Nata_Kruk

Myśalłam o tym, że "porwałaś go".. bo szkice.. niby uzasadnienie, dla mnie, czuć te szkice w.. treści.. dlatego pozwoliłam sobie troszkę 'ciaśniej'. Dobranoc.

@Czarek Płatak ... dziękuję.

@andreas ... ehhh, Ty poeto... :) ładnie rymujesz, wiersz, bardzo mi się podoba. Spokojnego wieczoru.

... przed tym płotem sporo się dzieje, niby krótko, ale pomiędzy... Pozdrawiam.

@Bożena De-Tre ... szkice.. jest świetnym słowem na tytuł wiersza, w takiej wiele można, a Ty to tutaj pokazałaś. Treść podoba mi się, ale forma.. zupełnie nie dla mnie. Interpunkcja raz jest, raz jej brakuje. Mam pytanie.. dlaczego aż tak bardzo "rozstrzeliłaś" całość, wg mnie, naprawdę niepotrzebnie. Jest 'cząstka' zapisana wielkimi literami. Rozumiem, to ważne słowa i czytelnik zna ich 'wagę'. Zeszło mi trochę... ale spróbowałam inaczej ułożyć wersy... popatrz i napisz, proszę.. jak Ci to leży. Serdecznie pozdrawiam. Przyglądam się ostrydze - perła, którą pokochały pokolenia, zanim się urodziła… zniosła cierpienie. Ból egzystencjalny. Moja poezja nie może być poezją, skoro bólu nie czuję. Przypływa, by odpłynąć, nie pozostawiając po sobie wartościowej perły. Zostawia mnie... na lotnisku, a wie, że boję się samolotów. Nocą księżyc jest tajemnicą. Nie opowiem Ci o moim smutku… nie udźwigniesz go. Zostawisz mnie z nim, tak po prostu. Nie opowiem Ci o mojej miłości, o moim skrawku ziemi nad przepaścią... o balkonie zawieszonym wśród chmur, też Ci nie opowiem. Z północnej strony nie ma tam słońca, ale jest bardzo gorąco. Oparzysz sobie stopy i nie uniesiesz się. O moich gołębiach też Ci nie opowiem. Przylatują by zabrać moje listy, które piszę codziennie. Opowiem Ci, jeśli zrozumiesz sens słów... bez miłości jesteśmy niczym pusty dzban. Gołębie kiedyś powrócą, by dać mi ostatnią lekcję. Jeśli dostrzegę wrażliwość ich serca - wrócą.

... przyroda wygląda wiosny i my, także... :)

@Konrad Koper ... balony.. ze.. słońcem.

@Łukasz Jasiński ... tak, można i tak, albo.. ociupinkę inaczej. Dziękuję za post.

Kolwal_ik Mało większy od wróbla, kowalik ze Szwajcarii, umie chodzić w gałęziach, do góry pazurkami. Dębów starych polubił zapach, dowód tenże, na fotografiach. Bieganiny tygodnie, jestem - wykorkowany. luty, 2025 https://www.facebook.com/PtakiWPolsce/posts/kowalik-potrafi-chodzić-nawet-po-spodniej-stronie-gałęzi-/2024651127696081/ dopiero dziś się dogrzebałam do kowalika, do góry pazurkami.

Marianno... zapewne niejednej kucharce, zdarzyła się taka sytuacja... ;)

... i wielu, wielu innych.

Zacny, przemyślany i udany wiersz. A wrzutka.. to chyba grafika komputerowa, bo kobieta na tym zdjęciu, jakoś nie pasuje mi do opisanej sytuacji, jest zbyt piękna, co nie znaczy, że i taka może być.. samotna.

Pozdrawiam.

... moja myszka wyląduje chyba za moment za.. oknem.

@m1234 ... @Czarek Płatak ... dziękuję Wam za reakcję.

,, z tym, Marku, zgadzam się, choć nieraz nie do uśmiechu.

"Warunek".. z przymknięciem oka.. ;) ślę uśmiech... :)

... zgadzam się..:)

Marianno.. dziękuję Ci.

@piąteprzezdziesiąte .... @MIROSŁAW C. ... bardzo dziękuję.

@piąteprzezdziesiąte ... a nie chciałabyś ostatni wers... dźwigane słowa (?)

Dobre.

Waldku... obrazek z przyrody, zdanie miłe, ale tak podzielone, żeby dać na.. haiku. W haiku powinny być.. dwa obrazy i jeden wers.. refleksyjny.. z tego, co czytałam. Tutaj więc.. środkowy wers, wg mnie, powinien być zapisany tak... dwa brzegi połączone... Pozdrawiam.

@Alicja_Wysocka ... Twoje wpisy są czasami baaardzo urocze, wręcz.. dziewczęce... :) Taka bądź. @JAPA .. cudek się zdarzył.. dzięki.. :)

Marianno.. bywa i tak, że zaczyna się niedowierzać, najlepiej, mimo wszystko.. wypośrodkować.