Wawrzynek

Czy aby " Pięć samotnych malarzy" ?...a nie pięciu, lub pięcioro? Nie zachwycił mnie utwór. Przede wszystkim rymami "jasnogórskimi" typu: malarzy-twarzy, cienia-milczenia, wymierzy-świeży"..itp...itd. A "gały", to mogą wyjść po przeczytaniu tego tekstu. Przykro mi, ale poczekam na coś sensownego autorki/autora. Pozdrawiam.

Każdy czytelnik ma prawo wyrazić swoje zdanie na temat utworu opublikowanego na forum. Zazwyczaj jest tak, że kiedy opinie są negatywne autor traktuje to jak gwałt na ukochanym dziecku.Kiedy go chwalą aż podskakuje w "prysiudach". Miejmy po prostu szacunek do swojego słowa, bo nigdzie nie jest powiedziane, że wszystkim wszystko musi się podobać. I takie "adwokackie" wystąpienia Libry Send tylko pogarszają sytuację autora, który chyba nie potrzebuje adwokatów...No, chyba, że został ubezwłasnowolniony w międzyczasie. Wracając do utworu. Nie podoba mi się takie ujęcie tematu, patos, przeplatany także wznosło-lirycznym romantyzmem, który mnie po prostu nie zachwyca..."lampion zachodu słońca...oczy goreją...żar gwiazdy"..itp...itd Sadzę, że gdyby autor pokusił się to samo napisać prostymi słowami zostawiłoby w pamięci czytelnika jakiś pozytywny ślad na przyszłość, a tak zostawia tylko niechęć ( przynajmniej u mnie). Autorze, życzę Ci weny, dobrych wierszy i mniej adwokatury stronników. Pozdrawiam wieczornie.

To jest straszne !

Słaby ten tekst, nie ma co ukrywać. Mnie zachęcali tak: czytaj, czytaj...i pisz. Potem czytaj to co napisałaś i dopiero po poprawkach publikuj. Tobie też tak radzę. Pozdrawiam.

Takie utwory czytam z przyjemnością. Pozostawiają ślad, którego nie zmiecie przewrócenie kartki. Pozdrawiam.

"I to mnie dziwi a poezja do tego mnie jeszcze bawi" Może i autora bawi, czytelnika takie pisanie zdecydowanie nie bawi. Pozdrawiam.

"Dzięki. A jakieś konkretne propozycje?.. Bo szczerze mówiąc trudno mi znaleźć jakiekolwiek zastępstwo dla zaimków. Podobnie jak końcówek fleksyjnych. No ale może po prostu jestem nie dość rozwinięta językowo :) Wszelkie sugestie miło widziane." No, nie wiem. Jeśli Jacek Sojan i Lecter mówią, że to cudo, to cóż ja mała mrówka. Pewnie się zupełnie nie znam.

No, no ...robi wrażenie. Zaczynam śledzić :) Twoje poczynania. Gratuluję :))

Ha...tylko co z tym smutkiem ma zrobić siedmioletni mężczyzna ?...:)) Świetnie !! Przypomniała mi się moja siedmioletnia dziewczynka, która też chciała być samodzielna i dorosła, a kiedy było jej smutno, pisała listy "Do wszystkich, którzy mnie kochają!" Pozdrawiam:)

"nie było go w tych drzwiach. wchodziła w nie co wieczór przez wczoraj szła do jutra. zapadała w nie cicho śledząc ptaki za oknem. topniały na powierzchni nieba łagodnie znikała z nimi tego dnia porósł ją jak trawa. zieleń pokryła ziemię wpełzła pod stopy. zabrała początek koniec kierunek zatarła tropy. zgubiła się jak ścieżka czytała źdźbła szukała go w sobie jak klucza po cichu zamknął drzwi" nie było go... wchodziła w nie... zapadała w nie... znikała za nimi... porósł ją... szukała go... Mało to zgrabne. Rym śródwersowy stopy-tropy, czytała - szukała, też nie podnosi walorów ciekawego tematu. Ale to tylko moje zdanie. Pozdrawiam.

Ten martwy gołąb mnie niepokoi. Czyżby chodziło o podkreślenie, że wszystko związane z dzieciństwem....(s)pokojem już odeszło ? Też mam słabość do retrospekcji. Klimat pełen spokoju, takiego swoistego poczucia bezpieczeństwa. Pozdrawiam :)

W drugiej strofie moim zdaniem , bez " potem", a na końcu " wieczorem śpiewały kosy". Te kosy niech zostaną, łagodzą niepokój i dramatyzm peela. Pozdrawiam :)

To jak tak sobie siądę między chlebem a pijanym wrotyczem i popatrzę w niebo. Znakomity wiersz. Pozdrawiam.

Powiem tylko, że mnie zatyrzymał wiersz....i trzyma!!!

...oj, serce boli...

Śledzę losy tego wiersza od początku....pierwsza wersja mi najbardziej odpowiadała...ale to tylko ja, a nie ci którym poklepywanie bliskie. Serdecznie pozdrawiam.

Mi też: "wszystko jedno co kto o mnie sądzi..."...ale tego nie biorę za poezję.

Być może, jest to Twój, nie znany mi styl, ale " otacząjący...otaczających....gnojeń...gnoje...itp..." i w ogóle zapis, mnie nie przekonuje. Temat , tak.

Hmmm, znam wiersz p. Kaliny Kowalskiej pt "Rzekł Bóg", więc trochę mnie zawahał bardzo podobny tytuł tutaj. Co do samej pisowni to pozwolę sobie zacytować :" A potem rzekł Bóg, niech powstanie sklepienie pośród wód i oddzieli wody pod sklepieniem pośród wód i niech oddzieli wody od wód ... itd. ... (Genesis - pierwsza księga Mojżeszowa 1)" - logicznie więc powinien Bóg być dużą literą. Pozdrawiam.

Ciekawa ta impresja. Ale...." tak by wszystkie moje ślady..." i dalej..."...by zbliżyć się.. i dalej "w ich falującą ..." "...jedną z nich.." Zgrabniej byłoby choć bez jednego "by" i "ich", przecież język polski jest taki bogaty. Pozdrawiam:)

"kiedy dotykam lubi" . . . "lubią przenikanie" O jedno "lubienie" za dużo. Ciekawie. Pozdrawiam.

Wybacz, ale dla mnie tylko tyle: "nie istniałeś przedtem stworzyłam na przekór nie powiedziałam że jesteś mój rozpieściłam teraz skomlesz ślepo przywiązany a gwiazdy z zazdrości bledną" Pozdrawiam.

Nie zrozumiałaś mnie, to moja interpretacja jest mocno naciągana. A wszystko przez genesis...Ksiegę rodzaju.

Jak to u Ciebie, zawsze ciekawie. Czytam Cię od kilku lat ( na róznych forach) z zainteresowaniem :) Pozdrawiam.

Czytam wiersz już któryś raz i usiłuję doszukać się czegoś zrozumiałego dla mnie. Nie wychodzę dalej jak do opisu ( mocno naciąganego)początku świata i człowieka, początku grzechu - ale też początku objawienia i odkupienia. No nie wiem, mnie takie poezjowanie, zaplątane jak pruta włóczka, specjalnie nie przyciąga, ale będą zapewne tacy, którzy się szczerze zachwycą. Dałabym inny tytuł, ten w stosunku do tego co odczytałam, jest po prostu ubogi, ponadto powtórzony na początku utworu. Może kiedyś Twoje pisanie mnie urzeknie, ten wiersz nie. Pozdrawiam.