M._Krzywak

W wersie "jestem kamieniem" kamień NIE JEST bohaterem lirycznym. Może byc ew. podmiotem.lub "uosobieniem" - ale własnie w tym rodzaju - ogólnym - animizacji, a szczegółowym - personifikacji. To jest ujęcie umowne - nikt nie wierzy, że kamień mówi...

Czas rozwiewa akordy - czas jest postacią stałą ? Jak lub czym je rozwiewa wschodów i zachodów słońca, - to one grają ? a życie je skrzętnie układa. - jakie życie, czyje życie ? Na swoim miejscu je kładzie, - czas jako podmiot wykonujący czynnośc ? jak karty czytanej księgi - akordy jako karty ? Dziwne porównanie w należytym porządku słów. - akordy na słowa, czy w księdze sa słowa ? Jak dobrze jest słyszeć ... kocham cię, kocham cię ... z refrenem ... dobrze, że jesteś ... - banał jak fiks nawet gdyby to były tylko słowa piosenki tak, ot sobie, cicho nuconej. - to nie sa to słowa piosenki ??? nie rozumiem zatem Nie patrzę na porządek słów, - powtórzenie, dwa razy to samo, zabrakło pomysłów, 1 os. l. poj. układ nut na pięciolinii życia, - znowu powtózrenie, po co ? krzyżyki, bemole, tonacje czy tempa. - jeden dobry wers, choc wyliczenie Bo i po co? To prawdziwe - kocham cię - zawsze jest ... pomiędzy ... i zawsze znaczy to samo ... - i zakończone banałem.

a dlaczego nie personifikacją ? "jestem kamieniem" - kamień to twór martwy, nie wyrażającu uczuc - a tutaj najwyraźniej takie są. A tutaj mamy liryke roli, czyli to "ja" mówiące nie może byc kamieniem. BOHATER LIRYCZNY to postac pzredstwiona w utworze - zatem nie może mowic o sobie "ja jestem".

odpowiedź jest prosta - tekst świadczy o poezji. Im lepszy, tym bardziej nią jest. Jak podmiot "słucha", kiedy wraża sie w 1 os. l. poj., a w dodatku wyraża swoje refleksje ? 3 razy - "kocham cię" - faktycznie, jak zdarta płyta o formie nie wspominam, no pomijając strofy (zwrotki) 3 wersowe - takowej nie widzę Tyle ja, zobaczymy co inni...

Sceptiku - tak jest, tylko tutaj mamy podany pzrykład: "...jestem kamieniem leżę na drodze wszyscy mną pomiatają" to: kamień jest bohaterem lirycznym - i co po nim następuje... czy tutaj kamień może byc bohaterem lirycznym ? Ewentualnie bohater w funkcji "maski", ponieważ wyraźnie mamy tutaj "ja mówiące" - a raczej kamień nie mówi. Ja też łapię za słowo - w tym wypadku każde słowo tej polonistki...

Dusza jest czym ??? W jakiej filozofii się obracamy ??? Dusza widzi , słyszy i czuje ? to jakas bzdura. a dlaczego nie duch ? ja myśle, że to nie dusza widzi, a duch...

Odważnie - i nie wiem czy nie za odwaznie, poniewaz ten tekst godnym miana poezji współczesnej raczej nie jest. mamy podmiot który wyraża swoją prostą miłośc i po co ? nie ten dział wg mnie. pozdrawiam.

porównac ta wypowiedź do tego dwuwersu: Poznałam mapę Twej duszy, dokąd zmierza... co słyszy... od kiedy dusza to ciało???

u - bo to jest kłopot... Poetyka powiada iż nigdy nie powinno sie utożsamiac podmiotu lirycznego z autorem. Zanegowano tez odwieczne pytanie "co autor chciał powiedziec w tym wierszu" itp... Ale jak polonistka yważa, że podmiotem lirycznym jest kamień, to chyba coś nie tak z nią. To jest ewentualnie personifikacja, przy tym zapewne jakies odniesienie do sytuacji lirycznej - kamień na drodze i pomiatany - trochę to dziwne... Nawet w jęz. potocznym nie mówi sie "pomiataja tobą jak kamieniem"... Pani pol. dała głupi przykład, nie wiem co na to powiedziec...

otóż to...

mam wrażenie, że wiersz nadaje się na debiut - jest zarazem prosty i ujmujący... Nie ma chyba sensu rozbijac sie o znaczenie słowa "dobro", "dobry człowiek" - tylko zostawic jak jest... Aniołowie są wśród nas Czasem tylko wystarczy spojrzeć... odwrócić się...uśmiechnąć... by zobaczyć... może coś z tym, ale pierwsze wrażenie mam pozytywne...

prześledziłem raz jeszcze tekst, ale "ślepa która patrzy" nie pzremawia do mnie. Zresztą sama oparacja wycinania owych oczodołów żyletka przypomina, że istnieja lekarze odpowiedni do takich chorób... Łyka płaszczyznę oczami z żyletek - to jest zrozumiałe chyba tylko dla autora mimo szczerych chęci - zdanie podtzrymuje.

to jest ten haczyk : "juz kochac " ???

acha...

tak - tutaj jest i pomysł, i jego rozpisanie. Jeduna uwaga mija, to dwa razy powtózrenie słowa "wiecznośc". W porządku. w prostocie okrągłej filiżanki - a to uznam za swoisty oksymoron :) pozdrawiam.

ale to nie jest utwór literacki. Kalambur czy cóś takiego. Proszę mi wyjaśnic pzresłanie tegoz utworu zatem, pani Pathe... nie;P co ja sobie pomyślałam to moje i nie czuję potrzeby uzewnętrzniania. to po co używac tego jako argumentacje ???

moim zdaniem nie opinia na temat tego czy zgadzam się z przesłaniem;) ale to nie jest utwór literacki. Kalambur czy cóś takiego. Proszę mi wyjaśnic pzresłanie tegoz utworu zatem, pani Pathe...

ale za to treśc adekwatna do tytułu...

co to jest ???

zegar jako motyw przemijania - temat stary jak świat, a tutaj ani forma, tym bardziej treśc go nie udoskonala. Słabo jak dla mnie. Pozdrawiam.

Debiut - to słowo ma swoje znaczenie. A prosze zobaczyc, co jest teraz w debiutach - gniot na gniocie prawie że... Pomysł dalej uważam za niezbyt udany, jednak dajmy mu szansę - podnieśmy ten poziom, a nie piszmy pod gniotami że podoba się bo życiowe, bo z duszy i zrozumiałe...

a co to takiego ??? raczej wierszem bym tego nie nazwał - bzdura do kwadratu i tyle. Pozdrawiam.

Olesiu - układ taki - jest zamierzony, juz tłumacze dlaczego - 3 strofę chciałem właśnie tak zapisac - ponieważ to jest taka heca, a nie wiersz do debiutów. Czyli krytyka zastanej sytuacji ujęta jako abecedariusz. chociaż mogę sie mylic, aczkolwiek nie widzę w D wzrostu poziomu, a wręcz pzreciwnie.. Tako się uparłem... :)

Chyba zrozumiałem treśc - owe barany to chłopaki,a owce - dziewczęta :) ostatni wers psuje całośc - może coś innego, ponieważ to dobry pomysł który pokrywa się też z treścią. Pozdrawiam.

Już czwarty raz podchodze do tego tekstu - szukając jakiś dziur - ale chyba Yasioo stworzył zbyt dobry tekst (a tak chciełam Mu dopiec :)... Plus jak złoto sie należy. Pozdrawiam.