Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jerzy Rybak

Użytkownicy
  • Postów

    762
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Jerzy Rybak

  1. Może i tak. Szczerość w cenie :-) Dziękuję za przeczytanie. Fanaberka :-) boże, jak ja Panią lubię, naprawdę dzięki i pozdr.
  2. Śmieszny jesteś. Sądzę, że nawet nie wiesz jak bardzo. Pozdrawiam ja jestem śmieszny, Pan nie umie pisać wierszy - czyż to nie cudowne? serdeczności
  3. na początku radzę pisać wiersze o pielęgnowaniu ogrodu, naprawdę. pozdr.
  4. To jest paleta klisz pozdr.
  5. Średniactwo. ‘ale nie pokazali mi jak wierzyć’ – jakie to banalne. Pozdr.
  6. Może i ładne – tylko nudne. pozdrawiam
  7. jeżeli idzie o ksiązeczkę, która kończy się słowami: "bo przecież nie wiem, że błąd naprawia praktyka, jak nasze pierwsze amatorskie zdjęcia, bez głowy, z połową głowy, przekrzywione i prześwietlone fleszem' to nie lubię powyższego wierszyka.
  8. Otóż czytam od czasu do czasu Pani komentarze i zainteresowało mnie jak może wyglądać wiersz kogoś, kto robi tyle błędów ortograficznych. czy jest Pani zadowolona i przestanie nękać mnie prywatnymi wiadomościami, hm? Gdyby Pan mnie znał to wiedziałby, że mam dysortografię i wszyscy wiedzą, że trzeba mi czarno na białym napisać gdzie mam błąd (bo ja tego najcześciej niwidzę.. Nawet po kilkurazowym przeczytaniu) i wiedzą, że sie nie obrażę. I jeśli dla Pana napisanie do Pana prywatnej wiadomości jest nękaniem to może lepiej, żeby Pan jednak nie zadawał wogóle pytań ( szczególnie takich głupich) pod moimi wierszami jeśli nie ma Pan zamiaru odpisać na moje pytanie. Poprostu będę ignorowac Pana komentarze 1) ja nie jestem wszyscy – przykro mi. 2) nie ma głupich pytań. Są tylko głupi ludzie. 3) mówiłem – nie lubię – jak ktoś mnie popędza. 4) odpowiedziałem. A zresztą – nie potrafię przewidzieć co mi jeden z drugim odpowie/o co zapyta. 5) mam nie zadawać pytań – jeśli nie chcę odpowiadać na pytania? niedorzeczne to. 6) bardzo proszę, bardzo proszę – może Pani ignorować moje komentarze. Wszystko pani może. Nawet pisać ‘w ogóle’ razem.
  9. Otóż czytam od czasu do czasu Pani komentarze i zainteresowało mnie jak może wyglądać wiersz kogoś, kto robi tyle błędów ortograficznych. czy jest Pani zadowolona i przestanie nękać mnie prywatnymi wiadomościami, hm?
  10. cytaując chłopca z reklamy - który mówi głosem Lindy: "Nie chce mi się z wami gadać". ech, pozdrawiam
  11. przepraszam, ja tylko gryzę Panią Alter Net. pamiętam jedno resume
  12. znajomo wygląda. tak jakoś
  13. nie, to w żadnym wypadku nie jest 'fajny utwór' :/ oj jest jest. znam dokładną jego interpretacje (własną też) i mnie sie podoba. scislosci- k.k. Fajny to może być odcinek ‘M jak miłość’. WIERSZ nie. pozdrawiam
  14. nie, to w żadnym wypadku nie jest 'fajny utwór' :/
  15. świetne dziękuję i pozdrawiam
  16. Zjadłbym to – jako początek opowiadania. Wiersz? nie, nie – dziękuję, ja wysiadam
  17. Tu nie ma nawet dna. Od dna wierszyk mógłby się odbić. Znowu mi przykro pozdr.
  18. nic. przykro mi.
  19. No no A ja tu widzę Poezję (sic!) Mrr, te wieloznaczności - dla przykładu: nie wiadomo, czy PL jest okaleczona krwią, czy spływa krwią – tak więc: krpki jak najbardziej słuszne. A ból tłumiony krzykiem? Czyż to nie piękne? Szkarłatne pazury złości – cudne. Ostatni wers wbija mnie fotel. To okrutne – zostawiać czytelnika w niepewności – bdę cały wieczór głowił się nad tym, czy wierszowy kochanek – jest bardziejoprawcą – czy lekarzem? Ja – jak najbardziej – na tak. Dziękuję i pozdrawiam
  20. jeśli o mnie idzie: nie piszę pięści przymuszane ataksją mijają się tyle. tyle i jest świetnie. pozdrawiam
  21. 100 : 0 dla Fanaberki. reszta - pasztet
  22. niezłe to, całkiem fajne. i zupełnie nie rozumiem dlaczego - ale kojarzy mi się z http://video.google.com/videoplay?docid=7775070075383965138 pozdrawiam
×
×
  • Dodaj nową pozycję...