maria nika

Dla mnie ten tytuł wart wiele..i podoba się to pod tytułem.. Pozdrawiam serdecznie

Jacekdudek dzięki za wnikliwe czytanie i uwagi...pomyślę jeszcze.. Pozdrawiam serdecznie

Dzięki Grażynko za czytanie i że się podoba Pozdrawiam

Co tam śmiałość,czasem trzeba się odważyć i na śmiałość... Twoje zebranie też fajnie wygląda,ale jeszcze nie wiem... Sentymentalnie trochę do niego podchodzę,to bardzo stare wierszydło z ...konkretnym odniesieniem.. Ale dzięki za czytanie i śmiałość Pozdrawiam

Dzięki za czytanie i fajną myśl.. może ,ale jakiś zamysł w tym był... Pozdrawiam

Dzięki za wgląd i czytanie...sama jeszcze nie wiem...może coś i pozmieniam Pozdrawiam

Dzięki serdeczne za ładny Pozdrawiam

jak dal umyka twarz i oczy puste już oddechem wiatru odsuwa się cisza i ty jak dal umyka dzień i usta otwarte jeszcze poklaskiem nieba zanika noc jak dal umyka dłoń i włosy rozczochrane wciąż nitką wiecznej ciemności roztapia się przyjaźń umyka czas i ty jak dal umykasz

linią horyzontu przygnieciony czas w obłokach spowite niewypowiedziane coś na co czekamy ten jedyny raz okiełznany w kadrze bezruch zachwytu przesuwa stopniami myśli ulotne pospieszając chwile już ujawnione a spełnienie przemyka

Dzięki,Tereso...podwójnie się cieszę,bo...wiersz ten z niewielką korektą dziś- tytuł,zakończenie- powstał lata świetlne temu..i przez przekorę trochę wpisałam go dziś.. Pozdrawiam serdecznie...grunt to wciąż być młodym duchem i tak patrzyć na świat...

dziwi mnie sens tego świata światło zapalonej świecy śmiech odbity od łez istnienie życia na ziemi ciemność trumiennej izby cisza wśród krzyku los każdego człowieka pustka wegetacji w inkubatorze punkt światła w czerni praca mozolna wytrwałych nigdy nieskończony żywot początek szukający końca ten krajobraz codzienności marzenia wyczytane w książkach szarość myśli o wzniosłości i trwam w zadziwieniu

Dzięki Krysiu za wnikliwy komentarz... Fakt,może zakończenie lepsze... Pozdrawiam serdecznie

dzięki za ciekawą może faktycznie to -słowo Pozdrawiam

A tak w ogóle,to się podoba..Pozdrawiam

czy ciszą można zakrzyczeć wołanie nie dopowiadasz nie dosłucham w spojrzeniu obojętniejesz o ironio pękają szyby od bezdźwięku wyszepcz czasem choć słowo

ty nawet słońcu prosto w oczy potrafisz wmówić że nie świeci Super...podoba się cały pozdrawiam serdecznie (a my jak zwykle we wszystko wierzymy?)

nawet księżyc zobojętniał na przetarg krzyczących myśli... Ciekawy wiersz,Krysiu... podoba się.... i te urazy,które nieraz chowamy w sobie...niepotrzebnie... Pozdrawiam

Poetyckie spojrzenie siedzącego w piaskownicy ,zapisane prozą dorosłości ... Nawet intryguje....ciekawie jest Pozdrawiam..

Bardzo fajnie się czyta...wprowadza w miły nastrój... Podoba się..jakaś nostalgia i zamyślenie autora.. w kłębek owinę wspomnienia z rycin... Pozdrawiam serdecznie

Dzięki,Judyt za całkiem,całkiem ... Co do tytułu,to już taki będzie...może trochę i szorstki Pozdrawiam

Tak naprawdę to najwięcej emocji,ilości komentarzy wzbudzają wszelkie wulgaryzmy,jakieś zaistniałe kurwy ,czy inne pierdolce... Nie wiem,czy chodzi nagle,by ukonstytuować ich prawo bytu w wierszach? Im więcej wulgaryzmów,tym lepszy wiersz??? Dla mnie to jakieś niefajne jest,inni powiedzieliby ,że nie zajebiste(jak słowo to zrobiło błyskotliwą karierę w mediach). Co to nie ma już innych słów,by wstawiać nic nie znaczący przerywnik... Fakt,nie lubię wulgaryzmów i w życiu i poezji... Pozdrawiam

Dzięki bardzo za ciepłe słowa...wiem,że może i za dużo prostych słów w tym wierszu, ale w tej prostocie największa siła ... Pozdrawiam serdecznie...

Judyt Teresa Dzięki za wnikliwe uwagi..to bardzo stary wiersz z zamierzchłych czasów,trochę przerobiony.. Trochę mniej ...słów...Chyba teraz lepiej pierwotny tytuł -ciężar milczenia Pozdrawiam serdecznie

Dzięki,że przypadł... to tylko miłość... Pozdrawiam serdecznie

Dzięki,że się podoba... Pozdrawiam serdecznie...