Emmka_Szlajfka

sześć wersów, a przemyśleń na całe popołudnie. podoba mi się, pozdrawiam:)

tak sobie myślę, że "lepiej zrobić coś i żałować, niż potem żałować, że się nie zrobiło...", marzenia zawsze warto mieć , powinny dodawać odwagi, pozdrawiam:)

Jak delikatna harfy struna fałszywym dźwiękiem uderzona Cierpi dysonans i rozterki, pięknej melodii nie wykona... Wrażliwa dusza takoż boli, gdy błądzi w myślach zagubiona Kto pancerz nosi nie zrozumie, co tak rani, czym cierpi ona. Naiwna i głupia, swą wiarą w poczciwość zawiedzie się srodze ? Ufając bez granic, trafi bratnią duszę, która w lot zrozumie ? Czy z niepokoju i w drżeniu lęku, puści złych fantazji wodze? Czy myśląc jednako, wrażliwości dwoje sedno pojąć umie? Delikatności jej potrzeba, dobrego słowa, wsparcia uśmiech, Ciepłego spojrzenia i czułości leciutkiej, tak mimochodem.... Podrzuconej; ust oddechu, który otuli balsamem oddech... Niepokój oddali dręczący, a serce uspokoi miodem. Zewnętrzna dzikość to siła emocji, motyla skrywająca, Co dzień życia mając tylko, nie dba jutra, leci w słońca radość. Rozumiejąc wartość chwili jednej, która w myśli nie ma końca.... Co da kolorów życiu, a marzeniom odbierze beznadziejność.

po przeczytaniu w uszach zadźwięczały mi słowa piosenki- "powrócisz tu"... i jeszcze piosenka Rosiewicza- mało znana "pytasz mnie co właściwie cię tu trzyma (....) Może to ten szczególny kolor nieba Może to tu przeżytych tyle lat Może to ten pszeniczny zapach chleba Może to pochylone strzechy chat Może to przeznaczenie zapisane w gwiazdach Może przed domem ten wiosenny zapach bzu Może bociany, co wracają tu do gniazda Coś, co każe im powracać tu (....) dlaczego teraz niemodne jest być patriotą???? pozdrawiam ciepło.:)

tak proste, a jednak wielce odkrywcze pokazanie emocji przy pomocy kamiennych, na pozór nieczułych domów. tylko wrażliwcy mogą tak przedstawiać i odbierać emocje... myślę, że to poniekąd domena naszej słowiańskiej duszy.... czy cudzoziemiec zrozumie np. kawał o truskawce ze słowami: " a truskawka powiedziała", zaraz odpowie: chwileczkę, truskawki nie mówią... wrażliwiec wie, co w otoczeniu mówi, co nie... nawet jak martwa natura wydaje się być na koniec mądrzejsza od ludzi.., pozdrawiam:)

zniżam się pod stół do puenty, bo warto! pozdrawiam:)

bardzo trafiona dobra obserwacja. Nieco inaczej czytam ten wiersz..nie wyłącznie przez pryzmat tworzenia poezji, bo za "maluczka" jestem w tym względzie..., ale tworzenia, kreowania własnego życia w ogólnym pojęciu przez każdego z nas. To my jesteśmy niemal od urodzenia twórcami swojej codzienności i albo wtłoczymy się w szare ramy tłumu jak jeden i miliardów trybików świata, albo znajdziemy swoją drogę do wybitności "musisz wyjść poza fakty. załamać się i odrodzić" i to niezależnie w jakiej dziedzinie, a serce...jest najważniejsze, żadne dzieło stworzone bez serca nie ma racji bytu..pozdrawiam:)

od nas zależy niecodzienność codzienności i codziennie próbując łapać sedno nie wiemy czy jest tak istotne... mleczna jezdnia, galaktyka...to lubię, "per aspera ad astra" niebanalnie o banalnej codzienności:) pozdrawiam..

harmonijnie:), pozdrawiam...

z życzliwym uśmiechem przeczytałam, ech...nostalgia za młodością, ładne, pozdrawiam:)

Radujmy się więc.... goła prawda i swoiste catharsis... jestem pod ogromnym wrażeniem. pozdrawiam.

dziękuję bardzo za te słowa, są mi cenne, pozdrawiam....sennie:))

dzięki za sugestię Oxyvio, tak zrobiłam:)

www.youtube.com/watch?v=aZBhyPiyeOs tak sobie myślę, że w życiu obok rzeczy ważnych i dostojnych, warto posiadać poczucie humoru, w szczególności na swój temat i dystans do siebie. moje słowa może i nieudolne, ale nie pretenduję do wybitności w Tej Dziedzinie , a z radością czytam słowa Wielu na tym forum, smakuję, poznaję. ...

ogrzałam się w kolorach...pozdrawiam:)

OXYVIO!!! słowa przecudnej urody! z ust mi wyjęte, a raczej z głowy czy serca...przepięknie ubrałaś w wiersz moje myśli, zapytania:)! szacunek!:) cieplutko pozdrawiam:)

fiu, fiu, wierszowane komentarze....no i fajnie, jak widać i chuda chabeta potrafi zainspirować:)

znowu moje słodko-smutne ulubione klimaty..., pięknie się czyta i zastanawia..., może i ma kłamstwo krótkie nogi, ale czasem jest wyjściem, a wiersz zrozumieniem... nie chodzi o nasze prywatne rozterki, nie miejsce tu na porady...ale na słodko gorzką refleksję, niektórym przydatną, pozdrawiam... p.s. również uśmiech w stronę Oxyvi- zgadzam się z Twymi słowami:)

puste pudło pudełko NIC bardzo potrzebne do niego hyc. każdy facet ma takie w głowie wyłącza się z życia wchodzi gotowe siedzi tam szczęściarz wyizolowany kobieta walczy wciąż z emocjami dałabym wiele za pudło NIC w głowie by z pustym sercem siedzieć w nim sobie www.youtube.com/watch?v=aZBhyPiyeOs

urzekający wiersz ......

CUD-MIÓD! moje klimaty...piękne, pozdrawiam:)

podoba mi się... z nutką goryczy, tym bardziej, że mam osobiste doznania z marcepanem, kochaniem i cierpieniem. pozdrawiam

OOOooo Oxyvio też tak czuję, wiersz smutny , ale zróbmy z tym coś ! (nie z wierszem:)- tańczmy, nośmy bikini i mini:), nie sama tu jestem Dzidzia-Piernik:)))... jeszcze bliżej mi do Ciebie, a refleksję z wiersza zmieńmy w radość życia. pozdrawiam autora.

krótko, a tak treściwie, że mnie zatkało. powtórzę: genialne! pozdrawiam:)

Droga Oxyvio, dziękuję za opinię:) Twoje uwagi są mi zawsze cenne (i nie tylko te miłe:)) pozdrawiam z uśmiechem:)