Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wiesław J.K.

Użytkownicy
  • Postów

    3 682
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    5

Treść opublikowana przez Wiesław J.K.

  1. Wiktorze, pozdrawiam serdecznie. Tak, wiersz bardzo osobisty i jak zwykle na piątkę. Taka Miłość bardzo rzadko się zdarza na tej ziemi.
  2. Dziękuję Wiktorze, tak interesująca jest Twoja interpretacja mojego wiersza, że 'krzyczeć' mi się odechciało i 'serducho' dla Ciebie zostało. Pozdrawiam serdecznie :)
  3. Witam Oxyvio! Rzadko kiedy'zanurzam' się w ostępy poezji nie polskiej. Kiedyś sam napisałem coś po angielsku i parę moich wierszy przetłumaczyłem na angielski, lecz poezja 'najmilej' brzmi dla mnie w języku ojczystym/matczynym. Z odczytem treści raczej nikt nie miał trudności, a ja po prostu chciałem powiedzieć , że Twój bardzo fajny pantum skorelował się z książką, która obecnie czytam. Pozdrawiam serduchowo :)))
  4. To prawda, jeśli rozchodzi się o szukanie sensu istnienia, dobrze napisane. pozdr.
  5. Proszę, proszę, pan psycholog...żarty żartami, ale trochę się różnych filmów ostatnio naoglądałem, ale to powyższe słowa z Twojego wiersza są przyczyną, że tak złowrogo zabrzmiało ;) pozdr.
  6. Witam! "Róża" w cudzysłowie porównana do Afrodyty to zapewne wybranka bogów i ziemia krwią ludzką nasycana od wieków jako ofiara składana dla "drzewa-boga" i ciągle trwoga...tak mi się to jakoś skojarzyło, ale co tam, pewnie się mylę... pozdr.
  7. Intrygujące pytanie nad którym prędzej czy później każdy będzie musiał się "pochylić"... pozdr.
  8. Witam Oxyvio! Poezja malajska jest na pewno dla mnie nie znana: "pantum - utwór liryczny wywodzący się z malajskiej poezji ludowej; pantun" -słownik SJP, a czytając strofy tego wiersza przychodzi mi na myśl relacja pomiędzy kobietą i mężczyzna. Tak się składa, że czytam właśnie książkę John'a Grey'a "Mężczyźni są z marsa, kobiety z wenus" i stąd takowe skojarzenia. Pozdr. :)
  9. Lubię takie klimaty i w moim przypadku czytając Twój wiersz poczułem się przeniesiony w czasie do lat dziecięcych, gdy bywałem na wsi podczas wakacji i jak Dyzio marzyciel, oczami dziecka obserwowałem ten świat. Pozdrowienia Waldemarze :)
  10. Witam Cię Marlett! Trochę dłużej "dumałem" nad drugą wersją. Miło, że się podoba. Pozdrawiam :)
  11. Witam Cię MaksMara Czasami uda się nam stworzyć coś nowego i ten "makijaż intelektualny" tak jakoś "urodził" się w mojej głowie, wena pomaga, gdy szczerze chcemy coś przekazać inaczej. Wiem, róże to oklepany temat, chwasty bytu na pewno też, chociaż osobiście nie spotkałem, być może za mało czytam poezji innych. Pozdrawiam :)))))))
  12. Tak, zgadzam się z tym co powiedziałeś, ponieważ tak naprawdę nie jest to takie proste określić w krótkim wierszu istotę poety. Każdy człowiek ma coś z tego w sobie w mniejszym lub w większym wymiarze, tak myślę. Dziękuję za wgląd w te strofy. Pozdrawiam Cię :)
  13. myślę, być poetą to bycie sobą reszta to makijaż intelektualny czy łatwa to sztuka odpowiedź jest w nas bądźmy tam dobro i zło zrozumieć sens istnienia to jak wdepnąć w chwasty w których rosną róże kolcami ranią, a przecież takie piękne ************** zrozumieć (2) szukałem sensu wdepnąłem w chwasty bytu wśród których róże ranią piękne jestem tam sercem
  14. "Toż życie przecież się nie kończy" również tak myślę :) pozdrawiam
  15. Oby tak dalej! Ten świat potrzebuje więcej takich ludzi :)
  16. Słowo "przebudzenie" duchowe to antidotum na "maleńkość". pozdrawiam ciepło :)))
  17. Coś w tym jest...fajne :)))) pozdrowka
  18. powiedział cyborg jestem człowiekiem ale... pozdr. ;)
  19. Fajnie, że to tylko "myśl" takowa - "człowiek mały"! Rozumiem przesłanie, jednakże polemizowałbym trochę o tej "maleńkości". Krótko mówiąc, biologicznie droga krótka, ale jeśli chodzi o aspekt duchowy to tytuł wiersza otwiera drogę do lepszego jutra - myślę, że jesteśmy nieskończoną świadomością. Takie tam moje pięć groszy, pozdrawiam serdecznie :)
  20. Witam ponownie! Tak, dlatego wstawiłem "raczej" bez ochoty przekraczania granicy licencji poetyckiej. Wiersz jest fajny, odczuwam tam klimat duchowy, a marmurowe wrota przywodzą na myśl przebywanie w świątyni, etc. Tak to widzę: stoję wśród marmurowych wrót w towarzystwie ciszy skąpany w niepokoju słyszę krzyki, czy to ludzie widzę cienie stoję tu zupełnie sam a wokół ich wiele dokąd prowadzą pozdrawiam :)
  21. Witam, "bo" raczej niepotrzebne "niebawem" również "poznać mi będzie dane" brzmi lepiej można zostawić bez tytułu, jeśli musi być, pomyśl nad tym i tak z serca, z duszy, niech będzie Twój własny pozdrawiam
×
×
  • Dodaj nową pozycję...