Lady Aj

No i cóż ja mogę powiedzieć Piaście, otrzymując od Ciebie taką dawkę pochwalnych słodkości? :)) Dziękuję najserdeczniej - za odwiedziny i za dobre słowo. Ściskam.

Myślę, że nie trzeba aż tak się rozdrabniać :) Wiersz bardzo ładny, subtelnie erotyczny. Co do paciorków - to jak dla mnie jest jasne - Ona patrzy w Jego oczy, o których wszyscy mówią że są piwne... dla Niej są zielone.. Winogrona uosabiają Peelkę, która kusi rzeczonego Niego, wydaje mi się że "ci" i "na palce" jest przy "wypływaniu" absolutnie konieczne :) Mam tylko jedno zastrzeżenie - "rozgryzam jedną". Jedną? co? Pozdrawiam bardzo serdecznie. L.A.

Dziękuję Beenie, Ty zawsze z ciepłym, miłym słowem :) Ściskam upalnie.

Nie ma ciebie, nie ma obaw, tylko natchnień nie brakuje i czas zamiast płynąć gładko, wciąż się burzy i kotłuje. W gejzer czasu wpadam zatem, bulgoczące wiersze piszę, zmieniam słowa w wodospady, a huk wodospadów w ciszę. Nie ma ciebie, nie ma lęków, tylko westchnień nie brakuje, w braku głosów twój poznaję i go ciszą przywołuję. Wolę smak lęków i obaw, co dni w słupy soli zmienia, niż ten brak po brzegi pełny – w kręgu twego nieistnienia.

Najlepiej podobno gorąca pachnąca kąpiel, szklanka mleka/piwa (zależnie od gustu i.. od wieku :) ), okno otwarte na ościerz - przynajmniej na godzinę przed położeniem się... i jakieś nudziarstwo w telewizji - inne niż sejm - ale podobnie "ględzące". Ściskam.

Miło mi, Dormo, że zajrzałaś, dziękuję za opinię - cieszę się że nie jest najgorzej :) Pozdrawiam.

Pathe - dziękuję serdecznie za odwiedziny i komentarz. Jeszcze pomyślę co z tym powtórzeniem, jakoś tak mi się widziało - ale może faktycznie niekoniecznie :) Pozdrawiam ciepło. L.A.

a i owszem :)

Przepraszam że jeszcze ja się wtrące, tym bardziej przepraszam, że wersja ostateczna :)) Bardzo ładny wiersz, lubię takie o erotycznym smaku, ale nie zanadto pikantne.. właśnie w sam raz. Tylko tego ostatniego wersu ze ścianą bym nie łamała. Pozdrawiam serdecznie. L.A.

Bartoszu – dzięki za opinię, wskazówki, cieszę się, że wiersz się podoba. Veronique – wielkie dzięki za komentarz, myślę cały czas nad tym jak wygładzić te fałdki :) Dziękuję za głos w obronie tytułu. Piaście – Ty jak zwykle ze zrozumieniem i miłym słowem. Dziękuję. Chaniu – dzięki, ale jeszcze nie wiem co przed parapetem.. jak wymyślę to poprawię, tylko dajcie znać czy jest lepiej :) Fagot – dziękuję serdecznie. Darku – a dlaczego przechodzenie ludzkiego pojęcia nie jest moje? Pozdrawiam ciepło.

Ja też - bynajmniej nie w trosce o statystykę :) - powiem że bardzo mi się podoba. Piękny, porywający, groźny i jakże realistyczny obraz malujesz tym wierszem. Serdecznie pozdrawiam Lady - Lady :)

Bardzo mi się podoba - lubię ten typ rymów, rytmu i humoru :) Jedyne zastrzeżenia mam do interpunkcji - przecinków nie ma czasem tam, gdzie powinny, a są tam, gdzie nie powinny. I popraw najświętrzego na najświętszego. Ogólnie bardzo fajny wiersz. Pozdrawiam. L.A.

