Adrian_Poraj

Dla mnie też niestety trochę banalne.

Zgadzam się z przedmówcami, temat wiersza jest ciekawy, ale forma pozostawia wiele do życzenia. Pozdrawiam. ;)

Mała biedronka przed kroplami ucieka w opadłe róże

Dzięki za przeczytanie. Nawet nie wierzyłem, że może się komuś spodobać. Pozdrawiam ;).

Wieczór zapadał, kiedy nad rzeką anioł lecący z nieba aleją zderzył się nagle z małym śmigłowcem. Cicho spadając niczym kometa kosił skrzydłami liście na wierzbach, kiedy dotykał wody piórami, w jakimś szpitalu rodził się liryk.

Ja również nic nie rozumiem. ;)

Ciekawy temat, tylko pierwszy wers mi trochę zgrzyta. Pozdrawiam. ;)

Zgadzam się z przedmówcą, lepiej by było bez rymu w pierwszej zwrotce. P.;)

Ciekawe połączenie mitologii z anatomią. Pozdrawiam. ;)

Treść niezła. Tylko jak dla mnie trochę za dużo enterów. Pozdrawiam. ;)

Bardzo ładne haiku. Pozdrawiam ;).

Letnimi przednocami kiedy sen nie puka do drzwi, patrząc na nocne niebo liczę spadające gwiazdy, lecące złotym sznurem, niczym stado ptaków. Pod sufitem zbłąkany komar cichym bzykaniem żebrze, za oknami wrony w gałęziach znowu złowieszczo kraczą. Chyba znowu przyjdzie, leczyć kieliszkiem nocny smutek.

Pawie ogony- kolorowe ozdoby uczty tygrysa

Jesienny spacer - trzask łamanej gałązki płoszy bażanta

bez wątpienia ładny wiersz.;). Pozdrawiam.

Zgadzam się z autorem ;). Pozdrawiam.

Nie płacz wiewiórko zagubione orzechy zmienią się w drzewa

Wicher listowiem wyszywa pelerynę dla śpiących nasion

Komu śpiewacie nadal Syreny? Żagiel Odysa dawno odpłynął. Tylko modlitwy czasem nawiedzą, brzegi zroszone wonią chryzantem. Czyżby bogowie skrzydeł nie dali? Lepiej jak anioł stamtąd odlećcie, w stronę cmentarzy. Groby czekają, pieśni tajemnych z łąki Kronosa. Bądźcie spokojne boże owieczki, termin rozprawy znowu ad acta.

Proza poetycka to rodzaj prozy przesycony środkami stylistycznymi. A jako przykład mogę podać ,,Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego" naszego wieszcza i ,,O bohaterskim koniu i walącym się domie" Kasprowicza. Pozdrawiam.

Całkiem zgrabny wiersz, ale po pijanemu nie radzę pisać ;). Pozdrawiam.

Zgadzam się z przedmówcą, w tej postaci lepiej go przerobić na prozę poetycką. Pozdrawiam ;-).

Ciekawy wiersz ;-). Pozdrawiam.

Rybak na stawie łowi wieczorną ciszę sierpem ksieżyca

Jakże zapomnieć mam poczciwe drogi polne, które wiodły myśli moje w pachnący wierszem kraj. Jakże zapomnieć mam znajomy dąb przy lesie, wyryty w sercu, jak w reliefie, co strzeże łączniący łan. Jakże zapomnieć mam zapach wiejskiego chleba, co jak pies, na stole czeka. Jak? - Skoro ciągle są w snach.