WiJa

stare z nowym nabiera na wartości :)

strasznie rozważny wiersz, a ja wiem, czy poezja to taka poważna rzecz, a kto wie, czy też nie gra :)

nic nikogo nie upoważnia do złego i nie usprawiedliwia od złego, dopowiem/przypomnę jeszcze, nawet jeśli to nie dotyczy wiersza, że kto sieje wiatr zbiera burzę. a co jest dobrem, a co złem, kto to wie, wszak nie mówię, że nie ma takich, którzy nie wiedzą, ale pewnie ani jedno ani drugie nie jest relatywistyczne :)

ale grunt, żeby wierzyć, że kiedyś będzie inaczej :)

człowiek i tak zawsze jest skrępowany jakimś sznurem, tylko że niewidzialny sznur to nasze zobowiązania, a widzialny to przyzwyczajenia/przywiązania :)

ludzie odchodzą, miłość zostaje :)

nie ma jak w czyichś oczach się utopić, a co dopiero czyimiś oczami się upić, wybieram to drugie :)

a może wiersz to tylko dodatek do tytułu, nie mówię, że niepotrzebny :)

@Waldemar_Talar_Talar ja też mam o niej pewnie zdanie (kim ona jest), ale nie powiem głośno jakie :)

@Marlett usiłowałem trochę namieszać, żeby nie było wiadomo kto i pewnie mi się udało :)

Nie wiem czy się mylę czy nie mylę, ale ten, kto myśli tak samo jest w błędzie, i ten, kto nie myśli wcale jest w błędzie. Tacy to długo nie pożyją, ale nie w Polsce, nie we Wspólnocie Europejskiej. Pewnie ktoś tak chce, pewnie nie Bóg, pewnie ktoś ważniejszy. 2016-05-09

najprawdziwsza prawda (ale do tego co jest naj ludzie najczęściej podchodzą z dystansem) :)

jeżeli nie ma tak, że tylko głupcy są (mogą być) szczęśliwi, albowiem mądrzy zawsze będą mieć jakieś wątpliwości (z czego tu się cieszyć) :) i kto tu jest głupi, a kto mądry :)

wszystkie pieniądze daję za doń :) i to jeno za słowo :)

prędzej to jest powyborcza kiszka (i mówię o marszu/wiecu a nie o wierszu) :)

widocznie są na tym świecie rzeczy, których się nie da uporządkować, a przynajmniej niektórzy (tacy jak ja) je nie potrafią, a może nawet tak jest, że czym większy chaos, to tym większa twórczość :)

no właśnie jak to wszystko pogodzić, kiedy za dużo swobody jest równie trudne (do życia) jak za mało. pocieszyć się chyba tylko można, że nie ma niczego gorszego od czegoś wypośrodkowanego (jakoż nie ma niczego gorszego od urawniłowki, chociaż czy ja wiem) :)

no tak, przesłodzona to nawet miłość nie smakuje :) a cukrzyca nie kojarzy mi się że słodkim życiem, ani z ze słodką śmiercią (prędzej już z gorzkim życiem i cichą śmiercią) :)

liczy się (końcowy) efekt, chociaż to by było trochę dziwne, gdyby nie liczyły się intencje :)

widocznie rzeczy najprostsze są najtrudniejsze do osiągnięcia :) a oczywiste okazuje się nie takim oczywistym :)

gdyby to było bardziej śmieszne, to nie byłoby takie śmieszne, jak jest tragiczne, no i niekoniecznie mówię o wierszu :)

z jednej strony daleko, z drugiej blisko :)

że właśnie tytułowe mam odczucie co do wiersza :)

a może nie ma jednego bez drugiego :)

dobrze, byleby jak najdalej od biadolenia :)