Pięknie Baroszu, naprawdę pięknie.. Co mogę więcej dodać - rzeczywiście te gwiazdy się powtarzają, sama się zastanawiałam jak można to zmienić, ale nie mam pomysłu.. Mnie tam nie razi :) Pozdrawiam serdecznie.

Hmm.. Komentarze bardzo konstruktywne, muszę pomyśleć co z tym zrobić. Jacku – bardzo dziękuję za dobre słowo Olesiu - daj znać co konkretnie w pierwszej części najbardziej się nie podoba, to spróbuję coś przekombinować :) Marto – dziękuję za miły komentarz, cieszę się bardzo że się podoba Kalinko – pomyślę nad powtórzeniami, choć to w puencie wolałabym zostawić. Ewo – Ty jak zwykle bardzo mile komentujesz, bardzo dziękuję. Alleno – wielkie dzięki, że zajrzałaś. Jakbyś miała jakiś pomysł na poprawki – daj znać. Agnes – tytuł świadomy, ale miał być wieloznaczny. Pomyślę jeszcze nad tym tytułem i zmienię jak się nie podoba. Kto ma pomysł niech da znać :)) Pozdrawiam serdecznie wszystkich. L.A.

zbuduj mi dom może być bez perskich kotów i perskich dywanów bez pozłacanej dziurki od klucza zbuduj mi dom niech ma tylko parapet by myśli i ptaki mogły przysiąść i próg skrzypiący by przechodzić - - przechodzić ludzkie pojęcie (2001)

Bardzo dobry wiersz.. choć ja bym tego motta się pozbyła - oczywiście z wiersza, a nie z życia :) Czytałam kilka razy, jeszcze przeczytam, za każdym razem wyczytuję więcej. Pozdrawiam ciepło. L.A.

Ja uważam że wiersz byłby naprawdę rewelacyjny, gdyby nie ostatnia zwrotka. Puenta to jest najważniejszy, kulminacyjny punkt, który albo może uczynić wyjątkowym nawet przeciętny wiersz, albo też wyjątkowy uczynić przeciętnym . W tym przypadku, moim zdaniem, to drugie.. Może popracuj jeszcze nad jakimś mniej spodziewanym i mniej "oklepanym" końcem, bo reszta bardzo dobra. Pozdrawiam. L.A.

Dziękuję Oxyvio za wizytę i za przychylny głos w dyskusji. Pozdrawiam serdecznie. L.A.

Bardzo mi się podoba... Hermetyczny, owszem :) ale może być też odebrany w szerszym znaczeniu i wtedy nabiera nowego sensu. Pozdrawiam ciepło. L.A.

Super. Właśnie taką poezję lubię najbardziej. Bez gadania biorę wiersz do ulubionych i z przyjemnoscią będę do niego wracać. Pozdrówki serdecznie. L.A.

Brawo Bartoszu! Nastrojowo się zrobiło i melancholijnie... Myśli bardzo starannie przełożone na słowa, a z tych słów precyzyjnie "utkany" wiersz - perfekcja w technice, a przy tym lekkość w wymowie. Jednym słowem - wiersz z duszą i ciałem. Pozdrawiam miło. L.A. :)

O, krąg zdecydowanie lepiej.. brzmieniowo i znaczeniowo też.. dodaje jakby trochę magii :) L.A.

Cóż Piaście, nie będę ukrywać że ja znów bardzo na "tak" - to moje klimaty, bliski mi sposób myślenia, oczuwania, obrazowania. Szczególnie podoba mi się przedostatnia zwrotka, no i pointa oczywiście. Najmniej chyba pierwsza, możnaby popracować nad nią, by była ciut bardziej oryginalna, mniej sztandarowa - ale to takie małe "ale" :)) Pozdrawiam ciepło. L.A.

Mi się widzi bardzo - cały wiersz, a "vamos" w szczególności. :)) Pozdrawiam ciepło. L.A.

O.. bardzo ciekawy wiersz, przejmujący.. robi duże wrażenie.