6 kilo

intrygujące jak cholera. malutką podpowiedź? a może... zaraz, zaraz

To może ja coś napiszę. Mnie się takie pisanie podoba i czytam z przyjemnością. Ważne sprawy ujęte jak przez migawkę w aparacie. I ładne jest to: "flesze wgryzają się w ciemność". jacek.

no dobrze, więc nie pisz Krzywaku juz do mnie bo nie będę odpisywał, a najlepiej to daj mi już spokój i idź swoją drogą przez ciernie poezji niełatwe, alleluja, alleluja Krzywak się na wierszu buja, jacek.

uderz w stół a Krzywak się odezwie, cokolwiek by się stało, albo nawet miało stać już na miejscu jest wierny miłośnik samego siebie Krzywak, trudno z tobą rozmawiać bo jesteś jak przekupka na targu, pyskata i zadziorna, opanuj się, wyluzuj, odetchnij i daj żyć innym.

o jakie osiągnięcia ci chodzi?

Kasiu, my tutaj zostaliśmy chyba już sami,

a teraz mieszkam częściowo w lesie

no dobrze dam ci to nazwisko bo to nie tajemnica przecież, nazywam się jacek kuba szarycki i pochodzę z Krakowa, jak ty.

co ty Krzywak mozesz wiedziec o kosmosie, ja, to zupełnie co innego, bo i owszem.

a dlaczego u ciebie ciągle tylko dupy, kupy, jaja, czyżbyś chory był Krzywak?

no taki akurat wpadł mi do głowy jak się rejestrowałem, bo jacek zajęty i mogłem byc jackiem 613 chyba, a akurat mama przyszła z zakupami i się żaliła, że ciężary dzwiga , bo kupiła owoców 6 kilo i tak gawędzi w przedpokoju ,więc wpisałem te 6 kilo. i cała prawda.

pierwsze słyszę żeby warunkiem podania nazwiska były jaja,

a ja Kasiu, jeżeli pozwolisz, jeszcze z Krzywakiem mógłbym pogawędzić, bo są między nami rachunki krzywd i obca dłoń ich nie naprawi, a więc Krzywak sadź.

jaki znowu Wojtek, jakie spotkania, i co masz Krzywak w dupie? nic nie wiem, coś cię nieźle chyba porąbało, że do mnie z takim tekstem wyjeżdżasz.

jestem tutaj takim obserwatorem zewnętrznym, i z oglądu zewnętrznego wynika, że spiritus movens całego zła na poezji jest Krzywak, bo jest zaczepny ponad miarę, jątrzący, zakłamany itd. a jakbyś tak kolego wtrząchnął coś na uspokojenie, nalewkę, pomarańczówkę, cytrynówkę, bimberek lub relanium - może byś był spokojniejszy?

Kasiu i ty Michale Krzywaku, już jestem, nie przeczytałem całej dyskusji bo jestem trochę leniwy, ale wiem, że z Kasią łączy mnie szacunek do whisky, a nawet jej degustowanie bez umiaru. z Krzywakiem nie łączy mnie nic, bo ja się nawet zastanawiam czy to jest człowiek, i jak masz Michale Krzywaku coś do mnie, to do mnie pisz.

Wiem, akurat razem byliśmy na stronie Pani opowiadania.

Piękna opowieść pani Wandziu. Przypomniałem sobie swoje pierwsze pocałunki, takie nerwowe i rozedrgane jak moje myśli szalonym pragnieniem niesione, i moja pierwsza miłość, pierwsze kochanie kobiety. To były wspaniałe chwile. Wszystko wokół było piękne, tęczowe. I to walące niepokojami różnymi serce. Te chwile dawne przypomniały mi się teraz. Wielką sztuką pani Wandziu jest wyzwolić w czytelniku takie wspomnienia. Pani umie to robić znakomicie - jacek.

Odsłuchałem z otwartą buzią jak jakaś gapa. Ale się zasłuchałem! Przepiękna narracja, więc i wrażenia przemiłe. Pani Wandziu, tylko pogratulować talentów. Jutro pojadę na kilka dni na wieś i zabiorę sobie Pani głos ze sobą. Cały rozczulony - jacek.

opowiadanie to mocno mnie rozczarowało, najeżone wulgaryzmami które mają, jak sądzę, w zamyśle autorki podkreślać dramaturgie zdarzeń, nie porwał mnie ten tekst, zastanawiam się tylko, dlaczego zdecydowałaś się na umieszczenie go tutaj gdzie pisują ludzie którzy potrafią to robić dobrze, myślę, że lepszym miejscem dla Twojego, pożal się Boże opowiadania, byłoby forum dla poczatkujących, czasami takie szczególnie dobre mniemanie o sobie, prowadzi człowieka na manowce, jacek.

Mnie też się bardzo, bardzo podoba - jacek.

Pani Wando. Swietne, cudownie napisane. Magda ma rację - czas na wydanie Pani twórczości drukiem. Jestem pewien, że recenzje byłyby wyśmienite. Pozdrawiam serdecznie - jacek.

Coś tam pisał. Kiedyś..

Coś tam pisał. Kiedyś..

Coś tam pisał. Kiedyś..