Anna_Para

Taruniu, w stu procentach dziękuję, że się zgadzasz z Krzysiem. Cieplej mi się robi na serduchu. Dobranocnie, Para:)

Krzyś: Dzięki piękne. Miło, że chwalisz mój wierszyk. Taki sobie, ale jeszcze ciepły. Pozdrawiam. Para:)

najpierw jest fajnie, cieplutko, serducha biją sobie szybciej, zdrowo, oczyska spijają z siebie portrety, za oknami - miasta, paski, wstążki, o, kosmyk włosów spadł na czoło, ładnie. nie poprawiaj. piękna jesień. dobrze mi obok. dodajesz mnie po kropli do, oddaję cię po łyczku od, i jesteś nade mną. mnie pod tobą nie ma, już poleciałam w noc, już obieram ze skórki jabłko w kolorze dłoni. na pół. nagle dłoń sięga po telefon. nie do mnie, nie ode mnie. i zima. potrafisz, jak nikt.

Dobry tekst, Januszu. Pozamiatałabym zaimki, ale - to nie jest warsztat. Podoba mi się, i już. Cieplutko, Para:)

...cokolwiek dalej! Ahoj! Fajniasta szanta! Śpiewa się doskonale. Brawo. Cieplutko, Para:)

Ładnie "ględzisz", Jacku. Podoba się: rytmicznie, z dobrym rymem;) Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Chwaliłam wiesz w warsztacie, zatem powtórzę jedynie - podoba mi się, Anno. Para:)

Jacku, powiem Ci, że jest to ładne. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Pani mi mówi: niemożliwe, Pani mi mówi... Mów, Pani Leo! Zagrechutkało się uroczo. Całuski, Leo! Para:)

Ale Ci się fajnie rozbujało, Zdzisławie. Wesolutkie mini z receptą, jak małe ma się zrobić duże;))))) Cieplutko, Para:)

Taro! Ty Filutko! Wiesz dobrze, że to kreacja artystyczna! Miło mi, że wierszyk się podoba:) Cieplusio, Para:)

Leo! Bardzo mi bardzo. Cieszę się, że nie kręcisz nosem ;) Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Krzyś! Dzięki cudne za czytanie i sugestie. Powtórzenia są świadome i funkcjonują tu w roli hiperbolizującej. Niech zostaną:) Cieplutko pozdrawiam, Para:)

Dawniejbezecie, Drogi mój, kiedy Ty się przyzwyczaisz do mojej anafory??? Ona ma swój wdzięk, "a kto nie wierzy mi, niech się przekona";) Dzięki piękne. Cieplutko pozdrawiam, i cieszę się, że gościsz znowu pod moim wierszem. Para:)

Małgosiu: Dzięki za "pięknie". Bardzo mi miło! Cieplutko, wzajemnie - dobrej nocy! Para:)

piszesz wiersze, kochanie, dla innej kobiety, nie ja byłam w tym parku, nie ja na tej ławce, nie dostanę dziś wiersza, nie wierzę niestety, nie z tobą ścigam nocą podniebne latawce. jak żyć, by nie oszaleć, nie odpowiem, nie wiem. nie pytaj mnie, jak spałam, wiesz to doskonale. nie wiem, czy nie oszaleć, gdy mam żyć bez ciebie. opadam śmiesznie śmielsza niż rosa na skale.

Anno Rebajn: Dzięki, zwłaszcza za "ciepłe portrety". Bardzo mi miło. Serdeczności, Para:)

Leo! Bardzo mi miło, że przeczytałaś cały cykl. Dzięki za refleksję i dobre słowo. Cieplutko, Para:)

No widzisz, Anno! Nawet Twoja peelka podobna do mojej! TWA - i mam to w nosie! Zabrałabym z 2. wersu "jest". Ale to pikuś! Podobasie dwa! Cieplutko, Para:)

Najsmutniejsze, że to prawdziwa historia śmierci młodej, pięknej dziewczyny. Dzięki za bardzo pozytywną opinię o wierszu, Zdzisiu! Cieplutko, Para:)

Ach! Szukałam słowa! Kaligram - to wiersz, osiągający graficzną formę piktogramu. Gratuluję, Zdzisławie. Para:)

Zgrabny piktogram. Przypomniała mi się, Zdzisiu "Krótkość żywota" Naborowskiego. Oczywiście Twój wiersz ma inną wymowę. Pozdrawiam cieplutko, Para:)

Kaliope: Dzięki piękne. To bardzo miłe, co piszesz, pozdrawiam cieplutko, Para:)

Krysiu, w przeddzień Święta Zmarłych wiersz czytam jako wspomnienie straty, żal po tych, którzy odeszli, budząc w nas cyklicznie wspomnienia, na co dzień uśpione. Od nowa znaleziona radość życia w zielonych oczach rodzi optymizm obrazu życia bez pochowanych pod kamienną płytą. Po Twojemu, Kryś. Mądrość w "lapidarium" - tym razem. Cieplutko, Para:)

Biała L: Bardzo Ci jestem wdzięczna za czytanie całego cyklu. odchodzą niechcący, przepraszają, że byli, na pamięć milknący, na chwilę tak żyli. przed nami. Dzięki cieplutkie, Para:)