Ruffle_puffle

Przepraszam, nie zauważyłem. Współczuję ogólnie.

Masz w głowie chaos, to widzisz chaos ;p

Pointę wyciąć i zachować do lepszego wiersza, bo to co powyżej jest nieporadne, infantylne. Nie podoba mi się "gada", choć dobrze odwzorowuje stosunek peela do Najwyższego. Bo on tak gada trochę bez sensu. Ale pointa niczego sobie ;p Pozdr.

Nie, życie to nie teatr. I to chyba dobrze.

Trochę za dużo motywów. Jest kilka ciekawych, ale jakby "ołowianych", ciężkich. Struktura wiersza tego nie uzupełnia, lotności brak. "Grube tanki" to stempel, przez który wiersz spada nisko.

:/ Po przeczytaniu czuję się tak, jakbym spojrzał na lekko nadpsutą wędlinę.

Fajna gra na motywach i ogólnie wyszło nieźle. Choć porównywanie teatru do życia i życia do teatru to nie najnowszy chwyt. Dobrze wierszowi zrobiło odwrócenie, przeczenie jakby i pytanie - czy jednak życie to nie teatr.

Zbigniew Herbert Brewiarz [url]www.poezje.hdwao.pl/wiersz_1440-brewiarz_i_zbigniew_herbert.html[/url]

Pozazdrościć!

Może nie złoty środek, bo to męczące. Raczej względna równowaga, ale mimo wszystko do góry.

No tak, Pani też się nakręciła. A proroctwa to niech Pani poszuka na onecie.

Mnie, pomimo bycia katolikiem generalnie, podobają się także maksymy z innych religii. Na przykład Budda powiedział "jeśli napniesz strunę za mocno - pęknie, jeśli za słabo - nie wyda dźwięku". Podchodzę jednak z dystansem do yin-yang - nie wszystko wolno i nie wszystko, co złe, ma swoje dobre konsekwencje. Mój wniosek: równowaga, ale do góry ;) Chrystus, apostołowie i prorocy również mówili: "Wszystko wolno, ale nie wszystko buduje". No i czasem mam coś takiego, że intuicja mi podpowie i sprawdza się. Może mówię trochę od rzeczy, ale to temat jak rzeka ;0 Pozdr.