Emmka_Szlajfka

bardzo delikatne, taktowne podejście do trudnego tematu... nie zmusza czytelnika do troski nad martyrologią , ale do zadumy, a kamienie cóż...milczą jak zaklęte, podoba mi się , pozdrawiam

jestem dociekliwa....napisałaś mi niedawno Droga Anno- "patrz z Kim rozmawiasz" (wymowa tego brzmi dla mnie :czy Pani wie kto ja jestem??), ale pomijam, staram się patrzeć i pamiętać, co gdzie czytam. Brak Ci konsekwencji. ten sam wiersz tu i w Warsztacie, tyle , że "na Warsztat" wstawiony później i poprawiony , zgodnie z sugestią Oxyvi. i bravo!, bo tak lepiej, tyle , że do mnie piszesz, ze wersja ostateczna. Twój wiersz, Twoje prawo, zresztą to napisałam poprzednio. mój wywód nachylał się nie tyle ku zmianom w Twoim wierszu, co ku Twoim komentarzom, a mianowicie: z uporem ganisz to, co samej Ci się przytrafia. daj spokój nieszczęsnym inwersjom, w moim nieudolnym poetycko odczuciu są one czasami jak kwiatki w trawie. to poezja i wydaje mi się, że pewne słowa, czy styl są dozwolone, jeśli popierają zamysł autora, a są tak podane, by czytelnik zrozumiał celowość. poprawnie stylistyczno -gramatycznie należy napisać wypracowanie lub opracowanie. wena czasami chodzi dziwnymi drogami. i z humorem: dzięki Tobie kocham inwersje i obiecuję, nie nabiorę awersji do inwersji. słońca nad jeziorem-pozdrawiam.

wisienka po to właśnie jest by życiu smaczku dodać by pyszny „torcik” co wszystko ma to „coś” posiadał w sobie to puenta co dopełania całość to ukoronowanie snów to duszy lekkość i harmonia to szczęście leżące u stóp to taki bonus jest życiowy to premia taki miodzio jest zwienczone dzieło i esencja która nadaje życiu sens to "dzieło" powstało kiedyś naprędce "na okoliczność", używajcie sobie do woli, miłego weekendu:)

rozumiem, że zachwyt nad maleństwem tak roztkliwił, ale dla mnie za słodkie, żeby nie powiedzieć przesłodzone, żeby było melodyjnie dla ucha lepiej by brzmiało w czytaniu "między łokciem a paznokciem" , ale to na marginesie, kompletnie dla mnie niezrozumiały i nie przystający do reszty wers pierwszy nad którym tak wszyscy się zachwycają, dla mnie to tutaj -król jest nagi-ale ja się nie znam. subiektywnie pozdrawiam:)

Anna nad jeziorem!:), pobyt dał efekt pięknej, bajkowej opowieści we mgle, aż zobaczyłam!, rozmarzyłam się...pojadę zatem nad jezioro... pozdrawiam Weekendowo:)

dziękuję za czytanie! i wskazówki, pomyślę nad podnietą, a inwersje zachowam- lubię je i na złość, a dlaczego? jeśli wola może doczytasz w komentarzu pod wierszem Anny P.:) na forum. pozdrawiam weekendowo-słonecznie:))

podobuje mi się ogromnie! nie zamierzam rozbierać na czynniki pierwsze, bo się nie znam, ani dokonywać analizy. opowieść przednia, zmusiła mnie do kilkakrotnego czytania i odnoszenia się do przyjaciela google'a , zrozumiałam (albo tak mi się wydaje:)), słowo "stworzenieludzkonogie" urocze- uwielbiam takie! pozdrawiam weekendowo.

fakt, prawda,bałagan interpunkcyjny- przyznaję bez bicia. Jak fajna myśl, to można i z 15 minut i więcej się przy niej zatrzymać:)), a o czym myśli Facet np. na rybach? o niczym! czyż to nie przyjemne i może tak godzinami..., zazdroszczę Panom tego, że potrafią się super wyłączyć. Jeśli wola odsyłam do mojego wiersza NIC- nie jest "wysokich lotów", ale o tym właśnie mówi. pozdrawiam z sympatią do słów komentarza, tudzież Komentatora.

