Rihtik Stempelek

W wyniku refleksji nad: 2 Piotra 3, 10: (...) dzień Jehowy nadejdzie jak złodziej i wtedy niebiosa przeminą z sykiem, elementy zaś rozpuszczą się od wielkiego gorąca, a ziemia i dzieła na niej zostaną odkryte. Izajasza 26, 21: Oto bowiem Jehowa wychodzi ze swego miejsca, aby rozliczyć mieszkańców ziemi z przewinienia wobec niego, i ziemia odsłoni krew na niej przelaną, i już nie będzie zakrywać swoich pozabijanych. Zachariasza 14, 13: I stanie się w owym dniu, że za sprawą Jehowy zapanuje wśród nich zamieszanie; i każdy chwyci rękę swego towarzysza, a jego ręka się podniesie przeciwko ręce jego towarzysza. 2 Samuela 22, 28: I lud pokorny wybawisz; lecz twoje oczy są przeciwko wyniosłym, byś mógł ich poniżyć. Psalm 11, 5: Jehowa bada i prawego, i niegodziwca, a miłującego przemoc dusza jego nienawidzi.

!?! Życzę życia pięknego i twórczości nie mniej, niemniej... :(

[center]Da capo al segno S w mianowniku nie ma konotacji odmieniana dalej przez przypadki miłych sercu muzycznych tonacji niczym leksem tworzy dla zagadki powtórzenia utworów lirycznych zapisanych zwięźle w tej notacji co rymów znać nie chce dla ozdoby poezji cnej - pełnej słów prześlicznych które grają rolę nut jakoby aż do znaku pięknie specjalnego symboliczny język pochwalnego tonu kluczem otwarty z melodią harmonijnie rytmikę też splata dynamicznie lecz nie jest parodią norwidowej pieśni choć ulata jako ona i artykułuje a frazuje powabnie - kobieco właśnie to co szlachetnie miłuje przy czym bywa słodo-gorzka nieco :)

M. Krzywak Gdzie jest napisane, że były to oczy słońca? :) Dlaczego wzywasz imienia Syna Bożego w taki sposób? :(

W moim przypadku sprzed ok. 50 lat :) Nie wiem czy to stare i dobre.. bo to zależy co się zaakcentuje, określi jako kryteria do oceny dobra i zła :) Ale rozumiem ciebie i swoje nostalgie.. Nie dziw się mi, że zdaję się mieć takie podejście, gdyż mój sposób postrzegania i myślenia m.in. ukształtowała wypowiedź: Nie mów: "Czemuż tak się dzieje, że dawniejsze dni były lepsze niż te?", gdyż nie z mądrości o to zapytałeś. Mądrość wraz z dziedzictwem jest dobra i korzystna dla tych, którzy widzą słońce. Bo mądrość służy ochronie, tak jak ochronie służą pieniądze; lecz korzyść z wiedzy jest ta, że mądrość zachowuje przy życiu tych, którzy ją posiadają. Przypatrz się dziełu prawdziwego Boga, któż bowiem może wyprostować to, co on skrzywił? W dniu dobrym przejawiaj dobroć, a w dniu nieszczęścia zważ, że prawdziwy Bóg uczynił zarówno ten, jak i tamten, aby ludzie nie odkryli niczego, co będzie po nich. Widziałem wszystko za swoich marnych dni. Istnieje człowiek prawy, który ginie w swej prawości, oraz niegodziwiec, który długo żyje mimo swej niegodziwości. Nie stawaj się nazbyt prawy ani nie okazuj się przesadnie mądry. Po cóż miałbyś ściągnąć na siebie spustoszenie? Nie bądź zbyt niegodziwy ani nie stawaj się głupi. Po cóż miałbyś umierać, gdy jeszcze nie jest twój czas? Lepiej, byś trzymał się jednego, lecz i od drugiego nie cofaj swej ręki; bo kto boi się Boga, uniknie tego wszystkiego. Tak więc nie chciałbym powrócić do tego co było.. :) Niezwyczajowo pozdrawiam z należną ci estymą :) Miłego życia i tworzenia

Krafcie, dopomóż memu rozumieniu: posłannictwo w drugi brzeg - w niedowiedzeniu: ślę? Co masz na myśli? Zapewniam, to po prostu tylko z ciekawości. Uczę się od ciebie :)

Pięknie Krafcie.. przywołujesz nieomal moje wspomnienia :) Dziękuję :)

Tak :) Bywa, że kobieta, a w szczególności żona jest miłością :) ...więc masz słuszność. Miło mi zaznawać również tak pojmowanej miłości :) Dziękuję Ewo za podkreślenie tego :)

Śmigłe to.. Przemijanie... :) No cóż... współczuję z podmiotem wiersza.

