Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wiesław J.K.

Użytkownicy
  • Postów

    4 171
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    7

Treść opublikowana przez Wiesław J.K.

  1. @Lidia Maria ConcertinaWygląda na to, że wszystko się dzieje według ustalonego schematu. 😎
  2. @Dekaos Dondi Dekaos Dondi - Umysł pełny pomysłów, doświadczenia życiowego, wyobraźni z dużą dozą sugestii i humoru, po prostu talent literacki. Pozdrawiam serdecznie!
  3. @Dekaos Dondi Ostatnio, gdy czytałem Twoją twórczość, nagle przyszedł mi na myśl Ludwik Jerzy Kern i sam nie wiem dlaczego, ponieważ on pisał dla dzieci, a jak już kiedyś wspomniałem, Ty piszesz coś na pograniczu fantastyki, humoru i rzeczywistości. Ciekawa to mieszanka i jak dla mnie fajnie się to czyta. Czekam na więcej i pozdrawiam.
  4. @Dekaos Dondi Szlafmycy ciąg dalszy oczekiwany. 😎
  5. @Jacek_Suchowicz"Wszystko co ludzkie nie jest nam obce." 🙂
  6. @Wędrowiec.1984Świat jakby przyśpiesza. Pamiętam w latach 60-tych ubiegłego stulecia, radia były już dostępne ogólnie i oczywiście potem radia tranzystorowe, a telewizor czarno-biały to był już luksus. Najpierw był tylko jeden kanał, potem za jakiś czas już dwa, a obecnie do wyboru do koloru. Tylko Ci co pisali listy i czekali na odpowiedź przez wiele dni, a może i więcej, wiedzą jaka to była radocha otrzymać list od ukochanej osoby albo od przyjaciół. Faktycznie, w obecnych czasach bez lop top'a, bez komputera, bez telefonu komórkowego i tych wszystkich innych nowoczesnych przyrządów i urządzeń życie byłoby trochę dziwne, lecz powiem szczerze, brakuje mi tych wakacji spędzanych na wsi (tak jestem mieszczuchem). Wyprawy nad rzekę, grzyboranie, zbieranie leśnych, przepysznych owoców jak jagody, maliny i jeżyny. Branie udziału w wiejskich polnych czynnościach, jak wykopki ziemniaków, sianokosy i żniwa, to było lepsze niż miejskie zabawy w berka, w chowanego, etc. Moja babcia miała chatę krytą słomą bez piorunochrona, chociaż moja młodsza siostrzyczka twierdzi, że pamięta, iż w tym domu był piorunochron, a pobliskie ogromne drzewa jak brzozy i dęby służyły za piorunochrony. Chata była bez prądu, był tylko piec w którym paliło się drzewem ręcznie narąbanym na pieńku i ręcznie zrobionym stojaku do cięcia piłą większych gałęzi. Piła również była ręczna, nie elektryczna albo na paliwo. Fajne to były czasy, które mile dzisiaj wspominam. __________________________________________________________
  7. @Bożena De-TreBożenko, trzymam kciuki i powodzenia. Poezja to życie, poezja to my ludzie...Tak na marginesie Wrocław to moje rodzinne miasto. Pozdrawiam! 😎
  8. @Bożena Tatara - Paszko Natura to jeden z cudów Wszechświata! Pozdrawiam serdecznie!
  9. @Bożena De-Tre Gratulacje! 🙂
  10. @egzegetaDziękuję Wiktorze! Tak, żyjąc na antypodach to jest konieczność, a poza tym lubię język angielski, lecz szczerze mówiąc czytanie poezji i prozy po polsku jest moim priorytetem. Powroty do wierszy, które się lubi nigdy nie nudzą. Pozdrawiam serdecznie. 🙂
  11. @Wędrowiec.1984Matriks chyba, zapewne nie bajka ze szczęśliwym zakończeniem. 😎 ---------------------------------------------
  12. @Jacek_SuchowiczDobrze, że jabłko, kiść bananów nie była by dobrym lekiem na kaca. 😎
  13. @viola arvensisDobra rada! 😎
  14. @violettaJesienne kolory! 😎
  15. @Bożena De-TreWspaniale! Wieczna poezja! 😎
  16. @Wiesław J.K. Pytanie przywołuje inne pytanie: Czy łatwo jest pisać poezję? - Czy warto pisać poezję?
