Anna_Para

Babo Izbo, wzruszasz mnie swoją opinią. Wdzięcznie się kłaniam:) Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Lenko Druga, miło mi, że chwalisz wiersz, i smutno, że możemy się identyfikować z jego treścią;) Cieplutko, Para:)

Stanisławie, ależ mnie rozbawiłeś! Istotnie - sytuacja bardzo podobnaaaaa ;)))))))))))) Cieplutko, Para:)

Roklinie, dziękuję, że wpadasz do mnie co jakiś czas. Cieplutko, Para:)

Nowiutko, bardzo dziękuję. No, smutny. Bardzo smutny. Dziękuję, pozdrawiam, cieplutko, Para:)

Nato, cieszę się, że wiersz się podoba. A sytuacja liryczna jest, jaka jest;) Cieplutko, Para:)

Kaliopku, bardzo miło, że rzuciłaś oczkiem. Sprawiasz mi tym wielką radość. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Januszu, doskonale Cię rozumiem. Cieplutko, Para:)

Dobrze, że zadbałeś o formę. Dobrze oddajesz stan osaczenia. Podoba mi się, Januszu. Cieplutko, Para:)

noc osowiała w siwym gorsecie, za oknem ledwo dwanaście stopni, gdy ciała marzą sennie o lecie, my tak osobni, tacy roztropni. dawniej ciekawy każdego kroku, każdego słowa, które wypowiem, dziś własne klechdy snujesz o zmroku, o cudzym szczęściu, jak drgnienie powiek. nie umiem znaleźć słowa, melodii, żeby się zakraść bez fałszu frazy w mrok własnej duszy, jeśli pozwolisz, zniknę bez śladu i bez urazy. 4.06.2012.

Oxy: ;) Para:)

Szarobury, dziękuję, pozdrawiam, Para:)

Babo, jasne, że tak: prosto i pięknie. :) Para:)

Babo, tempo fajne, do zadyszki. I w ogóle - jest ok. Nie podoba mi się: stu słońc wianek Wiem, że chodzi o wianek ze stu kwiatów mlecza, ale... jest to niefortunne. W dodatku nie wiem, co zaproponować w zamian:) Pewnie już wolałabym mleczny wianek Cieplutko pozdrawiam, pluskam i tak:) Para:)

Oxyvio, Dzięki, że zajrzałaś. Otóż to, otóż to! ;)))))))))))) Cieplutko, Para:)

Agnieszko, bardzo Ci dziękuję, miło mi, że znów masz czas czytać moje wiersze:) Cieplutko, Para:)

Chodzę, Cezarku, wokół tekstu, czekam, aż poprawisz, a Ty - nic! No i jak mam pochwalić, kiedy interpunkcja - rozjechana, pointa - zawahana? Dajcie im noże. A noc - zamienią w krew. W płynne osocze nienawiści. W ocean schizofrenii. W dwa krańce świata. W tam-tamy herezji. W puzony obłędu. W szlag trafił i grom z jasnego nieba. Nie. Nie dawajcie im noży. Albo dajcie. I tak ... Tak to widzę, albo w wersji, jaką proponuje Teresa. Pozdrawiam, prawie na "tak", Para:)

Taro, dzięki, że wpadłaś i tutaj. Cieplutko pozdrawiam. Kłaniam i przytulam, Para:)

Wśród wielu Twoich udanych erotyków ten, również "z tęczą", będzie także urokliwy. Trzeba mu wyciąć wers z orgazmem:) Plusknę, kiedy wytniesz:) Para:)

Ja także zostawiłabym tęczę. ;) Para:)

Januszu, a ja o wierszu: Zabrałabym kilka "jaków". Niewiele, spójrz: nie wiem dlaczego ciągle ten sam sen: obce ciało wwierca się w skórę która stawia tylko mały opór pęka napięta membrana po drodze rozbija komórki wysysa każdą myśl każde wspomnienie zabiera mowę i słuch zostawia zimno i ciemność nieomylnie po wytyczonym torze rwie ze światem wszystkie połączenia ciągnąc za sobą czerwony ogon jak kometa z apokalipsy świętego jana brnie dalej by znowu natrafić na skórę która pęka już bez czucia -powierzchnia wody pod naporem kamienia a ono znika gdzieś w ścianie cisza purpurową stróżką płynie po twarzy osiemdziesiąt dwa słowa aby opisać ułamek sekundy Poza tym - bardzo na tak. Z serdecznym podobasiem, cieplutko, Para:)

Piękny cykl bajek, brawo, Sylwestrze:) Najbardziej mnie ujęła ta z dosłownym morałem: "Przykład trzeba brać od swoich". Brawo, brawo. Cieplutko, Para:)

dobijam się - brakuje ogonka w -ę Poza tym - ok :) Para:)

Rozumiem koncept, nam dziecięcą wyliczankę, ale jakoś mnie te "dwa kije" w konkluzji rozpraszają:) Pozdrawiam, Para:)

Smutno i tęskno. ;) Para;)