po przeczytaniu- wiersz mnie zachwycił i przychylam się do komentarza przyrównującego do Osieckiej, ale czytając polemikę pod wierszem, poczułam niesmak ! PO PROSTU MAGIEL! i przepraszam, ale przychylam się w stronę Islamica. Jestem ignorantką jeśli chodzi o gramatykę, szyki, inwersje, przesadzam z interpunkcją, ale jeśli chodzi o rytm, melodyjność - to u mnie instynktowne - na dobrym poziomie (wiem, to tak jak powiedzieć "mam dobry gust" , a być ubranym jak pajac:)), ale to moje subiektywne- pewnie i w tym względzie dostanę nieraz kopa pod swoim pisaniem) , Oxyvia zwróciła uwagę na nieszczęsnego kreta- wg mnie absolutnie słusznie, pomijając, że ta zmiana dałaby dokładny rym, ale zgubiłaby też tą nieszczęsną inwersję, którą ponoć (zresztą nie wiem po co- ona niektórym wierszom po prostu służy) tępisz. Wg mnie w tym wierszu , właśnie w pierwszej strofie- jest ona jak byk!!! „tylko mi powiedz, że będziesz wciąż ze mną, kiedy wyłączą się światła i dzwonki, kiedy się zmęczą podniebne skowronki, krety, strudzone harówką, podziemne.” Napisałaś Anno, że podziemnie dlatego, że odnosi się to relatywnie do słowików- podniebnych. Idąc tym torem myślowym, aby ustrzec się inwersji powinno być napisane: >. Ale cóż – i tu inwersja (coś sobie tak wbiła tą białą bluzkę do głowy!!! – wyluzuj!) :)), idąc dalej powinno więc być: > ,lub >, ale tu się i melodia, i rym zgubi. Propozycja Oxyvi jest więc jak najbardziej na miejscu. KRETY STRUDZONE HARÓWKĄ PODZIEMNĄ. I do rymu i bez inwersji (pewnie powiesz, że bez inwersji powinno być: podziemną harówką, ale bez przesady!!!) i czytelnik wie, że w przeciwieństwie do podniebnych słowików, krety harują pod ziemią są zatem podziemne. Twój wiersz i Twoja ostateczna wersja, bez względu na opinie, ale czytając Twoje wiersze, a także polemiki, trudno oprzeć się wrażeniu, że nabiłaś sobie do głowy za dużo teorii, może zbyt wiele warsztatów, które zamiast pomóc wpoiły Ci regułki, wbiły w jakieś chore ramy jedynie słusznych zasad pisania wierszy. Myślę sobie, że masz instynkt i sporo do przekazania w wierszach, ale poluzuj zasady, wtedy i Tobie i Oponentom będzie lżej, Pozdrawiam , jednak z sympatią Emm.

ciche dni - nie dla mnie, burza- owszem:), oczyszcza atmosferę. ciche dni gromadzą wyłącznie kwasy- ale to moje subiektywne... burza jest jak catharsis. albo niszczy wszystko na amen. albo pozwala na nowo budować....to milcząc, to spoglądając (w oczy), to robiąc łyk kawy budujemy relacje od nowa. krótko, treściwie napisane. pozdrawiam:)

aha, dam jeszcze absolutny pierwowzór dla porównania: Zebrać w słowa myśli kotłujące, Duszy szalonej dać spokój błogi , Ujarzmić wierszem serce gorące, Marzeniom życzyć szczęśliwej drogi. Gdzieś na rozdrożu może nie zginą Zbierze je piórem sprytny poeta Marzenia przecież z tego wszak słyną Że to jest życia silna podnieta. :)

myślę , że można je tasować dowolnie, ale padam....pomyślę jutro dzięki, dobranoc...:))

Tak bywa gdy ktoś niestety na klawiaturze stuka nonsensy, bezsensy i jeszcze uważa, że to Sztuka lekko i z zamiarem napisane, dla mnie pastisz na ambitnych awangardowo, tak to odebrałam...ten fragment to sedno. podoba mi się , pozdrawiam

żółtodziób jestem , już poprawiam, może będzie lepiej? dzięki za wskazówkę, pozdrawiam:)

refleksyjnie i to akurat przy pełni...tak się wstrzeliło? :) dobrze, ze nie tym razem! każdy ma swój czas. pozdrawiam (w pełni:))

zebrać słowami myśli błądzące duszy szalonej dać spokój błogi ujarzmić wierszem serce gorące marzeniom życzyć szczęśliwej drogi gdzieś na rozdrożu może nie zginą spisze je piórem sprytny poeta z fantazją lekko słowa popłyną gdy bohaterką wiersza kobieta