  17. @iwonaroma ...i zatęskniły za zimą co białą kołderką utuliła je do snu, czekając na wiosenne przebudzenie... no cóż, globalne ocieplenie zmienia otoczenie wierszyk lekki i miły pozdrawiam
  18. @Ewelina Cudownie 😎
  19. @Bożena De-TreWiersze białe są przykładem tego, że nie jest konieczna tam precyzja lecz poświęcenie czasu raczej konieczne, aby taki wiersz miał sens i oczywiście natchnienie bardzo przydatne. Pozdrawiam! @Bożena De-TrePoezja i proza to dwie nierozłączne siostry, każda jest piękna, wymowna, tajemnicza, trochę skomplikowana, kiedy indziej tak po prostu mówi prosto z mostu.
  20. "Proza poetycka i prozaiczne wiersze Kiedyś wszystko było jasne: wiersz powinien mieć rymy, odpowiednią liczbę sylab w wersie, równoległe rozłożenie akcentów – i to był wiersz. Kunsztowne epitety, rozbudowane porównania – to wszystko razem bezwzględnie przekonywało odbiorcę, że ma do czynienia z poezją, a nie prozą. Dziś, w dobie poezji współczesnej, czytamy czasem wiersze, które z powodzeniem mogłyby być fragmentem prozy. Tylko układ graficzny utworu i jego długość (a raczej krótkość) utrzymują nas jeszcze w podejrzeniu, że to jednak poezja, wiersz wolny. Podobne wątpliwości można mieć przy niektórych kawałkach prozy. Przesycone środkami poetyckimi, utrzymane w stylu artystycznym, pełne epitetów – żeby nie układ wersów, mogłyby być poematem. Ale uwaga – w takim przypadku mamy do czynienia z prozą poetycką. Tyle że to wcale nie jest pomysł współczesnych. Bodajże najlepszym przykładem prozy poetyckiej, który poda z pamięci wykształcony Polak, to Listy do matki Juliusza Słowackiego. Jesteśmy zatem w punkcie, w którym trochę pomieszała się poezja z prozą, i wcale nie jest tak, jak w potocznym rozumieniu, że poezja to coś wzniosłego, a proza to coś, co jest przyziemne, bez polotu. Uporządkujmy to: Proza – mowa niewiązana, utwory narracyjno-fabularne: powieści, opowiadania itp. Poezja – utwory pisane mową wiązaną, zorganizowane w szczególny sposób. Proza poetycka – utwory prozatorskie, ale nasycone środkami poetyckimi, czasem zrytmizowane, bardzo odległe od mowy potocznej lub zwykłej narracji prozatorskiej. To proza: Nie zapomnę nigdy tej jazdy świetlistej w najjaśniejszą noc zimową. Kolorowa mapa niebios wyogromniała w kopułę niezmierną, na której spiętrzyły się fantastyczne lądy, oceany i morza, porysowane liniami wirów i prądów gwiezdnych, świetlistymi liniami geografii niebieskiej. Powietrze stało się lekkie do oddychania i świetlane jak gaza srebrna. Bruno Schulz Sklepy cynamonowe Zróbmy eksperyment i zapiszmy inaczej jedno zdanie z opowiadania Schulza: Kolorowa mapa niebios wyogromniała w kopułę niezmierną, na której spiętrzyły się fantastyczne lądy […] Mógłby być z tego wiersz. Co więcej – ten fragmencik jest bardzo bogaty w środki poetyckie, charakterystyczne dla poezji. Wróćmy do całości fragmentu, by je wskazać. Epitety: jazda świetlista, noc zimowa, najjaśniejsza, kolorowa mapa, kopuła