Fly Elika

Och Jacuś, dzięki, ty też tak masz, widzisz, mogę Ci wiersz pożyczyć :), twój komentarz zawsze miły i akuratny; A teraz mówić mi, co tu się wyprawia ?

Akuratnie i roztropnie, dzięki za miłe słowo Dorrroto :), pogmatwane, a żeś ty odczytała oczywiście. Chciałam, żeby było poetyckoooo :)))), a Wy z Jackiem, ino się obejrzeć rajcujecie mi tu, jak w marcu, no i miej tu człowieku oczy wszędzie :)

zawitaj do mnie jutrznym świtem w okrasie tuż ponad śladami bosych stóp po zaspanej rzece pomierzwij liście i otrząśnij z kropel rosy rozprzestrzenieniem po szmaragdzie słonej zieleni podążając za nicią omijaj pętelki nawiniętych wokół zadrzewień wzgórz i spadających na mimośród moich szafirowych półmroków

Dziękuję Jacku za komentarzyk, miło, że zaglądnąłeś, bo jakoś sama nie mam przekonania do tego wiersza, o formie lepiej nie mówić echhhh, raczej nie cieszył się też zainteresowaniem, może nie ma się co dziwić również cieplutkie pozdrowienia dla Ciebie

refleksja jak wiersz ciekawy, a trudność to zinterpretowanie tego - wielkie czerwone Pozdrawiam

mocny, wspaniały wiersz a ostatnie wersy oraz puenta z puenty naprawdę pisaniem pięknie zobrazowana Pozdrawiam

Kasiu ostrożnie! On może liczyć na instrumenty operacyjne...

''Ale ja nie mam nic do Ciebie?" - to masz czy nie masz, bo na końcu jest znak zapytania ? Fajnie, że byłeś rad - cieszę się. P.S. Przepraszam, ale ja jestem ona z całą pewnością. :((

Zastanawiam się czy do przeczytania twojego wierszyka przywołuje tytuł czy nick. Chyba wiem, ale nie zdradzę się, bo i tak ktoś się znajdzie, kto pomyśli o mnie: " oczywiście myślała , że to dla niej :))", a wiersz jest do przeczytania skoro tu jest i od czytającego zależy czy chce coś na jego temat napisać. Śmiesznie rozpisujesz przewagę sympatii, a może i czegoś więcej do kogoś, kto pisze różnie i z błędami, ale ty zawsze to pochwalisz. To miła cecha :) i powstał zabawny wierszyk. Co do robienia błędów, każdemu może się zdarzyć i choć nie jest to najważniejsze w życiu, to w pisaniu jednak jest podstawą. W komentarzach tutaj przyjęło się, że nie zwraca się na to szczególnej uwagi. Oczywiście są tacy co zwracają i dobrze, jeżeli tylko jest to uwaga wypomniana w kulturalny sposób. Np. ja nie lubię błędów, a jeśli je zrobię i zauważę, to strasznie mnie ten fakt potrafi poirytować. Również bywa to przypadłością, że im więcej się pisze tym więcej się robi błędów, a nie jest satysfakcjonującą regułą wynikającą z proporcji. :)) Przyczyny tego mogą też leżeć po prostu w pośpiechu lub rozregulowaniu automatycznej koncentracji, zmęczeniu oczu, a niekoniecznie z braku znajomości zasad. Mam nadzieję, że autor wiersza nie będzie mi miał za złe, że przy okazji wiersza tak rozpisałam się o rzeczach, które mogą je też jakoś tłumaczyć. Pozdrawiam

To ciekawe, bo widzisz nie słyszałam, żeby wilk zmieniał skórę. Na przytoczony aforyzm odpowiem: Nie mam najmniejszej przyjemności, ani potrzeby bycia komukolwiek wilkiem. Nie jest to w mojej naturze. Wobec wilka natomiast mogę na chwilkę zmienić ten zwyczaj. Pozdrawiam

