Lübow

Chyba nie ma co się spierać o pierdoły. Spierają się same, do czysta. W kanałach nieskojarzeń i bez wirowania. Zatem nie przeszkadzam i bez... pierdół.

"schowane gdzieś za spódnicę słońca" - ten wers się udał-reszta-zakalec.

Niestety, zaprzepaszczone.

Jest trochę napuszony, jak paw w pawiarni, ale trąca starym dobrym stylem budowania emocji.

Ładny początek, a potem już morze jakby nie może sprostać własnym falom.

Ech, Piotrze - Łotrze. Ktoś chce zapomnieć a jednak nie chce. Nie pomoże niebieska sukienka ani dwa numery. Czasami jeden numer bez sukienki wart jest miłości. Wiersz rozdarty tęsknotą ale nie rozdziera serca. To za mało, żeby szarpnąć czytelnika i niewiele, żeby zmusić Piotra do niezabijania.

kiedy cię piję prawie duszkiem chwilą złapany w środku myśli czasami jestem nieomylny a czasem ciekło krystaliczny małą łyżeczką dużych znaczeń skarmiłem słowem puste kartki chciałem być niemo niewidzialny i potajemnie siebie wyśnić kiedy już miałem jak na dłoni stygmaty wiary i miłości kaktus mi wyrósł na balkonie podstępnie innym niewidoczny

jak nie ma mnie u ciebie to może jestem na słońcu może w solarium albo w akwarium i moje trzy minuty jedna przed druga po a trzecia ta w środku jeżeli nie ma mnie u siebie to jestem na słońcu może w solarium albo w akwarium i moje dwie minuty jedna przed i ta co w środku skoro nie ma mnie wśród żywych to jestem na słońcu może w solarium albo w akwarium i moja jedna minuta ta po która trwa wiecznie

jak nie ma mnie u ciebie to może jestem na słońcu może w solarium albo w akwarium i moje trzy minuty jedna przed druga po a trzecia ta w środku jeżeli nie ma mnie u siebie to jestem na słońcu może w solarium albo w akwarium i moje dwie minuty jedna przed i ta co w środku skoro nie ma mnie wśród żywych to jestem na słońcu może w solarium albo w akwarium i moja jedna minuta ta po która trwa wiecznie