czarny-tulipan123

Nie można tak żyć, jak mówi nam nasza wyobraźnia. Są uczucia których serca nie rozpalisz bez ognia. Tu nie ważne ile słodyczy pójdzie w korzeń drzewa, i tak nie zmienisz jego soków w których wciąż pływa. W prawdzie jedna fala nie pokaże - czym jest rzeka? Spotykamy się rozchodzimy, tak nam czas ucieka. Gdzie góry spotykają się z chmurami jest ta droga. Tam prawda będzie musiała kiedyś odejść jak przyszła. Jestem zdolny poświęcić bardzo wiele w te marzenia. Jedynie Ty sprawić potrafisz, że ból, łza, sen znika. Dopóki wciąż, za mną chodzi - mój własny cień życia. Wszystkie moje drogi prowadzą do Ciebie bez końca. Żebym to ja wiedział, gdzie mieszka ta moja tęsknota? Wiem, że nie da o sobie zapomnieć jest wszechobecna. cdn.

Tam gdzie Ty jesteś tam czas, nie ma żadnego znaczenia? Kim?... bym bił Tobie pokłony do samego nieba. Wciąż czegoś chcesz i żądasz? Bym śpiewał Tobie gloria. Czy w tej prawdzie - znajdę moje szczęści i marzenia? Oddzielasz blask z ciemności, od świata wschodem słońca. Może jestem zaślepionym głupcem, nie ta głowa? Wyglądam sprawiedliwości, ale ona głucha! Wiesz umiesz milczeć! I nie powiesz nawet słowa! Twym śladem przeszło miliony ludzkiego stworzenia. Szło w znaku tego krzyża, na mękę i cierpienia. Ciebie czekało i czeka! W Tobie ich nadzieja. Może to niebo z piekłem - ukrywa, gdzieś ta ziemia? Niezdolna w geniuszu myśli nawet, jej sięgnąć rąbka. A On jest tak blisko, pewnie w naszym w duchu mieszka. cdn.

Pognał mój duch z wiatrem, aż na krańce tego świata. W prawdzie znanymi sobie ścieżkami z mym Aniołem. W czar przechodzi wszelkie marzenie, co zobaczyłem? Najpiękniejsze miejsce na świecie, nie powiem słowa. Nie wiem, czy to był sen, czy jawa? W tym tajemnica. Byłem w jakimś trasie, myśl zagubiłem mam problem? Niezdolny jestem, bym mógł wyrazić, co tam czułem? Ja zszedłem, na ziemię, a On wrócił w stronę słońca. Więc tam, na wysokim szczycie podparty ramieniem. Nie wiem jak? Ale odgadłem wówczas.Mój sens życia. W Twe ręce składam - moją duszę - ciało zostawiam. Nie pragnę złota, diamentów, wszak jednego nieba. Jedno stworzenie, ja człowiek pragnę tego szczęścia. W tych"Trzech Cnotach" ukryta żyje, moja nadzieja. cdn.

Ty jesteś życiem i zmartwychwstaniem, nie moja śmierć. Ciągle mnie tylko ścigasz tym czasem za dobre, złe. W prawdzie wciąż - ciągle zadaję, to samo pytanie. Wołam Cię!Czy słyszysz mnie! Ja Twój Twór Twój grzech. Czy pożądanie jest grzechem? Więc jaka w tym miłość? Przecież wszak, tego uczucia - wymaga stworzenie. Mój obraz Tobie podobnym więc znajdź mnie w cnocie. Błagać Cię o wybaczenie! Do Ciebie się modlić. Stań przy mnie blisko i spójrz mi w oczy, aby mówić! "Rozebrany do naga absolutny - grzech w cnocie". Tak mam płacić za jakie winy? Jak mam Cię sławić! Serce w ogniu Słońca, tak niebem i piekłem płonie. Wszedłem na szczyt góry, by Twoją potęgę poczuć. Nikt nie zna moich marzeń, a Ty znasz je? Milczenie. cdn.

Wciąż zapytuję Ciebie - "Quo vadis,Domine"? Krzyczę! Jedynie głucha cisza mi odpowiada. Która dręczy moją duszę w tym serce dla ciała. Ale myślę, czy mam się śmiać czy płakać? Mój Panie. Wszak, ile mam błądzić w tym ślepym labiryncie? Drogę zgubiłem - nie zapomnę nigdy tego dnia. Teraz nie wiem?Gdzie jest początek, a koniec świata? Nigdy w życiu!Gdy nie będzie jutra, jak dzień wstanie? A dla Ciebie wszystko jest jasne, ale dla mnie nie. Na jakim ja świecie żyję? Dla jakiego nieba? Wciąż idę...,idę pod wiatr, co mi w oczy tak wieje. I nie umiem już kochać, ani się śmiać bez szczęścia. Jakiej miłości ja szukam? Jak ona, nie dla mnie? Sam sobie będę Panem!Ty patrz! Jak grzech umiera! cdn.

