Wiesław J.K.

Interesujące połączenie wizualno-słowne, a spływający jasiek porusza wyobraźnię. Pozdrawiam :-)

Waldemarze, pozdrawiam :-)

Natuskaa! Dzięki za serducho. :-)

Wcale się nie gniewam, pozdrawiam. :)

I niech tak się stanie Justyno! :-)))))

Nie ma za co przepraszać ponieważ wszystko jest w porządku. Również pozdrawiam! :)

Uffff, ulżyło mi, bo ten kask już zaczął uwierać, a naleśniki z powidłami rowiniez lubię. To tak dla mnie zabrzmiało lepiej, ale to Twoje terytorium i czym więcej przyjaciół tym lepiej. Pozdrawiam Cię ciepło Justyno! :-)))))))

Justyno, mam nadzieję, że nie dostanę patelnią po głowie, ale zmieniłbym tak: to przyjaciel mój i wzajemnie aby nie powtarzać słowa "przyjaciel" już zakładam kask ochronny ;-)

To tak na zapas! ;-)

Samo życie panie Roklin czy to będzie Polska czy też Brooklyn. Pozdrawiam ;-))))))

Dziękuję za zaproszenie i już buty pucuję! Pozdrawiam ;-))))))

ojej, a co to? to strach kwili! przepadł na zawsze ten dźwięk radosny to dusza tak przemawia wsłuchaj się W.K. - W.W

Oh, la, la! Nawet moje imię się znalazło w Twoim palindromie Janko! Przynajmniej z szacunkiem bo z dużej litery. ;-)

I jak tu się odegnać od słodyczy. WarszawiAnka swoim limerykiem narobiła mi apetytu, a potem Marek zdjęciem "dobił" mnie gruntownie, MUSZĘ dzisiaj kupić sobie coś słodkiego. :-)))))))

Cieszę się, że przyjąłeś pokojowo moją "ingerencję" w Twoje poetyckie terytorium. Tempo może przyśpieszyłem, ale grozy nie chciałem dodawać. Powiem tak, tytuł od razu mi się spodobał i przyciągnął moją uwagę, a nad samym wierszem musiałem się trochę "napocić" i dlatego wyszło to co tam "zostawiłem". Pozdrawiam :)

Właśnie wróciłem Justuś ;-)

Fajnie więc Roklinie i więcej takowych dobrych monet. :)

Witam Cię Wiktorze, Bardzo miło usłyszeć słowa pochwały od Ciebie drogi poeto. Tak, "wypędź precz" brzmi jak pleonazm, szczerze mówiąc nawet się nad tym nie zastanawiałem, chciałem po prostu nadać tym słowom siły przebicia. Dziękuję za Twój komentarz i wizytę pod moimi strofami. Dzięki za głosik serduchowy. :) Pozdrawiam Cię serdecznie, Wiesław

Fakt, rozbawiłaś mnie tym Justyno. Dobrze, na mnie już czas wrócę tutaj niedługo - jutro, pojutrze... Pozdrawiam :)

Przyjmę to jako pytanie retoryczne. Dziękuję za sugestię i komentarz. Pozdrawiam :)

Roklin, dziękuję za serducho! :-)))

Krótko i w samo sedno!

Z uśmiechem i serduchowo pozdrawiam :-)

konstrukcja znaczona próchnicą ukryta pośród róż nasiąka wilgocią gasną idee zrodzone na bliznach wypala pragnienia znany jad blakną wokół barwy murszeje mój świat przesadzam begonie w miejsca słoneczne ostrożnie podlewam w ciszy czekam a liście nie krzyczą ******* Witam Cię Roklin. Tak widzę Twój wiersz. Pozdrawiam :-)