Anna_Para

Nowiutka, oczywiście, że dobrze. Bardzo się cieszę, że znalazłaś tu miejsce i czas na osobiste refleksje i zechciałaś poświęcić moim "małżom" odrobinę czasu. Dziękuję. Cieplutko, Para:)

Marku M, dziękuję, że wpadłeś z refleksją. Tak jest, i czasami nie ma metody, żeby umknąć smutkowi. Dobrze, że są wiersze, w których można, jak przez wentyl bezpieczeństwa, wypuścić nadmiar żalu. Serdeczności, cieplutko, Para:)

Zastanawiam się, co mi tu nie pasuje... Chyba po prostu tytuł. niewinność - popraw literówkę. Zmieniłabym też zaczarowany na zmieniony w eden... Będzie logiczniej, bo domyślam się, że mówisz o wygnaniu z Edenu. Poza tym - jest ok. Pozdrawiam, Para:)

Fajny myk, że anioł został, gdy jej już nie było:) Para:)

Ładny ten "biały sonet";) Para:)

Łeeee;(

Nato Kruk: Poprawiłam wobec oryginału (bo nie jest to wiersz "nówka", jest już po konkursach i nagrodach, w oryginale było "nie każda"...), ale przecie rzeczownik "małż" jest rodzaju męskiego, i postanowiłam oddać cześć gramatyce:) Poza tym cieszy mnie, że "męski" rzeczownik może rodzić :) Tu sobie żartuję. Jasne, wiem: samiczka małża... i o to Ci chodzi. Rozumiem. Ale perłopławy "rodzą" perły bez względu na płeć. Tak mi się wydaje. Nieistotne. Za to ważne jest dla mnie, że idea wiersza, jego zasadnicza "intencja" jest dla Ciebie czytelna. Pod względem struktury wiersza możemy się różnić w ocenie każdego tekstu, więc nie polemizuję z Twoją opinią, po prostu ją szanuję, i wiem, że w następnych wierszach postaram się uniknąć podobnych błędów. Ten tekst już żyje własnym życiem w tej formie, i niech mu tam:) Dziękuję za czas, jaki mi poświęciłaś, Cieplutko, Para:)

Szarobury, bardzo dziękuję za czytanie i komentarz. Tekst jest "przegadany", czyli - Ty odczuwasz nadmiar treści. Ja - właśnie gaduła, wypowiadam się szerokim gestem, pełnym zdaniem. Wiem, że może to razić zwolenników eliptycznej formy, ściśniętej poza językiem myśli. Cenię sobie uwagi, zachowam w pamięci. Dziękuję bardzo, Szarobury, pozdrawiam, Para:)

Przypomniałaś mi, Kaliopku, tekst Jana Wołka, który pięknie śpiewa Edyta Geppert. www.youtube.com/watch?v=kC520WJE4Zc&noredirect=1 Przyznam, że dreptałam wokół tego wiersza kilka dni. Nie podobała mi się ta "podarta stuła". Wiem... metafora nieudanego związku. Nie byłam przekonana. Ale muszę docenić jego warsztat. Bardzo lubię kolokwialny styl w liryce, pytania retoryczne, gładkie zdania. Dlatego tu wracam. I jeszcze brawo (wiesz, za co;) Pozdrawiam, Para:)

Kaliopku, dziękuję;) Para:)

Kaliopku, bardzo dziękuję. Pięknie to interpretujesz. Być może powstaje "perłowy cykl". To poprzedni wiersz, przyjmujący punk widzenia z koncentracją na perłę, jako "efekt" odwagi i systematycznej pracy: www.poezja.org/wiersz,1,120949.html Kłaniam się, wdzięczna Para:)

Taruniu, bardzo mi miło, że chwytasz puentę:) Dzięki za systematyczne czytanie moich wierszy. Drugi do cyklu "perłowych wierszy" - cieszę się, że przypadł do gustu. Cieplutko, Para:)

Krafcie: mocny, zmysłowy erotyk, ale odczuwam nadmiar: 1. Zabrałabym "saksofon", 2. "kiedy dostrajasz się do wariacji na jednej strunie" - naprawdę by wystarczyło. Pozdrawiam, plusknę, kiedy poprawisz:) Para:)

Krafcie: nie rozumiem: wykąpiemy się w tym razem Myślę, że chodzi o dmuchanie na zimne. W związku z tym "w tym" już jest niepotrzebne:) Ale to moje refleksje. Cieplutko, Para:)

I jeszcze jedna literówka: każdym Poza tym - bardzo dla mnie;) Cieplutko, Para:)

Krafcie: Byłaby to piękna pointa. Piękny hołd złożony Muzie. Końcóweczka jest moim zdaniem zbędna. A to - cudko: kiedy dojrzewasz w oczach tli się natura w zasięgu wzroku jesteś taka nieprzewidywalnie spontanicznie prawdziwa Na tak:) Para:)

Leno Druga: Zaszczyca mnie Twoja ocena. Niezmiernie wdzięczna za komentarz i pluska, dziękuję, cieplutko, Para:)

Dyźku, jestem wdzięczna za systematyczne czytanie moich wierszy. Odpozdrawiam, wdzięczna za plusknięcie:) Cieplutko, Para:)

Spółko, miło mi, że doceniasz treść wiersza. Z wdzięcznością się uśmiecham, dygam, cieplutko, Para:)

Roklinie, bardzo Ci dziękuję. Przyznam, że ta forma - składanie treści samą metaforą, rozpiętą na ramie jednej myśli stanowi dla mnie ciekawe, zawsze najtrudniejsze zadanie. Cieszę się, że to doceniasz. Cieplutko, Para:)

Mario Bard, cenne uwagi. Dziękuję za pochylenie się nad tekstem. Wdzięcznie się kłaniam, Para:)

Bazylku, masz rację. Najlepiej tak... Dziękuję, że wpadłeś. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

O, Stempelku, ale Cię zainspirowało!!! Pozdrawiam, Para:)

Zjabo, kochana! Dzięki. Cieszę się, że wiersz trafia w gust i przemawia treścią. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Myśli szukają, drążą tunele, budują i burzą, tworzą i unicestwiają. Gdy ich braknie - na nowo króluje Chaos. Wiem, poleciałam górnolotnie, ale przebiegłam od marca do czerwca. Zamyślona, kłaniam się, ekologicznie, bez toksyn. Para:)