krzysztof marek

"dogna swą pełnię jeden na tysiące".... szczęściarz i wybraniec. smutny obraz malujesz ale niestety prawdziwy. wiersz podoba się. pozdrawiam serdecznie :)))

"świecą do nas stare dobre czasy które nigdy już nie wrócą nie chodzimy już w powietrzu nie trzymamy się za ręce zaciskając pięści" idee utopił byt. upiorna walka o więcej i więcej... podoba mi się Twój wiersz. pozdrawiam serdecznie :)))

hm. ten mężczyzna, który chce patrzeć sobie w twarz chyba czuje się nieswojo w towarzystwie "prawdziwych mężczyzn"... romantyk? warty patrzenia przez kobietę, która nie chce być "sekundantem"... bardzo wysmakowany Twój wiersz, pathe :))) pozdrawiam serdecznie :))))))

ładnie wystopniowałaś napięcie wiersza. powietrze - fala - muszelka - pobudzenie - podniecenie - uścisk + porządnie - coraz szybciej... i na końcu odpoczynek ze zmęczenia... dobry jest motyw z pozostawieniem muszelki. jasne, niech czeka!!! pozdrawiam serdecznie :)))))

a mówią że tylko kobieta może mieć dwie natury :))) z Twojego wiersza słychać że jednak nie!!! podoba mi się. pozdrawiam serdecznie :))))

malowniczo: niebo aniołki i my... czy dostąpimy kawałka adwentowej łaski..? oby... pozdrawiam serdecznie :)))

"chylę głowę i podnoszę nie zawsze tak jest czasem gorzej nie zamieszam w worku czarodzieja zaniosę gdzie trzeba" zabieram. na pierwszy rzut oka realistyczny obraz, beznamiętny, ale cichą nutką zawodu okraszony... worek czarodzieja: tajemniczy obraz z dzieciństwa, a jednak nie. nie dla mnie.... pozdrawiam serdecznie :)))

pięknie... tak intymnie i elegancko, delikatnie. jestem pod wrażeniem :))) pozdrawiam serdecznie :)))

cięty, skomasowany, celny język: co najbardziej lubię w Pana utworach, Panie Biały :))) podoba mi się i ten. a szczególnie wpadło w ucho: "popatrz ptaszek leci i do dziobka dziecku papka wpada wypada jeszcze szybciej na bluzkę za pół ceny" pozdrawiam serdecznie :)))))

"rytm tętni na tęczy herbaciane róże" motto dla mnie z Twojego mądrego wiersza Krysiu :) życie nie jest proste i łatwe, to prawda. ileż tych cegieł na własną zgubę... dobrze że jest tęcza :) pozdrawiam serdecznie :)))))

wniosek: nie myśl!!! nie myśl tylko pisz :) nie mam w sobie żadnego "skoro". jestem przyjaźnie nastawiony do świata, a do takich wierszy jak Twój - po stokroć ;)))) pozdrawiam serdecznie :)))))

jasne że napisałem o Twoim wierszu a nie o życiu prywatnym :)))) he he

"jesteś trzydniowy i znowu mi znikasz wsysasz się sam w siebie w chorobę czy wiersze" tęsknota aż kipi w Twoim wierszu. czytałem kiedyś o uzależnionych kochaniem... hm. niebezpieczne. tym bardziej, że jak sama napisałaś: "woda drapie skórę, oblepia boleśnie na dnie nie ma ulgi, czerwone gorąco" a może samodzielnie, troszkę parafrazując, "za dni kilka polecisz, znowu zaistniejesz dla ziemi i powietrza"..? pozdrawiam serdecznie :))) ps: wyrzuciłbym "mi" z cytowanego fragmentu.

ciekawie skonstruowałaś swój następny piękny wiersz, Aniu :) tęsknota z wersa na wers coraz śmielsza i odważniejsza. mimo że "bez głosu" nawlekasz "minuty na włosku"... bliski klimat, oj bliski. pozdrawiam ciepło Aniu :))))))) ps: znowu jestem pierwszy komentator. taki mój los widać :)))))

piękny refleksyjny wiersz. szukam drzewa, o którym napisałaś. dlatego zabieram :) pozdrawiam serdecznie :)))

nie nie... "często" nie powiedziałbym. tez są dni, tygodnie, w których Muza nie daje o sobie znaku życia. i myślę sobie wtedy, że skoro już była tyle razy to przyjdzie następny :) i przychodzi. przychodzi ponieważ jesteśmy częścią niej. nic na siłę Elu. symbioza nie dotyczy wyłącznie roślin :) pozdrawiam ciepło :)))))))

muza jest wszędzie. myślę, że lepiej ją zaakceptować niż gonić :) pozdrawiam ciepło :))))

"liść zerwany porwany powiewem lecący z wiatrem" niekoniecznie musi być tylko wspomnieniem... pozdrawiam serdecznie :)))

"Lecz jest ponownie, mamy możliwość bycia- -zjawisko codziennego życia" motto dla mnie z Twojego wiersza. zabieram :) codzienne zwyczajne życie to dar. pozdrawiam serdecznie :)))

jak na Imieninki to z pewnością wróci. bądź dobrej myśli Oliwko :))))) pozdrawiam serdecznie!!!!

hm. zwątpienie przemawia Twoim wierszem. szukanie to proces ciągły, nieustanny. nie szukając nie znajdujemy, a w gruncie rzeczy nie mamy nic. nic oprócz swoich wierszy. pozdrawiam serdecznie :))))

Ogromna radość, że pamiętasz i zaglądasz jeszcze raz :) dziękuję Krzysztofie :):) Serdecznie pozdrawiam - Krystyna jasne że zaglądam!!! i będę zaglądał :)))

bliski jest mi Twój wiersz... to prawda. nie sposób zrozumieć. może brak odwagi...? pozdrawiam serdecznie :)

Uroczy wiersz, Elu :)))) i bardzo sprawny, lekki :) A Muza jest dosłownie wszędzie. Pozdrawiam Serdecznie :)))))

ciekawie. pozdrawiam serdecznie :)))