Piotr_Strzałecki

Nie chodzi mi o to, że mi się nie chce. :P Autor pisze, czytelnicy zgadują. Odwieczne prawo :) Najprościej: w pewnych kontekstach 'tak' znaczy 'nie'.

"W trosce o stan zdrowotny społeczeństwa" to nazwa tomiku ;) A jeśli chodzi o wiersz, to ja nie chcę go tłumaczyć, choć Joanna większość już wytłumaczyła. Ale to nadal nie wszystko. Ukryłem tam jeszcze trochę zagadek ;)

A kto powiedział, że ja, Piotr Strzałecki, jestem podmiotem lirycznym?

Kto by pomyślał że może tak boleć Ach To nawet zabawne Kto by pomyślał Wszechwiedziałem o tym stanie Choć nie wiedziałem że się stanie Ach Zabawne Kto by Ja nie przecież to było oczywiste Nie ten ból mi pisany Ach To zabawne Kto by pomyślał Sam - zabawny

Aaa... możesz pisać bardziej składnie? Bo teraz ja nic nie zrozumiałem :P

A Ty Camm chyba nie zrozumiałaś ;)

Lepiej drżeć w kącie bezpiecznym, niż żyć. Lepiej spać w łożu ciepłym, niż być. Lepiej chcieć, niż brać. Lepiej ujmować, niż dzielić. Lepiej niż mieć jest znać. Piotr Strzałecki W trosce o stan zdrowotny społeczeństwa

Widzę, że zrozumiałaś, Joanno. :).

Lepiej drżeć w kącie bezpiecznym, niż żyć. Lepiej spać w łożu ciepłym, niż być. Lepiej chcieć, niż brać. Lepiej ujmować, niż dzielić. Lepiej niż mieć jest znać. Piotr Strzałecki W trosce o stan zdrowotny społeczeństwa

To o Brzechwie, to nie był komplemet... (ale nie żeby Brzechwa źle pisał) Wczytaj się dokładniej...

Nie mogę odeprzeć wrażenia, że wiersz wyłowiony gdzieś ze sterty bajek dla dzieci Brzechwy. No mi się nie podoba. I ten "dzionek". Przekaz merytoryczny fajny. Ale sposób nie.

zaklęte w słowa emocje zdławiony w ustach krzyk to nie ból lecz żal nie do Boga lecz do gwiazd to myśl o życiu dalekim to specyfika lat to chaos to dar zbyt trudny bo wczesny to wszystkie trudne słowa najczęściej znienawidzone

mam nadzieję to był sen to był taki piękny taki słodki taki zły łzy suchymi ocierałem mokrą z strachu twarz zapragnąłem wrócić tam choć raz

zaklęte w słowa emocje zdławiony w ustach krzyk to nie ból lecz żal nie do Boga lecz do gwiazd to myśl o życiu dalekim to specyfika lat to chaos to dar zbyt trudny bo wczesny to wszystkie trudne słowa najczęściej znienawidzone

wierzę w ciebie boże krzywy wierzę wiedz że wierzę lecz po co dość problemów na ziemi po cóż jeszcze te niebieskie duszę mam wieczną a w piekle mnie lubią Szatan ma dla mnie cieplutkie posłanko nie jestem ci nic winien ojcze ubogich ja jestem bogaty mądry i piękny ojcze cierpiących mnie się dobrze żyje jak widzisz nie jesteś nawet moim ojcem jak mi wciskali Szatan mnie pokocha w swej nieskończonej nienawiści Piotr Strzałecki Kartoteka ludzkich dusz. 2009

Chodzi o podpowiedzi co jest nie tak i co trzeba zmienieć, nie na co trzeba zmienić.

No... zmieniłem. Oczywiście wątpię, by to była wersja finalna. Coś czuję, że akurat to coś potrzebuje długiego warsztatowania. Proszę o komentarze i zawarte w nich podpowiedzi.

Sry, ale... banał. Może dałoby się wyłowić jedną - dwie ciekawe myśli. Ale to wszystko. Reszta to utarte powiedzenia, lub banalne porównania.

podmiotem lirycznym ;)

Zaiste to prawda :) Dzięki za przytoczenie. Zapamietam.

Hmmm.... czy o nie ty pisałeś, że wszystko jest poezją? No i widzisz, trzymasz się twardych ram. Poezja to nie tylko rymowany wierszyk, ani też wiersz bez rymów, za to z użalającym się podmiotem. Jeśli jest sytuacja l i (opcjonalnie) podmiot l, to to jest poezją.

Ok, jednak ja chciałbym, byś zauważył jedno : to ty nakładasz te ramy. Ja nigdzie nie napisałem, że poeta musi być wrażliwy. Hmm?

To jedna z wielu zbłąkanych dusz zgromadzonych w "Kartotece ludzkich dusz". Jedna z wielu najochydniejszych, najardziej zadufanych i jednocześnie tych... którym najbardziej współczuję.

Sfinksie :) zgodzę się z toba tylko w jednym przypadku. Niepotrzebne jest "to" tylko w wersie "powinna to wiedzieć" W kazdym innym przypadku moim zdaniem "to" jest nie zbędnę, a i każde inne zmany zupełnie zmianiają znaczenie, wyraz tego wiersza i... po prostu go niszczą.

Ach Marcinie, Marcinie. Powiedziałem coś i twoja wpowiedź utwierdziła mnie w moim przekonaniu. POEZJA nie jest szablonowymi zdaniami, wypowiedzami. To nie twarde ramy, których poeci muszą się trzymać. Zaprzeczasz sam sobie. Słusznie przecież mówisz, że poezja jest wszystkim, wszystko jest poezją. Dla mnie już jedno słowo potrafi być niebiańską pieśnią pianą przez Ainurów ku chwale Eru. Jeśli wiesz, co mam na myśli. Jedno słowo. Wyraża cały żal i cały ból. Prawdziwy poeta za pomocą jednego słowa potrafi napisać dzieło swego życia. Już jedno słowo jest poezją. ALE nie myśl jak matematyk. Wiersz nie składa się z wersów, wyrazów, rymów. Nie liczy się w nim średniówki. Wiersz to jedna całość. Nie patrz na ostatnie słowo. Patrz na wiersz. Poczuj go w sobie. Wtedy zrozumiesz, co owo ostatnie słowo oznacza.