Wiesław J.K.

Dobre :-))))

To są po prostu 3 limeryki o słońcu i jeżu :) Pozdrawiam!

Intrygujący wiersz. Powiedziałbym sen na jawie...i co za wymyślne spojrzenie na Boga i ludzką rzeczywistość. Brawo Sindbad żeglarz, duży plus ode mnie.

Interesująca forma wiersza coś na granicy prozy i poezji i ten długi tytuł. Temat 'motyla' będzie zawsze powracać, banalnie, oklepanie, etc., lecz nigdy go za dużo, zwłaszcza gdy uroczo ujęty w słowach. Podoba mi się. Pozdrawiam!

Dziękuję i pozdrawiam :)

A więc tańczmy wszyscy razem, a więc bawmy się obrazem :)

Dzięki :)

Pozdrawiam :)

Witam Cię Tramp! I gratuluję wydania twoich wierszy w Odrze :-)))

Wszystko co ludzkie nie jest nam obce, a przynajmniej nie powinno być obce. Proza życia Ryszardzie :) pozdrawiam

Bawiłem się wiele lat temu w domowego redaktora wydając swój miesięcznik poetycki (nakład: 1). Zabawa ta trwała przez 7 lat. :-) W dziale „Nieznani poeci” zamieściłem w jednym z numerów wiersz, którym chciałbym się z wami podzielić. Pamiętacie może takie czasopismo harcerskie wydawane w Polsce w latach 70's „NaPrzelaj”? Był tam taki kącik dla młodych autorów (KMA) poświęcony poezji: (bez tytułu) Zagubieni w ciemnościach cywilizacji liczymy nanizane na nitkę atomy Szukamy ciebie czarnoleska wiosno pomiędzy schnącym drzewem a kwitnącym kominem Tadeusz Bugański, członek KMA

Pancolek, (Marcin Chruściel) przepraszam za pomylkę i jeszcze raz serdecznie gratuluję :)

Naszła jednego rudego kota Na żabie udka wielka ochota Zapiał więc o tym kogut przy kurniku Kogut co marzył o słodkim pierniku Nawet stworzenie dziwne pragnienie może omotać

tak jak w życiu...pewne rzeczy powracają, inne się zmieniają, a jeszcze inne pozostają zawsze takie same... pozdrawiam :)

Hejka Mabe! Piszę i pisałem po swojemu i tak już pozostanie na pewno tak długo dopóki będę pisał. Fajnie, chociaż nie łatwo jest być człowiekiem i uczyć się na swoich błędach i błędach innych, lecz najważniejsze jest aby być zawsze sobą, nieprawdaż? Ciekawa forma i tak poetycko ujęte słowa twojego komentarza. Dziękuję i pozdrawiam :-)

Strofko, dziękuję za tak obszerny i ciekawy komentarz. Postanowiłem już więcej nic nie zmieniać w obydwóch wersjach tego wiersza. Niech druga wersja uzupełnia pierwszą i odwrotnie...:-) Pozdrawiam!

Jędrek pozdrawiam i dzięki za odwiedziny!

Pewnego razu zdarzyło się to To wydarzenie zapyta kto Gdzie się zdarzyło pewnego razu Czy na wyrywki czy też od razu Pytania jak z rękawa sypią się Ludzie zawsze pytają się Co się zdarzyło razu pewnego Czy coś na serio bardzo smutnego A może wesołego to było coś A co to było może wie ktoś Wiecie nie wiecie nie w tym rzecz A czarne myśli niech idą precz Pewnego razu zdarzyć się może I to o każdej dnia porze Że słońce uśnie na łące gdzieś Nie powie do nas nawet Cześć I zbudzi się pewnego ranka Pewnego razu pewna kochanka W objęciach swego lubego Pewnego razu... Może snu twego

Naprawdę trudno jest mi wybrać jednego ulubionego poetę czy poetkę, gdyż jest ich tak wielu. Krzysztof Kamil Baczyński, Cyprian Kamil Norwid, Władysław Broniewski, Jan Brzechwa, Adam Asnyk...że tylko paru wymienię :)

Powracają myśli Z tamtych dawnych dni Czy chociaż na chwilkę będę mógł tam być Być tam i zobaczyć ciebie znów Powracają sny Z tamtych dawnych lat Czy chociaż na chwilkę przyśnisz mi się jeszcze Bezszelestnie w mgiełkę się przemieniasz Powracają marzenia Z tamtych dawnych chwil Czy chociaż na chwilkę spojrzeń czar powróci Żarem amora zamigoczą gwiazdy nam

Piotr Kmita (Pancolek) i Marcin Gałkowski gratuluję wydania waszych wierszy w Odrze.

Dodałbym: nie otwierać! M.S. No tak, ale otworzyłeś. ;-)

H.L. No cóż, szukałem w tym wpisie jakieś konstruktywności...a znalazłem NIC!

Dlaczego gorzej? Wyjaśnij lepiej jeśli możesz, dzięki.

Bea i Ryszard, dziękuję za odwiedziny i dobre słowa. Zapraszam do przeczytania nowej wersji tego wiersza na Z-tce. Pozdrawiam!