wiersza. Nie lubię też przepisów czy instrukcji w wierszu n.p.: "możesz zdobyć każdy szczyt tylko przestań się kontrolować eksploduj" Ostatnia strofa przeładowała się. Oprócz dwóch ostatnich wersów. Pozostając wciąż Twoją wierną czytelniczką - pozdrowienia ślę. E.

Nooo! Od razu zrobiło sie wyraziście! Dawno Cię nie było i już zaczynało wiać...no. :))) Czytanie tekstów, które choć niepodpisane, od razu wykrzykują imię autora, to frajda. Ten wiersz, choć poważną tematykę porusza, ma w sobie znane mi skądiąd Jaja. :) Pozdrawiam serdecznie. e.

Pomacałaś całkiem wyczuwalnie. Bardzo jest ładnie. Rozbroiły mnie skarby pod szkiełkiem w ziemi. Robię takie do dziś. Gratulacje dla Myszkiny. Pozdrawiam. emb.

Ależ to jest cholernie życiowo prawdziwe. Oskrobałeś z zasłonek przycupnięte lichoty-bleee. Fajny, czuję nawet agresję. Jest jakiś. Pozdrawiam. emb.

To erotyk! Tylko z ludźmi bez Erosa. Biedni. Pozdrawiam. mb.

Wprawdzie nie przepadam za wierszami uzależnionymi od pór roku, ale ten jest wyjatkiem. Optymistycznie jest, że takie sytuacje mają jeszcze czasem miejsce. Tylko....bez "uśmiechnięta" :( Pozdrawiam. mb.

Są jednak stacyjki! Zawsze coś blisko... Jeden z Twoich melancholijnych, mniej zakamuflowaych wierszy. Takie lubię, bo "romansowe" troszkę, ale od zagadek i szyfrów nie wolne. Też byłam piętnastoletnim w kiecce w samym środku Patagonii:) Gorzej z księżniczką :))) Chabry dla kapitana raczej nie! Lepsze owady wuja Benedykta-entomologa :). I nie chcę wiedzieć, co znaczy "niebieski prochowiec" w miejscowniku...pozdrawiając. mb.

Rymowanie rzeczywiście spłyca temat, ale...niektóre fragmenty, zarysy obrazów są ujmujące i nietuzinkowe. Wyjąć by je z tego wiersza i, bez używania zbędnych dopowiedzeń, nakreślić wyrazistą kreską rzeczy i postacie. To drugi Twój wiersz, który czymś mnie zatrzymuje, choć prosi się o poprawki. Pozdrawiam i trzymam kciuki. mb.

Miał być akrostych, ale jest niewidoczny, a raczej trudno osiągalny :), że tylko gmatwa. No i inwersje. Lubię, choć niemodne i podobno już tak się nie pisze, ale tutaj nie są ozdobą. Jest ckliwie, płakuśnie i patos się przelewa. Dlaczego nie zwykłe, proste słowa? Pachnie śladami klasyki, ale niedościgle. :) Pozdrawiam. mb.

Jolu, a gdyby tak bez tego fragmentu: "choć bardzo mi ciebie brakuje wiem że" i bez "bo" w przedostatnim wersie? Wiersz brzmiałby, według mnie, bardziej płynnie nie tracąc sensu. Nie wiem tylko, na czym tutaj polega zepsucie świata. Czegoś mi brakuje, choć jednego słówka:) Pozdrawiam. mb.

Dlaczego jest "też" na końcu pierwszej strofy? Bez tego jest bardzo czytelnie. Fragment o wyszczerbionej furtce pod koniec jakoś do mnie nie przemawia, ale pewnie czegoś nie zrozumiałam. Jak zwykle.:( Wnętrze wiersza ma tragiczną wymowę spotęgowaną przez obraz w spalonej ramie. To jest fajne. :) Pozdrawiam. mb.