Lady Aj

Ja pogubiłam się w opiniach szanownego grona na temat wiersza :) Ale muszę przyznać że mi się widzi bardzo. Szczególnie niektóre fragmenty.. ale że jest ich za dużo, by gmerać i przebierać to zabieram w całości do ulubionych. Pozdrawiam serdecznie.

Bartosz, chyba się powtórzę - ale to strasznie fajny wiersz, który kunsztownie dopełnia ten naprawdę udany Tryptyk. Bardzo mi się podoba, (choć Astronauta II w dalszym ciągu jest moim "ulubieńcem") Pozdrawiam ciepło. Ps. Zgadzam się z Piastem, że ostatni wers jest niejasny - już wczoraj się nad nim zastanawiałam. Rozumiem, że miałeś na myśli ocean, ale w pierwszej chwili nie wiedziałam co się przelewa, bo mi z kolei przyszło na myśl że przelewającym się podmiotem jest kurs. Więc poprzestawiaj troszkę i będzie super. Ściskam. L.A.

dobrze by było :) Spróbuję pokombinować.. Jak nie macie nic przeciwko - to jeszcze się odezwę, bo może bym wpadła choć na chwilę. Teraz jest mi trudno określić czy się uda, więc na listę się nie wciągnę :) ale może na dzień, dwa.. jeśli kto szczupły zrobi mi trochę miejsca na sienniku :))

Ja się będę upierać, że lepiej z nią. Jest połączeniem dwóch strof.. Nie urodził się ze sztyletem itd. za to z klockami... ale mimo że zmieniają się epoki nie zmienia się cel - będzie wojownikiem. To jest ważne. Co daje samo przeciwstawienie - nie ma zbroi, ale ma fotelik. Chodzi o to, że i tak czeka go walka, tylko pole bitwy się zmieniło. Oto moje zdanie. :)) Pozdrawiam Autora i Bartosza też :) L.A.

Otóż właśnie ta puenta o której już wspomniałam uzasadniała owo "przeciwstawienie atrybutów" i dodawała finezji. Bez puenty rzeczywiście za prosto. Jaro Sławie raz jeszcze apeluję: oddaj puentę :)))) L.A.

Ja chętnie bym była, bo tak zachęcająco się wszystko zapowiada :) - no i obaliła z wami to wińsko mundialowe - ale nie mam urlopu :( Trzeba będzie jakoś inaczej umówić na picie :)

Co zrobiłeś z puentą Jaro Sławie??? Gdy go czytałam ostatnio - jeszcze była.. i bardzo mi się podobała, a tu patrzę i oczom nie wierzę. Oddawaj puentę! :))) Generalnie ja na tak.. L.A.

Dziękuję Dzie wuszko, że wpadłaś. Dzięki za opinię. Popracowałam trochę nad tą wersyfikacją, by się bardziej "lepiło". Daj znać czy lepiej. Ściskam. L.A.

Darku, Agatko - dziekuję za komentarze, miło że wpadliście. Pozdrawiam serdecznie. L.A.

Masz rację - już poprawione :)

Dziękuję Black Soul, za uwagi i za wizytę Bartoszu - Tobie również wielkie dzięki. Co do betonowej ciszy - niezła myśl. A może cementowa cisza, jak myślisz? Też by się wpisała w klimat :) A co do wyrycia - musi być wyrycie :) Dedykację na cokole można wyryć... zwłaszcza niezasłużonemu. A co fakt to fakt - wiersz nie pierwszej młodości.. rzeczywiście - to już siedem lat :)

Ulepię dziś ze wszystkich słów wielką cementową ciszę i z tej ciszy wyrzeźbię ci pomnik - jak bezpieczny pomost ponad wiatrem Ulepię dziś ze wszystkich dni gęstą asfaltową noc i z tej nocy ułożę ci na cokole dedykację - chwała niezasłużonemu - 1999 -

Olesiu, dobrze rozumiem, że gratulować?? Jeśli tak to uściskasy wielkie..

Niektóre powtórzenia mają rację bytu - wydaje mi się, że tak jest też i w tym przypadku. Nie ruszam wodospadów :)) Dzięki Piaście za głos poparcia :)

racja... a mimo tego zostanę póki co przy wodospadach :) Uściski. L.A.

Ja też uważam że dobry wiersz, robiący wrażenie, naszpikowany dwuznacznościami a zarazem klarowny. To chyba nie to samo, choć wydaje mi się że monotonia jest częstym powodem znużenia. Pozdrawiam serdecznie i słonecznie.

O kurcze.... :)) Na razie tyle komentarza, ale jeszcze wrócę.

Do mnie przemawia. Dobry wiersz, duży plus. Choć przesłanie trochę w klimacie "Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat, ja wysiadam" :) Pozdrawiam serdecznie. L.A.

Coś jest takiego w Twoich wierszach co mnie szalenie porywa. Chociaż to na pozór takie lekkie, wesołe "rymowanki" to jednak ja w nich wyczuwam duży kunszt Autora. Pozdrawiam. L.A.

Dzięki Stefanie za komentarz, za opinię i wskazówki - co do "gejzeru", to jeszcze pomyślę; ale co do "huku wodospadów", to musi zostać tak jak jest :) bo "strumienie" zaburzyłyby rytm. Cieszę się że wpadłeś z wizytą. Serdecznie pozdrawiam. L.A.

Bomba. :)

Ja na tak, a nawet na TAK. :)

Dzięki serdeczne za miłe słowa. Bartoszu - też nad tym myślę :) Może "wolę smak lęków i obaw"? Pozdrawiam wszystkich cieplutko. L.A.

Tak pięknie o węglu :) A mówiąc poważnie - bardzo mi się podoba, chyba nawet bardziej od pierwszego Astronauty. Ode mnie piątka z plusem. Pozdrawiam gorąco (tym bardziej, że 35'C w cieniu) :) L.A.

Ewo, co racja to racja - niepotrzebnie się od razu poddajesz, wycofujesz i bijesz w piersi. Bardzo dużo odwagi trzeba do tego, aby swoje najskrytsze myśli, pragnienia, uczucia - zamienione w wiersze - pokazać innym, narazić na ocenę, krytykę. Napisałaś, że jesteś jeszcze "w żłobku", nie ma w tym nic wstydliwego. Mój nowy szef powiedział mi ostatnio takie zdanie, gdy miałam wątpliwości: "nikt nie jest obyty od razu, trzeba do tego dojść". Uważam że musisz po prostu ćwiczyć - pisać, pisać, pisać, jeszcze raz pisać i jeszcze raz pisać :)) Przyjmuj krytykę, rady i oceny, stosuj się do wskazówek.. Będzie bardzo dobrze. Jeśli nie masz pewności - to wrzucaj wersze najpierw na Warsztat - tam Ci na pewno doradzą, pomogą. Ja zgadzam się z tym, że ten wiersz coś ma w sobie. Trzeba tylko nad nim popracować - przemyśleć, pozamieniać napuszone słowa na zwykłe, które są często bardziej wymowne od tych wymyślnych.. Wszystkiego dobrego życzę. Pozdrawiam. L.A.