Moja Droga Anno:), oj za dużo tu chyba czytasz i zapominasz..., wiem z kim rozmawiam, bo tu akurat mało z kim "rozmawiam" i komentuję (na to czuję się jeszcze w temacie za słaba, odzywam się zazwyczaj jak mi się podoba), jesteś jedną z nielicznych nad której pisaniem z przyjemnością się pochylam, próbuję rozumieć, komentuję....przecież to ja "pojechałam Ci Sośnicką" pod tym wierszem, który mi przytaczasz... przed chwilą w innym miejscu poczytałam sobie twój wiersz i naprawdę mnie zachwycił ale Wasza (czyli Twoja i oponentów) polemika mnie zniesmaczyła, teraz mam mało czasu ale wrócę pod ten wiersz i dorzucę 3 grosze.... Jak mi się czyjeś pisanie podoba, zaglądam do jego historii, nie bazuję tylko na czytaniu aktualności... a moja wypowiedź nie dotyczyła Ciebie, ani Grażynki, ani Oxi, ani paru innych, których pisanie czytam z przyjemnością, więc już wiem z KIM rozmawiam, poprzedni komentarz dotyczy mojego ogólnego odczucia na tych forach.... Jesteśmy ludźmi, niestety albo "stety"o podobnej konstrukcji, lubimy być chwaleni, gorzej z ganieniem, ale jak krytyka smacznie podana- da się przełknąć- bynajmniej dla mnie. w moim pisaniu jest chaos i nieumiejętność, nie wiem czy wyniosę stąd nauki, piszę bardzo krótko, tu jestem jeszcze krócej, ale z przyjemnością. może dopadło mnie coś w rodzaju (parafrazując) : " pisać każdy może trochę lepiej lub trochę gorzej (...)czasami człowiek musi, inaczej się udusi.. uffff":), pozdrawiam z uśmiechem.

oczywiście "w lot" osobno- to przez nieuwagę, co do treści- co kto woli, taki miałam zamiar i tak napisałam. sama widzę teraz niedociągnięcia i co nieco bym lekko poprawiła, oczywiście o gustach się nie dyskutuje, ale wolę merytoryczną krytykę, lub "się podoba", "się nie podoba", każdy szuka w życiu czegoś innego. nie było moim zamiarem w tym wierszu stawianie zagadek czytającemu tylko przedstawienie pewnych rozterek wprost, właśnie w ten sposób. trochę romantyczny, trochę archaiczny- nie podoba się?- to mnie nie zasmuca:) jest demokracja we wszystkim. jeśli już poruszamy temat podobania, to ja nie gustuję absolutnie w wierszach w których: co poeta miał na myśli: "a cholera go wie", czytając niektóre można pomyśleć, że piszący "najarał" się zioła i rano sam nie wie o co mu chodziło. jestem tu od niedawna, ale widzę kółko wzajemnej adoracji...., nie pretenduję do miana poetki, ale póki co jeszcze tu pobędę. pozwolę sobie jeszcze na taką dygresję: była w tv reklama, bodaj samochodu, ale nie w tym rzecz. Jest pokazana para, która zwiedza awangardową wystawę i w końcu podchodzi do wieszaka przy którym jest grupka ludzi zachwycających się formą, pomysłem, wizją artysty, itd..., a to był tylko wieszak na którym wisiała ich garderoba. skojarzyło mi się jeszcze: "król jest nagi", wiem ,że teraz pojechałam ostro, ale do nikogo personalnie, to moja ogólna refleksja po zaledwie 2-wu miesięcznym tu pobycie.. pisząc powyższe, zdaję sobie sprawę , ze wsadzam kij i "się narażam" ale trudno. urażonych przepraszam:)

dziękuję za głębsze pochylenie się, uśmiech i za "nie", podoba-nie podoba- wg woli, ale może wyjdę na niespełna...-trudno wolę dopytać i mieć wytłumaczone jak na rowie, niż udawać, że wiem o co chodzi a nie mieć pojęcia. patrzę i nie widzę- proszę o otworzenie mi oczu i rozjaśnienie w głowie, co konkretnie poprzesuwane? "Inwersje składniowe przesuwają wiersz mocno w czasie", może to oczywista oczywistość, której nie widzę? z prośbą o wyrozumiałość- pozdrawiam:)

dziękuję czytającym za przychylność i aprobatę tematu:), cieszę się, że Panom się podoba myślenie o nich..., tak,tak, jak się już jakiś usadowi w kobiecym sercu to staje się myślą przewodnią w głowie..:) pozdrawiam cieplutko.