Różo.. Proszę, przeczytaj raz jeszcze moje komentarze (zresztą nie tylko zamieszczone pod twoim wierszem) i bacz, że w nich nikogo nie osądzam, a jedynie składam świadectwo PRAWDZIE BOŻEJ, którą mieści Słowo Boże - Ew. wg Jana 17, 17 - z przekonaniem piszę to, wtórując Jezusowi. Do tego bacz, że mój komentarz jest ad vocem treści twojego utworu a nie ad personam... Bardzo przykro mi jest (czuję się prześladowany), że niejeden poeta na tym forum bezpodstawnie postrzega mnie i traktuje jako wroga ludzi (wręcz ludzkości) i komentując moje utwory lub komentarze daje temu wyraz niekiedy wprost, ale częściej przebiegle urabia mi opinię, na którą sobie nie zasługuję. Zwałem to już małostkowością, ostracyzmem i dawałem wyraz jak postrzegam w utworze o osądzie osądów, ale... jest jak czytasz. Wierzaj mi Różo, że w tym do czego dążę nie tylko na tym forum, staram się iść w ślady (jak dla mnie) wybitnego człowieka, który ongiś upraszał: "bądźcie naśladowcami moimi tak, jak ja jestem naśladowcą Jezusa". Tenże człowiek korzystając z ateńskiego forum (areopag), wypowiedział się (jak dla mnie) we wzorcowy sposób, komentując to z czym miał do czynienia: Mężowie ateńscy, widzę, że we wszystkim zdajecie się żywić większą niż inni bojaźń przed bóstwami. Na przykład przechodząc i uważnie oglądając wasze przedmioty kultu, znalazłem także ołtarz, na którym napisano: "Nieznanemu Bogu". Co więc - nie znając - traktujecie ze zbożnym oddaniem, to wam ogłaszam. Bóg, który uczynił świat i wszystko, co na nim, ten, będąc Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach ręką zbudowanych ani nie jest obsługiwany rękami ludzkimi, jak gdyby czegoś potrzebował, ponieważ on sam daje wszystkim życie i dech, i wszystko. On też z jednego człowieka uczynił wszystkie narody ludzkie, żeby zamieszkiwały na całej powierzchni ziemi, i on ustanowił wyznaczone czasy oraz ustalone granice zamieszkiwania ludzi, aby poszukiwali Boga, czy by nie mogli go niejako namacać i rzeczywiście znaleźć, choć właściwie nie jest on daleko od nikogo z nas. Dzięki niemu bowiem mamy życie i poruszamy się, i istniejemy, jak to rzekli nawet niektórzy z waszych poetów: "Bo jesteśmy też jego potomstwem". Skoro więc jesteśmy potomstwem Bożym, to nie powinniśmy mniemać, że Istota Boska jest podobna do złota albo srebra, albo kamienia, do czegoś wyrzeźbionego dzięki kunsztowi i pomysłowości człowieka. Wprawdzie Bóg nie zważał na czasy takiej niewiedzy, lecz ]teraz mówi ludziom, żeby wszyscy wszędzie okazali skruchę. Ustalił bowiem dzień, w którym [u]zamierza w prawości sądzić zamieszkaną ziemię[/u] przez męża, którego wyznaczył, udzielił też gwarancji wszystkim ludziom przez wskrzeszenie go z martwych. - Dzieje Apostolskie 17, 21-31 Jak czytać dalej reakcje na ową wypowiedź były różne, niezależnie jednak od tego apostoł Paweł nie uważał, iż odprawił jakiś cyrk, albo kogokolwiek obrażał, bądź osądzał. Wzorując się na nim nadal będę się starał składać świadectwo prawdzie, dążąc do tego, abym mógł (jak mój Mistrz) mówić o sobie: ja się po to narodziłem, aby dać świadectwo prawdzie Życzę ci Różo radości dużo zaprawdę kochaj prawdę słowami czynami wierszami :)

..

Czy to znaczy, że byłeś w pośród nich i...? Jeśli tak, to bądź rzetelny i daj znać jakkolwiek... Nie chciałbym ci niczego imputować, więc miast snuć domysły pytam. Zarazem zapewniam, że każdy sługa Boży cytuje lub wskazuje biblijne wersety. Wiem, że w panującym anormalnym stanie rzeczy to nienormalne. Żadnych zadęć ni póz nie przybieram, no chyba że naśladowanie Jezusa i pierwszych generacji Jego uczniów tak zdefiniować. Jeśli czytać ze zrozumieniem Dzieje Apostolskie, to w oczach wielu nie tylko apostoł Paweł wyprawiał jakoby cyrki - tak to mogło wyglądać np. na areopagu, gdzie między innymi posłużył się fragmentami poezji greckiej - Dz 17:22-32. Jak widać, nie chcę być gołosłowny (chcę być sprawdzalny - stąd KAŻDEMU daje sposobność weryfikowania moich cytowań i stosowności przywołań). Istotnie czyny mówią wyraźniej niż słowa, ale tez nie kazdy ich wymowę chce dostrzec. A tak przy okazji tych wirtualnie widocznych, moich czynów jest sporo, a niewirtualnych staram się, by też nie brakowało, więc chociaż ich nie możesz widzieć, to jednak analogiczne do moich czynów, możesz widzieć u wiernych sług Bożych w swoim otoczeniu. Czekam Szanowny Andrzeju (do pewnego czasu) na to, byś określił własny status względem Organizacji Bożej. Jesli tego nie uczynisz, przyjmę wobec ciebie postawę podyktowaną nauką Mistrza. Prośbę tę będę ewentualnie ponawiał przy okazji jak będziesz komentował moje wypowiedzi na tym forum - zapewniam, że świadczy to o mojej stosownej miłości agape.

