Ryszard Kisiel

Witaj Janku, dzięki za weczorną wiytę . Tobie też życze dobrej, spokojnej nocy.

Witaj Jsiu, piękny wiersz o lataniu, szkoda że to sen. "latał Panu Bogu pod oknem", przypadło mi do gustu to sformułowanie. Pozdrawiam Janku.

Kiedy w listopadzie, dość mamy jesieni? Chce nam się zimy, wreszcie coś się zmieni! No i mamy zimę, wcale jej nie mało, Co z tego? Jak zimy już, się odechciało? A ta zima? Jak trzymała się, tak trzyma? Ciekawe, kiedy wreszcie pofolguje? Jak długo jeszcze może tak wytrzymać? Bo na jej miejsce, wiosna się szykuje. Na wiosnę, miłość kwitnie z nową siłą, Daje zakochanym, wspaniałe plony. Pozwala zapomnieć wszystko zło, co było. I cieszyć się miłością odrodzoną. Tym czasem, „Dziadek Mróz” króluje. Twarzom, dał odczuć swoje panowanie. Na szybach, obrazy i wzory maluje, Które by można, zawiesić na ścianie?

Witaj Intarsio, Niebanalny temat, aktualny. Ciekawie napisany. Podoba mi się. Serdecznie pozdrawiam.

Dziękuje Andrzejku, dziękuję i Tobie Jansie. że wierszyk wam się podobał. Bardzo serdecznie Was pozdrawiam.

Witam i dziękuję Intarsjo, że podobają się Tobie tego rodzaju wiersze, mam w dorobku i takich m.in. trochę. Jeszcze kilka pokażę. Serdecznie pozdrawiam.

Zgrabny, miły wiersz. Lubię ludowe figurki. Pozdrawiam serdecznie.

Wtaj Duks, bardzo ładny, przejmujący wiersz. Zimna obojętność. Należy pomagać, żeby nie żałować po czasie. Pozdrawiam Andrzeju.

W kraju się namnożyło festiwali, Konkursów, występów i turniejów, Zawodów siłaczy a także drwali, Spotkań dziwolągów a nawet gejów. Wyjazdy, krajowe i zagraniczne, Zespołów bardziej znanych i nieznanych. I słuchają koncertów rzesze liczne, Ludzi w muzyce bardzo zakochanych. Czasem się trafią i tacy artyści, Co to ni me, ni be ani kuku ryku. Nie uprawiają spokojnej muzyki, Lecz dużo u nich hałasu i krzyku. Nie będę wymieniać ich po nazwisku, O kogo chodzi, wszyscy dobrze wiedzą. Ich twórczość leży już na wysypisku, Oni udają, że o tym nie wiedzą. Jeżdżą więc, po kraju muzyczne „gangi”, Od miasteczka do małej wioseczki. Są to zespoły większej, mniejszej rangi, To nic, liczą się tylko „stóweczki. A jak by mało jeszcze było tego, O mój losie marny, moja dolo. Jadą za nimi po tej samej trasie, Rozśpiewane „grupy” Disco Polo. Za nimi ciągną stare „dinozaury” Dalej, na „Koniu Polskim”, kabarety. Wszyscy zapomnieli, co to laury, Bo program mają wciąż ten sam, niestety. Jeździ też po kraju, „Śląsk”, „Mazowsze”, Bo mają dosyć zgrzybiałych siedzib. Jadą wszędzie, gdzie powietrze zdrowsze, I wcale się człowieku temu nie dziw. Są jeszcze śpiewacy operetkowi, Operowi, orkiestry symfoniczne. Muszą dorobić, bo umrzeć gotowi, Tylko na emerytalnym wikcie. R

Witaj drogi Janku, twój optymizm i twoja wesołośc nam się udziela. Miej jak najwięcej zdrowia i sił do pokonywania wszelkich trudności . Wpadaj do nas kiedy tylko będziesz mógł. serdecznie pozdrawiam Przyjacielu.

Witaj Intarsjo, ciesze się, że Ci się podoba. Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam ciepło, w zimowe popołudnie.

witaj sylwio, pięknie powiedziane. Dalszych pięknych wierszy Ci życzę. Serdecznie pozdrawiam.