Do autora wiersza, Super Tango bardzo Cię przepraszam za tę niestosowną dyskusję pod wierszem z Michałem K. oraz wiesz za co :), proszę się na mnie nie gniewać za nie jasną sugestię autorstwa pod twoim wierszem. Bardzo przepraszam, że sobie na to pozwoliłam. Usprawiedliwiam się tym iż odniosłam wrażenie, że Michał K. ma chęć igrania sobie ze mną w jakieś chocki-klocki :). Pozdrawiam

Człowiekowi, który jest zobowiązany okolicznościami jak do mechanizmu egzystowania, potrzeba przyjęcia postawy stoickiej bywa niezwykle przydatna. Tak w ogóle wiadomo ,że w naszej współczesności i nie tylko, postawy zarówno epikurejskie jak i stoickie mogą być przyjmowane nawet na przemian w zależności od możliwości jakie dyktuje los i życie, i nie musi to mieć nic wspólnego z postawą uznawaną za nie posiadającą pozytywnego charakteru. Wijo mnie ten wiersz ucieszył, bo lubię twoją robotowość :)), a ponadto to jako, że zawiść, mściwość to są cechy, które psują jakąkolwiek dobrą relację między ludźmi i ze względu choćby na powtarzanie owych stoickich mądrości uznanych zazastałe to jednak jedyne na drodze zrozumienia sedna problemu, jakim jest odmienność podejścia do dobrej relacji oraz też brak świadomości co w nich tak naprawdę u podstaw już kuleje. Kwestia bezpieczeństwa dla uczucia jest elementarną jednostką budującą uczucie w związku. Mnie ten wiersz się podoba i to właśnie przez prostotę słów, które poruszają dany temat dla uprzytomnienia i poruszania takich zasadniczych problemów. Takie wiersze są nadal, a właściwie zawsze potrzebne. Pozdrawiam

Dzięki Eliko, w Twojej wersji wiersz skręca zbyt szybko w stronę, gdzie i tak wszystko znajduje swój kres. Pozdrawiam. Leszek. Niekoniecznie kres, ale pożądane rozwiązanie na zawziętą żarliowość, jako cechę żarliwie dyskutujących np. dialogu słownym, który charakteryzuje się nie dążeniem do rozwiązania problemu i wyciągnięcia odpowiednich wniosków na przyszłość lecz tylko skłonnością do żarliwego dyskutowania bezcelowego i często ciągniecią z tego też żarliwej przyjemności. Nie każdemu to co powyżej opisałam odpowiada. Dlatego cisza i śnieg na pokój jest tylko moim zdaniem dobrym przeciwstawnym wyjściem. Pozdrawiam

Dobry i godny zastanowienia przekaz, na zrównoważenie owej żarliwości ostatnie wersy bym zmieniła tak: dopóty żarliwość i stało się cisza i śnieg na pokój oczywiście to tylko mała sugestia po mojemu :) pozdrawiam

W swoim komentarzu nawiązujesz słowami i podobną budową zdania do mojego wypowiedzenia się pod tym wierszem. Ponadto piszesz zdanie po zdaniu tak że, nie wiadomo czy zdania w twoim komentarzu są niezależne od siebie w opinii i zarazem komentują negując wypowiedzi innych, czy też akcentujesz na grafomanię autora przez moją wypowiedź. A plusy i minusy to są jaja :)). Ale heca, rzeczywiście :) No, ale to nie moja wina, że masz taki mierny gust i zachwycasz się tak beznadziejnym wierszem. Chociaż licząc zaimki śmiem podejrzewać, że Super Tango to ty. mhm , długo nad tym myślałeś i wymyśliłeś ;)))