Tak to moja"bujna wyobraźnia"- szuka Ciebie. Narobiłeś nam obietnic, namieszałeś w głowie. Wielu Bogów, przed Tobą było, po Tobie Panie? Jesteś jeden, ten jedyny, ale kto Cię znajdzie? "Regina gemmarum",nawet diabeł nie przebije. Boski diament słońca, na osi świata - na tronie. "Adamant"Ty nasz Zbawiciel w Jezusie Chrystusie. Który narodziłeś się nocą na Bliskim Wschodzie. Gdzie mam Ciebie szukać?Adamanasie"Gdzie Boże? Ja Twój marny proch dla prochu, ja Twoje stworzenie. Twarda skało bez klucza Piotrowego, nie przejdzie. Wieczna epoko we wszechświecie, kto Cię dosięgnie? Ty w osobie tam hen! Duchem w dalekim kosmosie. Z stamtąd nam Ziemi królujesz, czy prawda Aniele? cdn.

Gdy mi nieba zabrakło, mówię tylko do siebie. Serce moje rozdarte, tak jak papier na strzępy. Nauczyło mnie życie patrzyć w te krzyże prawdy. Raz je od Ciebie dostałem, i po co? - Mój Panie. Co mi jest zapisane? To mnie przecież nie minie. Gdzie są moje nadzieje, jaki ten świat jest mały Złudne piękno w iluzji, tu życie śmierci patrzy. A w Twoje wierzyć szczęście- moja miłość nie żyje. W prawdzie jaka to miłość, która je daje i bierze. Kto mi to niebo maluje, kto mnie piekłem straszy? Ale lepiej mnie zabierz z skąd przyszedłem Aniele. Ty własne stworzenie zabijasz na wszelkie sposoby. A jak to duch może mieć Serce? Pytam się Ciebie. Jedno w tej prawdzie ale - dla jakiej tajemnicy? cdn.

Chciałem przekopać raz kiedyś piekło. Nieba sięgnąć z ducha dotknąć Słońce. Czy grzesznik znajdzie zło w czystej cnocie? Wątpię, gdyż szczęście to Boże dobro. Znam Twoje imię, ale nazwisko, nie na tej ziemi, ja go nie znajdę? Tylko w obrazie wszak Ciebie widzę, lecz tak naprawdę, gdzie jest to złoto? Anioł pokazał mi kiedyś złego, samego diabła w swoim królestwie. Och, jakże było tam strasznie ciemno, trudno, wymówić, wyrazić w słowie. Tam życie-śmierć w jednej chodzą parze. Mówiłeś, że czas - zamiera w Tobie. cdn.

nie chcę już płakać ani się smucić niech moja miłość do mnie powróci choćby na skrzydłach w tańcu z wiatrami czy jesteś gotów grzech mój wybaczyć? burza nadeszła - zniszczyła miłość tak serce dobre za złe nam płaci tak bez sumienia - żadnej litości jedno milczenie - komu mam mówić? wszak ile mogę na próżno czekać nie ma na świecie sprawiedliwości przecież nie będę walczył z duchami złamane serce w swej samotności boję się boję, boję się śmierci Boże gdzie jesteś? Nie ma miłości cdn.

Taki byłem szczęśliwy nie wiedząc, co mnie czeka? Nie mogę zamykać oczu, bym nie widział z prawdy. Wiem,że mogę popełnić błąd, czy jestem bez winy? Łatwo o grzech, który bym żałował do końca życia. Kocham cię,ale nie tak jak Ty, jaka w tym sztuka? Nie chcę, byś zniszczył moje ciało i duszę dla kary. Wszak masz serce dla miłości, gdzie Twoje ogrody? Komu się spieszy do nieba? Dziś nie będzie jutra. Mnie jeszcze świat cieszy - mój Aniele, a nadzieja. Jeszcze zwleka, raczej nie dla mnie złote kwiaty? A czas kradnie mi jedynie wszystko bez pytania. Co ma być to będzie, nie moje są w tym rozkazy. Miłość w prawdzie, która daje życie, też zabiera. Wieczność zawsze patrzy przez różowe okulary? cdn.

raz byłem ze sobą sam na sam tylko z moim ja słońce grzało z promienia a ja ciebie szukałem tak mnie czarowała natura blisko źródła byłem wszędzie ptaki śpiewały - zieleń w kolor bawiła myśl moja robiła się coraz bardziej przejrzysta wszyscy cię teraz bronią - jakbyś była Aniołem? a gdzie się kryjesz? - nic złego tobie nie zrobiłem i do siebie mówię z ducha ale kto mnie słucha? gdzieś echo z wiatrem odbiło te dźwięczne słowa jakiś głos szepcze nie patrz oczyma ale sercem gdzie serce tam uczucie - oczy w prawdzie iluzja i nie dla mnie ale dla siebie jesteś człowiekiem z rosy sumienie płacze czy ja jestem Judaszem? by dusza w zdradzie błąkała się za grzechy lasem cdn.

