Jerzy Rybak

i pierwszy wers ostatniej chcę. proszę wybaczyć tzw. lizodupstwo - świetne. ostatnia strofa zdecydowanie słabsza, ale chęć oduczenia się przedmieści - mniam. fajnie, że ktoś jeszcze pisze wiersze na tym forum. dziękuję. pozdr.

puenta jest tania.

wata cukrowa..., tjaa ;p Pani wierszyki charakteryzują się tym, że można wyczuć koncept, ten zaś, niestety, ciągle tani i nieporadny. wlaściwe tekst daje uciechę czytelnikom z orgii (wyłączając mnie) i autorowi, ale nigdzie wyżej Pani tych (niby)emocji nie sprzeda. wierszyk się Pani jeszcze mocno wymyka, ale życzę energii.

Pozwolę sobie zacytować frazę z wiersza Piotra Macierzyńskiego (z dedykacją dla Alter Net;)) podobno 20% Polaków nie rozumie tego co czyta chuj z nimi

Panie Patryku, niech Pan dalej słucha Kultu :) pozdr.

boszzzz

Pan Rybak w maju oczekuje na inne podniety ;p

;D ;D natchniony powyższym ułożyłem wiersz rano najbardziej wzruszają mnie nasze zegarki: twój na małym pasku i mój - złoty wiecznie zepsuty skurwysynek dlaczego więc proroctwa końca doby spełniają się co do minuty?

nudny ten wierszyk. a frazy, jak: Byłaś wodą co chwili zdejmuje zmęczenie to zaprawdę nie jest dobry pomysł.

jako kicz kontrolowany to może się podobać.

boszzz, spocone słowa? lepiej napisać wierszyk o napalonej dziewczynie, która wystąpi w roli PL. w tej sytuacji hasło: wytrąć mnie dziś z orbity byłoby przynajmniej zabawne.

po przeczytaniu pierwszego wersu mogę napisać komentarz. próbował pan, szanowny autorze, poezji powstałej po 1885 roku?

błąd w tytule. jeśli nawet trawie prześlinianie to przekrwawiania moja uboga wyobraźnia nie jest w stanie przetworzyć na obrazy. wierszyk w każdej kategorii nieporadny.

lekkość? z lekkości wierszyk został brutalnie okradziony fatalnym pociachaniem, które jeden raz w tekście przejdzie, ale gdy pojawia się w każdej strofie - przeszkadza. pozdr.

mss wata cukrowa.

3 strofa, drugi wers, pierwsze słowo. pozdr.

nie widzę w tym tekściku nic/prawie nic. pierwsza strofa: jeden wers, na którym coś można budować i lawina przymiotników. potem: banał. następnie: niezbyt udana przerzutnia. dalej: banał. koniec: przyzwoity wers. dla mnie tyle z wierszyka: zakamarki budzą niepokój możesz schować ostatnie zielone listki które wyrosły na dłoni w czasie poprzedniej pełni stanąć naprzeciw a wtedy nawet burza spowszednieje dołożyć coś pomiędzy ;) i będzie się to dało czytać. pozdr.

wierszyk sprawia wrażenie napisanego w 2 minuty z nudów. brzydki. i nieporadny.

to jest nas dwoje. zawsze mnie zastanawiało - czy to przyjemne, dla obcej osoby, czuć tak, jak ja - albo chociaż podobnie?

hehe, imię wróżbą.

cytując Szanownego Autora: no cóż pozdr. ps. http://www.poezja.org/debiuty/viewtopic.php?id=26325 - bonus

nieporadny. padło hasło: pomysłowy, hm... baranany mają swoje plusy dodatnie i plusy ujemne (Wałęsa&Ja).

;D zaprawdę powiadam panu; jest pan poetą! jest pan poetą! pozdrawiam/J ps. jakie to uczucie?

boszzz, litości. kolejne bajorko na pustyni. pozdrawiam/J

no! proszę, lepiej! mimo tego, że dalej duszne, mimo tego, że dalej sprawia wrażenie wymuszonego - nie ma już tej naiwności a'la panienki z Kornela Makuszyńskiego- to dobrze. (czy ja rymuję?). jak to pisał Wilde? życie to teatr, tylko role są źle obsadzone; tak też w wierszyku. milości, świtom i gwiazdom zrobić papa, a następnym razem będzie cacy. pozdrawiam/J