Anna_Para

Doskonale. Z lekkością i ukrytym humorem - choć to smutne! Sprawne pióro. Gratuluję, cieplutko, Para:)

Mam wrażenie, że czytałam tę miniaturę jakoś tuż po Święcie Zmarłych zeszłego roku... ale może się mylę? Jest doskonała. Podoba mi się! Pozdrawiam, Para:)

Dobrze, że piszesz o wydarzeniach tak odległych, wspominanych już tylko w historii. Były to losy ludzi, jak my: kochających, opatrujących rany bliskim, drogim, "spadające" Julie - wzruszające, jak miłość w "Kanale" Wajdy wg opowiadania Stawińskiego. Tak to historia zaskoczyła pokolenie Kolumbów. Piękny wiersz, Vikuś! Gratuluję metafor i sprawności pióra. Cieplutko, Para:)

Marku Dziekanie: Zapraszam do moich wierszy. W profilu jest ich kilka, a poza tym jeszcze kilka poza nim:) Niewiele warte, ale - zapraszam. Nie unikam anafory, zawsze miała w wierszu odpowiedzialną rolę. Anafora - jak każdy "zaśmiecacz" uwiera w kiepskim wierszu. Jeśli wiersz nie jest zły, jeśli odgadujemy w miarę przyzwoity poziom piszącego - warto się zastanowić, jaką funkcję pełni powtórzenie tego samego wyrazu. Polecam się, witam, i bardzo dziękuję za pochlebstwa. Cieplutko, Para:)

Kikusie: Nie śmiej się ze mnie! Ładnie to tak? Tak. Poddaję korekcie i proszę o pomoc w Warsztacie. Tu wklejam wiersze już gotowe.;) Dzięki śliczne, bardzo mi miło, że czasem do mnie zaglądasz. Bardzom wdzięczna. Cieplutko, Para:)

Panie Biały: Dzięki. Czemu tyle - am? A czemu nie? Ach, ten nasz czasownik! Jakże on nas uwiera! Cieszę się, że Cię widzę, Rafale! Ups, za dużo -ę! A tak serio! Instrumentacja głoskowa robi swoje w wielu wierszach, w tym - także! Oczywiście, że gra! Cieplutko pozdrawiam, Rafale. (Że też do mnie wpadłeś? Miło mi) Para:)

Ten wiersz zasłużył sobie na dobre słowo, bo to dobry wiersz. Gratuluję, pozdrawiam cieplutko, Para:)

Sztacheto: (ależ pseudonim!) Dzięki za czytanie. Pierwszy raz u mnie? Przywykniesz do mojego stylu! Forma gramatyczna: dośpiewuję ust, wynika z doglądam oczu ( kogo? czego?) - to się nazywa licentia poetica:) W wierszach tak może być;) Pozostałe Twoje obserwacje mnie cieszą także, bo znaczy, że mam do czynienia z uważnym czytelnikiem. Dzięki bardzo, bardzo. Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Anno Myszkino! Ależ nie stracił;) Nie chodziło tu wszak o konkretne miesiące. O czas, kiedy się zapomina "oddychać", i o! Dzięki, bo przecież chodzi o to, czy wiersz się podoba. Cieplutko, Para:)

Elizo: Dzięki za "świetny". Bardzo mi miło. Cieplutko, Para:)

Marti! Zabieraj, to dla mnie zaszczyt, jak powiedziałam wyżej. Dzięki cieplutkie, Para:)

A zabieraj, Wilczyco! To dla mnie zaszczyt! Cieplutko, Para:)

Anno Myszkino: Dzięki piękne. Jeśli wiersz się podoba - bardzo mi miło! Cieplutko, Para:)

Taruniu: Łaknienie i pragnienie jest zaraźliwe! Zaraza jakaś jestem? Całusy. Dzięki piękne! Cieplutko! Para:)

Krzyś: Jak zawsze - rozumiemy się doskonale. Bardzo mi miło, że zaraz jesteś. Cieplutko dziękuję, Para:)

dziękuję Bogu że cię mam nawet gdy nie spotykam cię na długość oddechu od listopada do marca zapominam oddychać duszę się w objętości czerwonych równoleżników ale zaraz potem jest doskonale raz dziennie doglądam oczu dośpiewuję ust dokarmiam strunami napiętych palców dopowiadam dolewam kropla po kropli diabli wiedzą czemu kwitnie zielenią w szarych oczach łaknienie

Teraz rozumiem. Zatem: jest zmęczony od kiedy boi się piekła wieczna młodość pełna pokus skutkuje / zbyt długo był młody Nie wiem co, ale coś z tym zrób. Cieplutko, Para:)

Dobry, mądry tekst. Morskie zakotwiczenia - funkcjonują tu jak dobre metafory! Cieplutko, Leo! Para:)

Leo! Mądry wiersz. Jak Ty się upierasz przy inwersjach! Po co? No, ale nie słuchasz mnie ani ani! ;) w liściach spokój mimo że świat oszalał zamiast ręki do zgody wyciąga broń doskonalszą niż on sam drzewa nie zmieniają poglądów według politycznych racji kolorowieją na szczęście pozwalają opaść liściom jeśli nie zrani ich człowiek zimą wyglądają jak po chemioterapii z nieustanną nadzieją na zieleń człowiek zapatrzony wyżej niż zdoła przewidzieć upada znacznie niżej niż pozwala dno To kosmetyka, ale zobacz, czy nie jest lepiej? Cieplutko, Para:)

Dojrzewasz w tym wierszowaniu, aż miło popatrzeć! Doskonały tekst. Bardzo mi się, Tomaszu! Cieplutko, Para:) Ps."rozmnożenie chłodu" zostawiłabym bez "do dwojga" - niepotrzebne!

Krzysztofie: Tego nie rozumiem: jest zmęczony od kiedy boi się piekła bo jak długo można być młodym Poza tym - doskonale. Świetny tekst, no ale tak u Ciebie mamy! Cieplutko, Para:)

Bardzo mi się ten wiersz, Zdzisławie. Mam za sobą sporą podróż i podobne refleksje. Tyle że głos - pilota. Brawo za pomysł. Forma - też niczego sobie! Cieplutko. Para:)

Cezary: Bardzo mi miło. Cieszy mnie tego rodzaju zazdrość, bo niesie ze sobą uznanie. Cieplutko, Para:)

Dawniej...: Dzięki za czytanie, mimo że się nie podoba. Nie rozumiem, co jest nielogicznego w końcówce!? Nie rozumiemy słowa:"nieprzeczekanie"? No to nie, szkoda;( Cieplutko.

Leo: No taaaak, jakoś nie chce być zawsze różowo. Dzięki śliczne, cieplutko się cieszę, że o mnie pytałaś. Witaj, Para:)