Gryf

Pożądaj, bo pożądać trzeba Kosztuj, by nie zjeść gorzkiego Zmień w smak spełnionego chleba Zabijaj uczucie głodu wielkiego Pożądając, sięgniesz poezji nieba

Dobry, mocny... i o to chodzi. Pozdrawiam.

Witam, podoba mi się, zawiera głebokie przemyślenia. Nie jedno z nas kiedyś chciało poukładać swój świat według własnych zamysłów, ale nie miało odwagi dźwignąć wieka urny zamykajacej te rozważania, odcinającej od rzeczywistości. Pozdrawiam.

Witaj Bronisławie, siła w młodości... brawo. Czy jednak jeden dojrzewający pąk zmieni ten świat? Życzę Ci powodzenia w tej nieustannej walce z życiem.

No witaj Eugeniuszu, bardzo fajna fraszka. Tak ta Vista... W każdym programie diabeł ukryty, Znajdzie go jedynie fachowiec należyty. Jeśli jednak sobie nie poradzi, Odłączyć komputer mu nie zawadzi. Pozdrawiam, Janek

Dziękuję Jolu, Pióra na nowo nastroszone, Przez Boską Erato nastawione. Poezją bawić się dziś potrzeba, Z poezją radośnie jest lecieć do nieba.

Dziękuję Wanesko, tak to kiedyś minie, musi...

Dziękuję Macieju, z poezją zawsze lepiej.

Bronisławie, a ja bym zostawił : Swój świat budują w nietkniętym świecie. Ten utwór zawiera głębokie myśli i dobrze, wiersz powinien zmuszać do zadumy. Im więcej w nim uczuć, tym lepszy.

Nichaj cierpienie nigdy nie dotyka, Niebo niech kłania się wdzięcznie przed Tobą. Życie Twe milczeć nie będzie w archiwum, Twoja poezja o Tobie zaśpiewa. Bardzo piękny Twój utwór, pozdrawiam raz jeszcze.

Dziękuję Bronisławie. Przyjaciół wszystkich do nieba zaniosę, Na ziemi przyjaźni wielki pomnik wzniosę. I będzie juz dobrze na tym świecie ponurym, Wszelakim złym stworom wyrwiemy pazury. Z samych obłoków ślę pozdrowienia.

Dziękuję Elu, super wpis. Zatem zgodnie z życzeniami, Teraz juz latam z czterema skrzydłami. Każdym z osobna do Ciebie macham, W łapach niezgrabnych bukiet tacham.

Tak przykro patrzeć na twoje cierpienie, W głowie zbolałej kłębią się myśli. Głos załamałeś dręczącym zwątpieniem, Wolę zniszczyła niesprawiedliwość. Nie czujesz swobody w swoich decyzjach, Wciąż pod nogami walają się kłody. Żadne z nich racji tobie nie przyzna, To jest ich firma, ty jesteś nikim. Chcąc tam pracować zaprzyj się siebie, Zapomnij o wszystkim co dotąd kochałeś. Nie szukaj opieki na pustym niebie, Nie ma tam zbawcy, są tylko chmury. Lecz przyjdzie kiedyś ten dzień sprawiedliwy, Załamią się nogi kolosa gliniane. Sam się rozsypie w swój pył wadliwy, Wolność zatańczy na jego grobie.

Często tak bywa, szukani w zgiełku tylu spraw nie słyszymy głosu nas wołającego. A może warto ten głos usłyszeć. Elu jak zawsze pięknie... Pozdrawiam, Janek.

Witaj Eugeniuszu, znów przepiękne fraszki. Mnie do gustu przypadła "Pokora i Pycha", jakże prawdziwa. Dziś Pycha próbuje życiem kierować, Pokora w kąt cichy musiała się schować. Lecz Pycha w swej pysze znów przesadziła, Pokora zwycięsko do nas wróciła. Serdeczne pozdrowienia, Janek.

Dziękuje Łukaszu ja w niego (to jest w nią) gorąco wierzę. Pozdrawiam.

Przyjaciółko jak to wspaniale, gorąco pozdrawiam.

Ha ha, super Dyziu. Jednak palce już zmęczone, Będą do snu ułożone. Jutro nowy zaczną taniec, Z wyrazami układaniec. pozdrowionka...

Aniu jakże Ciebie rozumiem... Piękny i smutny, ale wiem że gdzieś w sercu na dnie tli się jeszcze iskierka nadziei. Życzę Ci ognia, by serce mogło zmartwychwstać i bić z nowym blaskiem. Janek

Znów Twoje pióro pokazało co umie Co mu przekażesz dobrze zrozumie Duet wspaniały razem tworzycie Zostań poetą i bądź przez całe życie. Takie małe podsumowanie, jest dobrze...

Witaj patrząc na źródła natchnień, widzę że jesteś na dobrej drodze. Najważniejsze właśnie jest by umieć, nawet w najmniejszej rzeczy znaleźć małą iskierkę, która natchnie do napisania pięknej poezji. Tego Ci życzę.

Witaj Bronisławie, piękny wiersz niosący pragnienie życia w pełni. Jakże to by cudownie było, ale niestety jesteśmy tylko jak takie małe robaczki wciąż przysypywane piaskiem spraw trudnej codzienności. Pozdrawiam serdecznie i życzę Ci pełni życia.

To małe coś tak niepozorne, Ma w sobie siłe, jest niepokorne. Może troszeczke przypomni diablika, Może też małego, dzielnego rycerzyka. To coś dla wielu tak wiele znaczy, Gryf swą obecność dla niego zaznaczył. Potrzepał skrzydłami, pomrugał oczami I uśmiech w tych słowach zostawił dla Pani. Elu bardzo przyjemny wiersz, więc Ci się wpisałem z małym... :) Pozdrowionka, Janek

Witaj Jolu Tak powstałem z popiołu, Byle tylko znów nie upaść. Chciałem Wam przedstawić moją serdeczną przyjaciółkę, bez jej wsparcia nie wiele bym zdziałał. Pozdrawiam Cię z nieustającą przyjaźnią.

Dziękuję Intarsjo, wiersz o prawdziwej przyjaźni. Pozdrowionka.