olga fil

Lato, czym ono pachnie? Miętą i kochaniem, cierpliwym strudzeniem pszczoły i schnącym na sznurze praniem. Kocha, nie kocha… Już się szanujemy szacunkiem szalonym. Znamy, wszystkie nasze myśli niewysłowione. Rozumiemy, słowa nigdy niewymyślone. Miłujemy się miłowaniem jeszcze nienazwanym.

Zaczarowane te drzwi. Gdyby tak można wcześniej - - choćby podejrzeć przez dziurkę od klucza - - zanim się przez nie przejdzie. Pozdrawiam autorkę.

Bardzo ładny psalm ku czci Siły Wyższej, jakkolwiek Ją pojmujemy. Pozdrawiam autora.

Bardzo dziękuję za pozostawione komentarze. Pozdrawiam Czytelników.

Podobno każdy ma swoje "pięminut" Jednak nie zawsze je dostrzega. Najchętniej by się chciało w nich wciąż trwać. Pozdrawiam autora.

Przynajmniej peel zrozumiał, że coś jest z nim nie tak. Pozdrawiam autorkę.

Rzeczywiście, czas to pojęcie względne. Każdemu odmierzany inaczej. Pozdrawiam autora.

ciemne domy wznoszą do nieba błagalne szepty o przeludnienie deszcz manny na cichych podwórzach gołębie wśród kurzu stroszą chłodne pióra a niebo jak zawsze to samo marszczy smętne czoło deszczem siecze w zimne oczy okien zmywa z ulic życie dreszczem przejmuje bezdomnych

Treść bardzo mi przypadła. Pozdrawiam autorkę.

Iskrzenie na stykach - świetnie. Pozdrawiam autorkę.

Istniejemy tylko przez chwilę, to prawda. Pozdrawiam autorkę.

Oby tylko dotarło na czas. Pozdrawiam autorkę.

Ciekawy wiersz. Pozdrawiam autora.

zdjęcia nie oddają ruchu stoją na nich ludzie dziś może już obcy kiedyś byli całym światem nie ma takiego echa które zachowa niezmienne brzmienie przez wiele lat jesteśmy mijaniem między wspomnieniem a teraźniejszością

Ciekawy zamysł ciekawie przedstawiony. Jest w wierszu: drewniana kratka i drewniany stuk. Może by zamienić jakoś, np: stuk w drewno Pozdrawiam autora.

Warto było się zatrzymać i uśmiechnąć. Pozdrawiam autora.

Nie wiem czy chodzi i konto bankowe, czy o kąt w mieszkaniu, pewnie dlatego nie rozumiem wiersza, ale coś w nim przemawia. Pozdrawiam autora.

Przygodny prometeusz, jak pomocna dłoń, którą trudno znaleźć, ale ważne, że wiersz przypomina o tym, by umieć poprosić. Pozdrawiam autorkę.

Smutny wiersz. Ale to prawda, świat potrafi być okrutny. Pozdrawiam autorkę.

pada rzucony slajdem nogi owija końcem wiersza drgając literą na brzuchu wygięty wpada w pępek wypełnia uszy ostatnim wersem pielęgnuje gładkość pocałunków przerzutnia do cienia wnętrz ud

"przysiadły gołębie chcą niebo odgadnąć bez skromności" To jest cudowne. Pozdrawiam autora.

Chyba lepiej po prostu: przyszłym wersom. Pozdrawiam autora.

W ostatniej wg mnie są sprzeczności. I literówka: śmierci. Pozdrawiam autora.

To jakby o internetowej miłości. Pozdrawiam autorkę.

Życzę białego dymu. Pozdrawiam autora.