Witaj Janku, wciąż jeszcze nutka goryczy w Twych wierszach. Wiersz bardzo ładny, mądry, poprostu z życia wzięte. Serdecznie Cię pozdawiam.

Co robić, jak człowiek jest takiej natury, Bez mrugnięcia oka pchałby się do góry. Silny się rozpycha rękami, nogami, Rozpiera go pycha i władza go mami. I ostrzy pazury, bo władza go kusi, Więc pcha się do góry, choć w cale nie musi. Słabszy pozostaje, prawie w miejscu drepcze. Silny, szans nie daje jeszcze go podepcze. Słaby się podnosi, wciąż idzie pomału. Silny przed nim doszedł - lecz dostał zawału. Szerokiej więc drogi, miej na wszystko oko, Wolniej stawiaj kroki, gdy wchodzisz wysoko. R

Witaj klubo, miło że odwiedzileś moją stronę. Dzięki za dobre słowo. Serdecznie pozdrawiam i najlepszego życzę.

Witaj Janku, jak zobaczyłem, że jesteś na chwilę wyszło słonko. Zauważa się nieobecności natychmiast, a powroty jeszcze szybciej. Dzięki, że jesteś. Życzę Ci najlepszego w Nowym Roku, poukładania wszystkiego w szufladkach, pomyślności i szczczęścia. Bądź zdrów przyjacielu.

Chodzimy sobie po tym sadzie, Liczysz jabłonie, grusze, śliwy, Cień drzew do stóp się naszych kładzie, Jak nigdy, jesteśmy szczęśliwi. Gdy wypowiadam słowa kocham, Oczęta twoje opadają. A muślinowe, długie rzęsy, Do czubka nosa, dotykają. Twarz, nagle zalewa purpura, Wyglądasz jak jabłuszko lśniące. Letnim zefirkiem wypieszczone, Oblane promieniami słońca.. A w ten sierpniowy, letni upał, Najchętniej bym Cię, miła schrupał. R

Witaj Elu, wierszyk w moim guście. Pozdawiam serdecznie.

Witaj Duksiu, bardzo się cieszę, dziękuję, poprawiłem. Serdecznie pozdrawiam przyjacielu.

Witaj Babo Izbo, a skąd Ty przybywasz? nie ważne skąd, ważne, że jesteś. Dziekuję Ci za odwiedziny i miłe słowa. Serdecznie pozdrawiam z Nowym Rokiem.

Witam Cię Anastazjo i dziękuje za Twoją mądrą i rzeczową wypowiedż. Życzę w Nowym Roku zdrowia i pomyslności. Serdecznie poadrawiam.

Kwitną bzy w ogrodzie, w ślad poszły jaśminy, Za chłopcami tęskną samotne dziewczyny. W polu kwitną chabry i czerwone maki, Przyszłej żony poszukują miejscowe chłopaki. Tyle pięknych dziewczyn tu na wsi dorasta, Pewnie już nie pojedziemy na „dziewczyny z miasta”. Choć miastowe ładne, wiele wdzięku mają, Nasze nie są wcale gorsze, w tyle nie zostają. Ej wy chłopcy, chłopcy, wiecie, co bierzecie, Bo takich, jak nasze panny, nie ma w całym świecie. Choć miastowe niezłe, trochę subtelniejsze, A nasze nie tylko ładne, ale robotniejsze. Kiedy, przyjdzie jesień a może i zima? W tedy zakochana para dłużej nie wytrzyma. Będą zapowiedzi tu w wiejskim kościele, A na Boże Narodzenie, będzie ślubów wiele. R

Witam Andrzeju, "pojawiasz się i znikasz", jak w piosence. Cieszę się że jesteś. Bardzo serdecznie pozdrawiam.

Witam Cię sylwio, mały wykład o miłości bardzo przydatny. Dzięki za to. Bardzo serdecznie pozdrawiam.

Dzieki za odwiedziny i komentarz, przyjmuję go. Serdecznie pozdrawiam.