niezmierna, fantastyczne lądy, świetliste linie, powietrze lekkie, świetlane. Uwaga: dobór określeń (świetliste, świetlane) decyduje o kolorystyce i niezwykłym, fantastycznym nastroju obrazu. Porównanie: Powietrze […] świetlane jak gaza srebrna. Niezwykle malarski, plastyczny efekt – nadanie barwy czemuś tak bezbarwnemu jak powietrze. Przenośnie: Mapa niebios wyogromniała w kopułę niezmierną, na której spiętrzyły się fantastyczne lądy, oceany i morza. Zwróć uwagę na obrazowość tej wizji. A teraz porównaj opis Schulza z takim oto opisem nieba: Pozorne sklepienie nad Ziemią, w dzień bezchmurny koloru niebieskiego, na którego tle obserwujemy ciała niebieskie i ich ruchy. Nie powinieneś mieć już żadnych trudności przy odróżnieniu tekstu słownikowego od prozy poetyckiej. A oto wiersz Śpij spokojnie, diabeł czuwa: podsłuchuje, podgląda nasze najskrytsze lęki i marzenia, żeby także i od nas czegoś się nauczyć. Ryszard Krynicki Śpij spokojnie Zapiszmy wiersz jako zdanie: Śpij spokojnie, diabeł czuwa: podsłuchuje, podgląda nasze najskrytsze lęki i marzenia, żeby także i od nas czegoś się nauczyć. Efekt: Tak zapisany tekst mógłby być prozą. O tym, że jest wierszem współczesnym, decyduje zapis w wersach, a co za tym idzie pewna rytmika wypowiedzi i fakt, że zdanie jest całością, pewną myślą." - aleklasa.pl
  21. @UtratabezStratyPrawie 16 lat minęło od czasu, gdy zadałem to pytanie: "Czy łatwo jest pisać poezję?" Wiele osób zareagowało swoimi wypowiedziami co myślą na tem temat i za to im bardzo dziękuję. Przychodzi mi taka refleksja i niegdyś wspomniałem już o tym, że poezja ( proza również ) to samo życie utrwalone w pamięci wszechświata w takiej czy innej formie. Najpierw przychodzi myśl, która jest natchnieniem, indywidualnym doświadczeniem, a także społecznym, poetyckim. Oczywiście, zależnie od doświadczenia piszącego taka twórczość jest na różnym poziomie i sama w sobie jako taka ciągle się przeobraża w swojej formie, stylu itp. Poezja to streszczenie tego co proza potrafi w niezliczonych tomach opisać, czyli się uzupełniają. Taka strona jak poezja.org jest wspaniałym internetowym wydawnictwem, dostępnym dla szerokiego kręgu odbiorców i twórców, tych zaawansowanych jak i początkujących. Wolność wypowiedzi i krytyki jest dostępna dla każdego, dbajmy o to aby były konstruktywne. Dziękuję! ****************
  22. @egzegetaNie ma sprawy Wiktorze. Wiktorze, czy z tego tomiku wierszy zakosztujemy kunsztu pisarskiego Twoich dzieł?
  23. dopóki tchu wystarczyć trzeba i spoza snów kawałek jaźni wyrysowany kolorem drzewa nie trzeba słów a sercem wyrzeźbić czas niezapomniany
  24. @aniat.Twój wiersz przywołał do życia pewien dom w moim życiu, który pomalowany był na biało i brązowo, a także komin był pomalowany na biało. Nie wiem, czy ten dom dalej istnieje, lecz zostało tam wiele wspomnień i oddechów najbliższych. Pozdrowienia!
  25. @MIROSŁAW C.Podkowy na szczęście!
×
×
  • Dodaj nową pozycję...