Kamertonka

Twoja druga zwrotka zrobiła że ogromnie tęsknię a już tak świetnie sobie radziłam buuuuuuuu poozderko

bardzo wzrusza mnie ten tekst i delikatnie uderza w dzwonki moich emocji/wspomnień jestem nim poważnie wzruszona zatrzymuje w biegu skłania do refleksji dziękuję tylko bo temat tak dostojny że nie wypada go przegadać pomilczę i przeczytam ponownie miłego dnia życzę

jejeku ale mam niespodziankę bardzo się cieszę nie przypuszczałam że ten tekst będzie ciepło przyjęty serdecznie pozdrawiam wszystkich zainteresowanych i zadowolonych będzie mi niezmiernie miło gościć państwa opinię pod innymi tekstami wszelkie wskazówki i rady mile widziane inni lepiej widzą nasze niedociągnięcia więc pozwolę sobie liczyć na Was pozdrawiam gorąco

zrozumie ja w to wierzę bardzo bym się cieszyła jeśli nie będzie wątpić po tak cennym wyznaniu bądźcie pozdrowieni ...uszku i ...eszku

dzięki Dyt mam nadzieje że temat nie zrazi czytczy do odwiedzin na mojej grzędzie pomyślałam że może ujawnię skąd zapalnik refleksji skłaniający do napisania tego tekstu więc to była taka kanapka: Pan Bruegel - Sroka na szubienicy (Taniec pod szubienicą), 1568. i Pejzaż z szubienicą - Pana Gintrowski no to pa

nikt nie pytał mnie o zdanie a tym bardziej nie zachęcał by dać zgodę na konanie rzezimieszków w mych objęciach w kiepskiej roli osadzona mam odegrać ją dosadnie chociaż sceną jestem grozy i w dramacie trwam bezradnie swój bezduszny żywot toczę wątłych dusz będąc macochą zapadają się w mym kroczu chociaż żaden mnie nie kochał obejmuję szyję sznurem delikatnie jak potrafię chciałabym to zrobić czule lecz objęcie jest zamachem bardzo chwiejne już mam nogi ponad siłę jest tak trwać zabierając nędzne życie w zamian nic nie mogę dać nikt mnie jeszcze nie docenił wraz z posługą ostateczną w oderwaniu stóp od ziemi mam dać zgubę albo wieczność i też nikt się nie zachwyca w potępieniu raczej trwam Ja przeklęta Szubienica podłość ludzką dobrze znam

nie potrafię się ustosunkować (jeszcze) ale za to już teraz zamawiam sobie do powtarzania ten fragment: "gdy geniusz z palców spływa tak że nie odróżnisz od szaleństwa wiesz, że w tym palce maczał Bóg i czujesz jak ci serce pęka" pozder

tak niech żyje wieloznaczność i dowolność interpretacji bardzo mi się podoba takie podejście ściskam

noooooooo mogłabym ew przedagonalną wymazać ale już chyba nie warto w mojej głowie była to wł przedagonalna wizja i okienko lustra w którym jest z kim wymienić "walutę" uczuć ale uwagi mile widziane dzięks i pozer

bardzo dziękuje za uwagę o uczuciach myślę że człowiek bez uczuć to paradoks miło mi Ciebie gościć i mam nadzieje że następnymi razami też zainteresuję

dzięki za wpis taki od serca, "żądło komara smotności" w znaczeniu przenośnym - smotność natrętna jak komar wkłuwa się jak żądło - ale Twoje wyjaśnienei jest ok, profesjonalne... dziękuję serdecznie :) również życzę miłego dnia :) Krysia pewnie przenośnia w wierszu jak najbardziej TAK co nie znaczy że w życiu nie przecież można żyć wierszem albo jeszcze lepiej melodią a dzień dzięki jest i będzie udany

próżnie cucić chce ze snu wszak on naszym jest azylem jak zaszkodzić może mu nie z materii on motylem tyle ode mnie

były premier może wszystko zawrócić poza wynikami wyborów chociaż jak się uprze... ale co sie stało że bruzdka tarć odebrała pamięć smaku świeżego granatu i tej morwy? bo ja w kłamaniu nie jestem dobra i mogłam sie zawieruszyć macham wesoło łapką i znikam ale zajrzę jeszcze

niestety jest wielu którzy wręcz żyją urazami i odczuwanie bólu jest dla nich odczuwaniem życia w tekście jest mowa o żądle komara podpowiem że u samic nazywa sie to aparat gębowy kłująco-ssący(taka rurka ssąca) bo samce rozkoszują sie tylko nektarem ale końcówka "wbrew i pomimo porozmawiajmy" jest bardzo mądra miłego dnia życzę i pogody tej na niebie oraz duszy

to się nazywa optymizm i ukochanie życia "poranek piękniejszy od marzeń" i jeszcze wiara że już niebawem to sie stanie podziwiać uczyć się i wdrażać bo to nikomu nie zaszkodzi trzymajcie tak dalej

dziękuję panowie za zerknięcie dla delikatnego rozjaśnienia zawiłości owszem chodzi tutaj o głód ale tylko (albo aż) głód czyjejś obecności w amoku samotności i codziennym oglądaniu jej w lustrze jedynym wymienniku ciepłego spojrzenia serdeczne poozderko

to jest pyszne zn że tekścik mnie usłodził pozder

tytuł cudny reszta ciekawa jestem na tak całkiem całkiem pozdr

czytam "kusz historii" a chyba nie to powinnam czytać i żeby nie było że się czepiam bo nie potrafię bez zaczepki pozdrer

wiersz wyróżnia się zainteresował mnie tytuł reszta zastanowiła coś w tym chyba jest pozdrawiam

obudziła się znów na głodzie ten krąg nawracającej pustki ssanie wewnętrzne krzyk wydarty przez zaciśnięte usta strach przed otwarciem oczu nadzieja że przy zaciskaniu pięści poluzują się powieki by nabrać odwagi na skok w dnia przepaść rozgląda się wkoło by coś przytulić kogoś pogłaskać ciepła odrobinę przyjąć i oddać z nawiązką paznokcie wrzynają się w dłonie mimo że sen obgryzł paznokcie zostały ogryzki kobiecości codziennym nawykiem wyczołga się z łóżka i dotrze do lustra znów wymieni wszystko z tą małą która od wczoraj zachłannie wyczekuje

Jo szczęście to cudny stan i kobieta do której zostało porównane to całkiem fajny obrazek jedynie jak na mój dzisiejszy nastrój optymizmu trochę mało ale tylko dla mnie pozdrawiam ciepło

jakoś tak podczas czytania miałam poczucie że czas zwalnia to chyba dobrze pozdrawiam Was po orzeszku okruszka albo odwrotnie tak czy siak pozder

zapominać potrafią tylko niedbalscy jeśli coś nas poruszyło/ało raczej zostaje w pamięci może nawet bez "raczej" utworek wpada mi w oko pozder

ojej jak Wam bardzo dziękuję za czytactwo mojej skromnej osoby aż mi teraz głupio że mam mało czasu na rewizyty postaram sie to nadrobić pozdrawiam Was a co mi tam ściskam jeszcze ciepło i bardzo serdecznie moje skrzaty(że tak sobie pozwolę)