Rozumiem, że bawisz się słowem.. :) Jakkolwiek.. tego, co prawdzie nie odpowiada nie godzi się stroić w szaty poezji, przynależne temu co prawdziwe. Niemniej wolność słowa, jest i wiążąca się z nim odpowiedzialność też... Wejrzyj, proszę w słuszną naukę Mistrza, utrwaloną w Ew. wg Mateusza 12, 35-37: "Dobry człowiek ze swego dobrego skarbu wydobywa rzeczy dobre, natomiast niegodziwy człowiek ze swego niegodziwego skarbu wydobywa rzeczy niegodziwe. Mówię wam, że z każdej nieużytecznej wypowiedzi, którą ludzie wyrzekną, zdadzą sprawę w Dniu Sądu; bo na podstawie twoich słów zostaniesz uznany za prawego i na podstawie twoich słów zostaniesz potępiony".

W tle: http://www.youtube.com/watch?v=ZvEsjr36Hjo&feature=fvst

Czyli tak a priori... No trudno, nie jest uczeń większy nad Mistrza. Życzę ci.. życia, w myśl Ew. wg Jana 3, 14-18, 36.

Dziękuję Andrzeju za tobie właściwy odbiór i przemyślenia oraz cytat :) Urzekły mnie słowa i stanowią również o mojej twórczości: Uroczyście przykazuję ci przed Bogiem i Chrystusem Jezusem, który ma sądzić żywych i umarłych, oraz ze względu na jego ujawnienie się i jego królestwo: głoś słowo, czyń to pilnie w porze sprzyjającej, w porze uciążliwej, upominaj, strofuj, usilnie zachęcaj - z wszelką wielkoduszną cierpliwością i sztuką nauczania. Nastanie bowiem czas, gdy nie zniosą zdrowej nauki, lecz zgodnie z własnymi pragnieniami nagromadzą sobie nauczycieli, by im łechtali uszy; i odwrócą uszy od prawdy, a zwrócą się ku fałszywym opowieściom. Ty jednak zachowuj we wszystkim trzeźwość umysłu, cierp zło, wykonuj dzieło ewangelizatora, dokładnie pełnij swe usługiwanie. - 2 Tymoteusza 4, 1-5 (...) usilna zachęta, której udzielamy, nie wynika z błędu czy z nieczystości ani nie ma w niej podstępu, lecz jak po wypróbowaniu zostaliśmy przez Boga uznani za godnych powierzenia nam dobrej nowiny, tak też mówimy - jako starający się podobać nie ludziom, lecz Bogu, który sprawdza nasze serca. - 1 Tesaloniczan 2, 3; 4 Mnie rozumieć, ani uznawać (tym bardziej podziwiać) nie musisz, ale może te słowa natchnione.. Serdecznie życzę pięknego życia i tworzenia :)

Kingo.. to ptaszek jako ranny może być postrzelony :) To tak dla rozbawienia o tym rannym ptaszku.. np. skowronku :)

:) Uśmiechnij się... to żartobliwie :) Żadna uwaga - pozytywnie odbieram twoją aktywność :)

Kingo.. widzę, że z ciebie ranny ptaszek :) Ranny to m.in. postrzelony :) Niech będzie.. dzień dobry :)

Szanując twoją osobę, wrażliwość, uczucia, doznania, zaszłości, rozumiem, ze miałeś potrzebę się wyrazić i zrobiłeś to jak czytam szczerze. Zapewne utwór ci się podoba w jakiejś mierze, bo inaczej byś go nie zamieścił. Aby ci nie sprawić przykrości (jestem od tego daleki), podpowiem, byś spróbował ustalić kto, kiedy i gdzie tak redagował wiersze (chodzi mi o formę, a w szczególności metrum i rymy - 15/14/14/15; 14/14/15/14; 13/15/13/14; 14/14/14/14 - OK; 16/14/14/12; 10/13/14/13). Pomyśl też nad rymami zbyt monotonnymi: -em/-em/-ny/-ny; -iło/-iło/-ęła/-ęła; -em/-em/-em/-em; -em/-em/-ści/-ści; -em/-em/-nej/-nej; -ję/-ję/-ję/-ję). Spróbuj może tak. Wybierz sobie wiersz jakiegoś poety (w jakim gustujesz) i spróbuj go naśladować w taki sposób, aby powtórzyć wzór (metrum, rymy, układ stroficzny, interpunkcję), lecz nie po to, aby potem już zawsze tak postępować, lecz by poczuć na własnej głowie osiągnięcie artystyczne danego autora. Popróbuj w podobny sposób z utworami innych sławnych poetów w tym samym celu. Potem nadal obserwuj, podglądaj i wypracowuj własny styl twórczości. A przede wszystkim: żyj pięknie i na bazie takiego życia nie mniej pięknie twórz.. wzbogacając kogo zdołasz :) Powodzenia w tym ci życzę serdecznie :) - tak samo, zresztą, jak sobie.