Jejku, to ja nie muszę się wypowiadać w ogóle, skoro nie można mieć własnego zdania, że wiersz jest mądry i zadawanie pytań sobie jest dobrym punktem wyjścia. Postawienie plusa jest przyznaniem puktu, za słuszność tego co wyczytuję z treści. Oczywiście lepiej by było, gdyby nie stawianie plusa czy minusa przesądzało o aprobacie dla czyjegoś wiersza, a przyznawanie np. punktów. "Wiersz", jak i to, co pod nim, jest czytelne i dla wszystkich. Nie mogę mieć własnego zdania? W swoim komentarzu nawiązujesz słowami i podobną budową zdania do mojego wypowiedzenia się pod tym wierszem. Ponadto piszesz zdanie po zdaniu tak że, nie wiadomo czy zdania w twoim komentarzu są niezależne od siebie w opinii i zarazem komentują negując wypowiedzi innych, czy też akcentujesz na grafomanię autora przez moją wypowiedź. A plusy i minusy to są jaja :)).

Jejku, to ja nie muszę się wypowiadać w ogóle, skoro nie można mieć własnego zdania, że wiersz jest mądry i zadawanie pytań sobie jest dobrym punktem wyjścia. Postawienie plusa jest przyznaniem puktu, za słuszność tego co wyczytuję z treści. Oczywiście lepiej by było, gdyby nie stawianie plusa czy minusa przesądzało o aprobacie dla czyjegoś wiersza, a przyznawanie np. punktów.

czytałam, podzielam twoje zdanie pozdrawiam Cię Jolu serdecznie

To mądry wiersz - zadawanie pytań sobie, uważam za bardzo na topie :) I żeby inni tu poeci też czasem tak pisali... P.S. Gdzie poprzedni tango z 17., znasz go ?;) Pozdrawiam

Ciebie Jolu i Stefana, ponownie, bardzo Was pozdrawiam. p.s. Stefcio, jak tylko umiem to piszę i jak potrafię to wstawiam :))

Oj ty Stefcio, nie wiadomo nigdy czy sobie żarty robisz, czy poważnie. Rzadko tu zaglądam sprośniaku :), ale nie da się twoich wierszyków nie lubić. Serdecznie nadal humoru i zdrówka, zdrówka, zdrówka !!!

Dobry wierszyk, piekło, które jest tym piekłem, tylko niech zgaśnie w ciszy, popiół suchy ugrzęźnie w myśli i na wieki iskierki zasypuje :)) pozdr.

"Zadawać się ze "znawcami'' ", brzmi, jak ultimatum :)). Które to są fajne nawet :)))???, którzy to znawcy :))) - powiedz? "Miej serce i patrzaj w serce"! To mądrość, jak wskazanie, łączne z wyczuciem, łatwiej teraz może przyświecać, choćby dzięki większej wiedzy i rozwiniętym zmysłom również przez inne przekazy i media. Potrzebne : czas na uzmysłowienie, czym jest kwestia zaufania. Niełatwa sztuka, samo patrzenie nie zawsze sprzyja :)))

Nutka nutką, tak sobie rano słuchałem. Ale popatrz tutaj: "Słońce twoje Cię powitało" - dwa zaimki tuż obok siebie! Nutka niezła, rytm też dobry, ja jestem słaba pcia, a w tle ciężko i widzę składnia wersu zaimkowa niepoprawna, - tłumaczę to tym, że pisanie jest łączne ze słuchem :) to jest właśnie to Cię, czyli twoje dla Ciebie, tu jest akcent na to co już twoje o świcie, np. tak jakbyś chciał zwrócić na to szczególną jasną uwagę. to psuje kiedy patrzysz na litery - nie kiedy słuchasz nie jest najważniejsze kiedy patrzysz, ale też i kiedy słyszysz - tak mogę to wytłumaczyć

Ja Cię lubię jak przestajesz zadawać się z tymi "znawcami" poezji. Piszesz wtedy fajne wiersze nawet. "Zadawać się ze "znawcami'' ", brzmi, jak ultimatum :)). Które to są fajne nawet :)))???, którzy to znawcy :))) - powiedz?