Anna_Para

Proponuję bez "ojejku", i już. Para:)

A tu widziałabym jednak interpunkcję w całości. Ale po co ja się produkuję? I tak nie poprawisz ;( Para:)

O, ktoś już plusknął. To ja też. Para:)

Durna, czy durnowata? Bo to ważne... :) Para:)

Serce - bez "me". I już będzie ok. Para:)

Naprawdę "najebane" jest niepotrzebne. Wystarczyłoby: "mają źle w głowie". Pozdrawiam, Para:)

Nie wiem, co pokombinowałeś wklejając tekst! Tak, temat już z "Hamleta". Mamy literówkę "po prawej" - brakuje -a-, no i ta podwójna wklejka. Pozdrawiam, Para:) Ps. Chyba że do blondynki trzeba dwa razy... To tak ;)))))))))

kiedy chwytałaś w locie moje powieki zamknięte bo byłaś zamieniłem krew w barwy przedwiośnia Tak bym przemeblowała. Poza tym - wiersz jak najbardziej liryczny i tęskny, a tu "Telesfor"? Po co trywializujesz? Nie wiem. Para:)

Bez "najebane" jest lepiej. Tak myślę. "nie po kolei" - naprawdę by wystarczyło. Para:)

Justyno, bardzo wdzięcznie się kłAniam, Para, cieplutko:)

Jak dla mnie - bez poprawek. Jest gotowy, Tereso. Pozdrawiam, cieplutko, Para:)

Alunko, bardzo jestem Ci wdzięczna za te ciepłe słowa. Równie cieplutko pozdrawiam, Para:)

Lenko Druga, dziękuję Ci bardzo. Cieplutko pozdrawiam, Tara:)

Alunko, bardzo mi bardzo, więc się kłAniam:) Cieplutko, Para:)

czego się spodziewać od ślepego losu, jeśli chce, uśmiechnie się czasem pod nosem, może w garście sypnąć z dojrzałego kłosu, lub jak tamburynem grać dziurawym trzosem. kapryśny drań. czego oczekiwać od rozdartej sosny, sama ledwo zipie utrapionym głosem. śniegi ją złamały, mrozy ją przygniotły, już nie płacze z wierzbą, już nie śpiewa z kosem. kapryśny drań. czego ty się tłuczesz, blada ćmo pod kloszem. ciepła się zachciewa, światła w czarne noce? nie pchaj się zbyt blisko, światło wiele może, zabije lub wskaże najwłaściwszą drogę. kapryśny drań.

I ten dramat trwa. Innocenty, dziękuję, wdzięcznie się kłaniam. Cieplutko, Para:)

No i rzeczywiście - widzę, że pogubionej. ;)))) co połamie, co wywróci korzeniami do góry, Nie mam Ci za złe. Rozumiem. Dzięki, że w ogóle wpadłeś. Umówmy się, że nie jest to wiersz o mnie. O człowieku - w ogóle. A teraz spróbuj przeczytać tekst jako własny. Jakbyś osobiście był postacią mówiącą w wierszu. Zauważ, że będzie znaczył zupełnie coś innego. Prawda? Cieplutko, Para:)

Krafcie, miło, że przeczytałeś mój wiersz. Szczerze zdziwiona, dziękuję, Para:)

Mirku, bardzo dziękuję. Takie miało być. Tak krucha i delikatna jest nasza uroda, nasze życie. Cieplutko, wdzięczna, Para:)

ludzkie pisklę, co wypadło z gniazda. skóra i kość, dusza bez oczu. dziewczynko, z kierownicą w rękach, nie powiesz, kto cię skrzywdził. zaciskasz kurczowo w smukłych palcach śmiertelną tajemnicę. przenosisz ją w wymiar cierpienia bez bólu. dokąd pędziłaś, dokąd śpisz, królewno śnieżko bez wspomnień. wreszcie. nikomu nie powiem. 26. 06. 2012.

Alunko, dziękuję bardzo. Pozdrawiam cieplutko, dobranocnie, Para:)

Nie mogę przejść przez te "pięty rozumu", Cezarku. Jakoś mi to się nie czyta. Wybaczysz? Pozdrawiam, Para:)

Elu, proponuję dopieścić tekst: Patrze w niebo - brakuje ogonka, Ciemna nocą - brakuje ogonka, nad mym losem , gdzieś tam - przecinek trzeba przesunąć w lewo, Poplątałam, mego życia... - przecinek jest zbędny, wiec myślami wracam... - brak ogonka w -ę bo nic więcej, dzisiaj zrobić... - zbędny przecinek. Wzruszający, bardzo osobisty wiersz. Pozdrawiam, Para:)

Rozumiem, Babo Izbo. Taki styl:) Ja się też długo przyzwyczajałam. Dziękuję pięknie za czytanie. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Kawał porządnego klasycznego wiersza. Brawo za niegramatyczne rymy. Masz dwie inwersje, ale wybaczam wobec nietuzinkowej treści i stylu, który buja między niskim a wysokim, co bardzo lubię :) Cieplutko, Para:) Ps. Poszłabym, Jacku w jakieś metafory, abstrakcje: "słowa w lila", "senne, denne liście"... Ale i tak plusknęłam:)