Gdybym odnalazł to źródło, gdzie Boskie śpią Anioły. Raz je w śnie widziałem, a one było tak blisko mnie. A z moich oczu raz spadła zasłona - dla tej prawdy. Wówczas jedynie tam widziałem, te rajskie obrazy. Wszak pogodziłem własne sumienie dla tej pokuty. Ale Ty, nie musisz mi wierzyć, ani do mnie mówić? Bo tylko człowiek wielkiego serca, może to widzieć. Kto jest? Adwokatem Boga i ma, u niego względy. W nim nadzieja, która zaślepia z miłości nienawiść. I wiem,że muszę się nauczyć sterować omijać rafy. Nie opuszczaj mojego statku: serce może zbłądzić? Gdzie sprawiedliwość jedyna mieszka w tajemnicy? Powiedz choć jedno słowo- mojej duszy dla pociechy. Nakarm moje ciało swoją słodyczą, On nie słyszy? cdn.

Twój wzrok moja kochana był jak ta cicha strzała, Ona, która tak niechybnie trafia prosto w serce. Odtąd ta chwila zamieniła się w wielkie szczęście. I wówczas zakwitły wokół dla mnie kwiaty słońca. Tak uczucie spływa z nieba dla błogosławieństwa. Nasze przeznaczenie płynie tam gdzie źródło bije? Byłaś tak dumna, niedostępna,tak pewna siebie. Ty zawsze moje skrywane marzenie, od dawna. Czy wiem, że nie wszystko widać gołymi oczyma. A gdyby nie Ty, nie byłoby mnie na tym świecie. Z Boskiej ręki zawdzięczam ci życie - moja miła. Mój skarb najdroższy, co mi oddałeś - mój Aniele. Gdzie w czasie z ducha błądziłem po innej krainie. Abym ja z ciemności powrócił w światło do Ciebie. cdn.

kokopustelnik18:a dużo się powtarzasz przyjacielu. Już nie wspomnę o innych brakach. Patrz i ucz się , od innych. Pozdr.b; J.L.S

twoje oczy mówią do mnie oj kochanie czytam z nich jak z otwartej to księgi wszelkie słowa tutaj są mi wszak zbędne lustrzany lazur z toni odbija z telepatii. ukrywasz wnętrzu co zdradza spojrzenie? z iskry blask w źrenicy aż z duszy zaświeci wielki wzajemny pociąg zmysłami tańcuje idzie i idzie jest już coraz bliżej tej chwili hipnotyzuje drżące ciało ustami całuje łączy w jedną więź i płonie w pożary z ogni czuję wielkie podniecenie budzące uczucie pływa we mnie okrętami - niesie z tejże fali z wielkiej namiętności rzuca w pragnienie w zatoki sercu wpływa w oazy objęć miłości

twoje oczy są jedyne takie wyjątkowe w głębi oceanów skryte w koralowe rafy skarbem nie odkryte - moje czarne perły kiedy je odnajdę? Kiedy - mój Ty Panie w to życie nurkuję, czy mnie nie zabije? wokół tańczy z fali złego dla przeszkody jeszcze się odbijam, od dna w te i wody wszędzie prądy, wiry, nurty - tchu brakuje zawsze z nadzieją czekam na to szczęście które mnie omija i śmieje się twarzy będę walczył aż osiągnę zamierzone cele stawiał czoło burzom w idące żywioły. Kiedyś nadejdzie dzień, dzień mojej chwały i wyjrzy światłem z toni sercu z tajemnicy

twoje serce jest czarne jak ten węgiel a dusza tarza się w mglistych oparach twój ostatni pocałunek Judaszu to zdrada to nie grzech o ślepy zdrajco w kajdanach patrz w serce nie oczami w te srebrniki patrz i żałuj jak żeś wydał swojego Pana tam na ten krzyż męczeński na ból i męki gdzie krew za grzechy nasze została wylana tak twoje myśli opętał ów diabeł z Mamony spójrz na tę gałąź tak twoje życie wisi z pętli tam sąd Piłata i wolność Barabasza z idei co uczyniłeś nieszczęsny? Teraz w rozumie głowa już za późno Judaszu - twój mistrz już skonał nim kur zapiał trzy razy i Piotr się zaparł Pana

O tup mi los, a tor win i Gobi tokaj o Bogini wrota! As Olimpu to.

A Warta, te co? A ocet, a trawa!

Gag: no taki żart - straż i katon gagatek.

Ani, Basi ma Kelly tortu batonika, ta kino, tabu. trotyl, lekami Sabina.

Sok, a kat o sak As- o lisi los, a kas o tak, a kos.

Sądny sak żółtka oto akt łóżka syn dąs!

Żar, a gra jazu ma tak sobie i Boska Muza jar garaż.

Co muza gra? - jar gazu moc!