klubo

no tak dobrze być razem nawet gdy osobno- zawsze to łatwiej -ciekawie p.

co to "klęknisz" wiesz kim zasypiasz lecz kim się zbudzisz? puenta dobra pozdrawiam

na pewno jakiś sposób znajdziesz na tę nudę- wesoły wiersz- wywołał uśmiech pozdrawiam

mnie się podoba- czuję zapach pączków z różaną konfiturą i walc- w sam raz na koniec karnawału - twój wiersz prowadzi w zakamarki barwnych wspomnień- może nie trzeba zapominać :))

krótko- ale mądrze- pozdrawiam

jak halo na firmamencie spojrzeń niezwykłe światło w kryształach lodu uwięzione i odchylone przy tobie noc jaśnieje ciepłym blaskiem widowisko zmysłów dopieszczone małym kocham- co jak brylant w zimnej oprawie platyny grzeje od środka magiczne ognie dopełniają oczekiwanie

dziękuję za komentarze- co tu się obrażać - wdzięczna za przeczytanie, może inne będą lepsze pozdrawiam

kochanko usta jak owoc chcę zerwać i pieścić nieprzytomnie bez barier objąć pocałunkiem zmysłowo żarliwie połączyć pragnienia na wieczność zamknięte w kodeksie prawideł bo piekło i tak we mnie płonie powitam cię jak dawniej anioły zawieszone pod sufitem zagrają preludium miłosne a finał niech trwa i ognie pochłoną

rym powoduje że jest wesoły- i może tak zostaw pozdrawiam

wesoło w wierszu i pod wierszem też poprawił mi humor i za to dziękuję pozdrawiam

pochwała to czy nie picia sama już nie wiem ale coś tu zatrzymuje jakby prośba o pomoc podoba mi się nawet z tym wulgaryzmem pozdrawiam

zimowo a jak ładnie i ciepło właściwe jak piosenka gdyby dodać fajne dźwięki podoba mi się twoja zima pozdrawiam

pingwisie- jakie urocze słowo całość bawi i jest świetna pozdrawiam

dziękuję za komentarze jestem przeciwniczką tej wspaniałej sztuki zwanej bonsai- i to chcialam przedstawić w kontekscie z kobietą zamknietą w kręgu złej miłości pozdrawiam

poskręcane ramiona wyhodowana na twojej miłości kapiącej jak deszcz na wyschnięte usta spragnione wilgoci i porannej rosy zminiaturyzowana tańcząca na skinienie śmieszna małpka japońska skacząca na głowę w gorącą wodę choć iskra sprytu pozostała w pułapkę zmysłów złapana zdrewniała od korzeni po niebo sztucznie odżywiana karmiona wartościami majestatu fuji aż po seppuku na dowód niewinności uwalniającej duszę skarłowaciała drutem owinięta w ciągłym bólu więziona nieszczęśliwej miłości jestem bonsai w ogrodzie z kamiennymi sercami

Oxywio- tak zgadzam się z tym co napisałaś ale czasem nawet wątpimy tylko przyznać się strach pozdrawiam

mnie się bardzo podoba- ciekawe połączenie pozdrawiam

miniaturka ale uśmiech zostawia po przeczytaniu- miło że zajrzałam pozdrawiam

Jakiś taki wdzięk ma Twój wiersz- czyli po prostu- podoba mi się.

chrześcijaninie upadły pochylony cierpieniem złamany zaniemówiłeś ryba głosu nie wyda choćbyś i zaklinał a spadająca łza nie wytarta słone ślady zostawi wypali zawierzyłeś całowałeś krzyże na drodze sądziłeś i sądzony byłeś ostateczny rachunek sumienia win do odkupienia upadłeś nie rozumiejąc tajemnicy w bólach rodzącej się śmierci

zapraszam do wypowiedzi:)

czapy na sosnach są takie śliczne ciepło pod nimi i cicho wiatr kołysanki śpiewa kolejne wszystko śpi- jedynie licho podpuszcza dobrych ludzi na siebie zazdrość wszczepia im pod skórę odmawia dłoni dania w potrzebie złe słowa wkłada w kaburę mróz skrzypi ostro gałęzie trzeszczą śnieżki się bawią wesoło gdzieś licho z miną tęgą złowieszczą mrozi już wszystko wokoło lecz sposób znamy na to działanie wstrętne złośliwe i marne ogień rozpalić i na przetrwanie wzbudzić trzęsienie totalne dojrzeć tuż obok drugiego człowieka wsłuchać się w tętno przyrody może i marna to jest pociecha lecz doda wszystkim pogody

na początku koń jak z obrazkó dziś już nie widać koni przy pracy w polu i póżniej przemiana- dobrze pomyślałaś pozdrawiam

dziękuję wszystkim którzy mnie odwiedzili:)

prosto i słodko- ciut za słodko bo za oknem taka zima ale cieplej się zrobiło po przeczytaniu pozdrawiam