Grażynko, bardzo dziękuję za sugestie. nie patrzyłam na ten wiersz pod tym kątem. 9/9 faktycznie idealne tylko w pierwszej zwrotce, potem mimo zachowania 18-sto zgłoskowca rytm się zmienia. w temacie wierszy jestem kompletną nowicjuszką, żeby nie powiedzieć ignorantką...jak pewnie wielu szaro-zielonych myślałam, że wystarczy rym..., a i on czasem wcale w wierszu niepotrzebny. mój styl jest chaotyczny, a tematy z różnej beczki. trafiłam tu przypadkowo i tak mi się spodobało, że zostaję, bywam i wtrącam swoje 3 grosze. takim pisaniem zajmuję się od niedawna, najwyżej rok, pod wpływem, emocji, przeżyć obserwacji. akurat ten wiersz był moim pierwszym, inne - jak teraz widzę bardzo słabe rymowanki, jeden napisałam w takim rymowanym rytmie , że zęby bolą od czytania:) i chce się maszerować:)), może nawet go tu dam nie zmieniając i poddam się krytyce:), pewnie niejeden mój bubel jeszcze będzie można tu trafić, poddaję się pokornie konstruktywnej ocenie, dzięki za czas i pozdrawiam:)

Tysiące myśli codziennie biegnie przez mą głowę. Ciągły przeciąg. Przychodzą, odchodzą...., A ta jedna uparta!, jak cholera lub osioł. Siedzi w głowie, może i w sercu i odejść nie chce. Zasypiam – jest, budzę się – jest , ziemniaki obieram - jest, film oglądam – nie znika, Jak można żyć z taką hubą, uparciuchem, Diabłem!?, co nijak przepędzić; Chodzić wciąż skołowaną , wpółprzytomną, niewyspaną... Myśleć nieustannie, co tamta myśl myśli. Co robić z takim kłopotem? Czary jakieś odprawić? Choć intensywnie pragnę- nic nie chce się zmienić. Allee.., czy na pewno chcę pozbyć się jej? Ona jest jak podnieta, bo... Ta myśl ma formę konkretnego faceta.

haha, aż się zaczerwieniłam!:)), nie było moją intencją "pojechanie", po prostu wywaliłam pierwsze skojarzenie, "bezzamyślnie" , bynajmniej nie trywializuję, pomyślałam , że dzieli nas pokolenie- choć do końca tego nie wiem; generalnie spokojniej podchodzę do rozterek, ale niestety tylko generalnie, bo "w praniu", jak mnie emocje dopadną....jak pensjonarkę! więc rozumiem. wiersz słodko-gorzki dla mnie tu emocje na etapie otępienia, przechodzenia w refleksję i obojętność, czas stawia wszystko z innej perspektywy i niezależnie od tego czy wiersz "na faktach autentycznych" , czy a propo's... czy teoretyczny. ma emocje. ściskam:)

przyszła mi na myśl piosenka Sośnickiej: Bez Ciebie jesień dogoni mnie Bez Ciebie marzeń oduczę się Bez Ciebie pasjans nie wyjdzie mi w pochmurne dni Bez Ciebie zmartwi mnie byle co Bez Ciebie nic nie będzie mi szło Bez Ciebie na zawsze schowam się na serca dnie Bez Ciebie wino utraci smak Bez Ciebie nigdy nie powiem,"tak" Bez Ciebie drogi zasypie wiatr popiołem z gwiazd Bez Ciebie smuci mnie każdy wiersz Bez Ciebie nie przychodzi sen Bez Ciebie w jesień zapadnie świat na tysiąc lat BEZCIEBIE z czasem się zmienia w JAKOŚTOBĘDZIE, potem najczęściej pojawia się nowy "CIEB", cieplutko pozdrawiam:)

minimalistycznie przedstawiona codzienna prawda. porywamy się na wielkie rzeczy, przeżywamy ze łzami te z 10-tego...a tak naprawdę, ważna jest dla nas nasza własna, mała życiowa działeczka.przyszły mi na myśl słowa piosenki którą teraz każda stacja puszcza: "Cieszmy się z małych rzeczy bo wzór na szczęście w nich zapisany jest" pozdrawiam:)