M._Krzywak

prędzej mnie z opinią, ale nie usunę - niech to będzie nauczka, że nie zawsze jest się geniuszem, jakim się chce byc. (ad 5 też odpada, vide Brzękowski, ech...)

Przecież nie piszemy o przekonywaniu na siłe - szczególnie,że moje osądy nie sa niomylne, a nawet nie aspiruje do bycia nieomylnym. Ja widze to tak w planie: - podmiot rozglądając się wokół słyszy (to jest owa niekonsekwencja) więcej, niż kiedykolwiek chciał. Zatem pytamy się o to więcej - co można usłyszec więcej ? Można,faktycznie coś niespodziewanego, ale tutaj moze chodzic o coś gwałtownego. Ale na tym wątek się urywa. Nawet dziwi późniejsze "piękne", ponieważ jako odbiorca spodziewałem się czegoś gwałtowniejszego. I właśnie, niech pani zauważy - myśl jest po prostu chaotyczna, albo faktycznie ja jestem za głupi i czegos nie złapałem. Mam nadzieje, że bez urazy - i do następnego wiersza oczywiście.

ad 1 - dalej upieram sie przy swoim ad 2 - tu mogę ustąpic ad 3 - też sie uprę, a to własnie przez to "jestem" w odniesieniu do wczesniejszej sytuacji ad 4 - na tamtej stronie do tej pory walcze o interpuncje. A to,ze nie poznałem, to fakt, ale nie mialem przyjemności przeczytac dużej ilosci wierszy, a w dodatku trochę czasu minęło :) ad 5 - układ wersów jest niepoukładany, to mialem na myśli ad 6 - chyba faktycznie za szybko chlapnąłem werdykt... aż taki ostateczny...

pierwsze - co ma wspólnego "rozejrzec się - z usłyszeniem" ? Dwa pierwsze wersy trochę bez sensu. dwa - jakie sa piekniejsze odcienie szarosci ? trzy - "jestem melodią" - kto ? wygląda na to, ze podmiot, ale jak w takim razie on sie rozgląda ? cztery - po kropce powinna byc duża litera. pięc - wersyfikacja położona na łopatkach. A bycie melodią zobowiązuje. sześc - jak dla mnie odpada w całości. Pozdrawiam.

Wiem - wracac mozna po tysiąc razy, np. codziennie wraca sie do sklepu po masło :) Joasiu - masz racje, nataszo - na siłe się nie szuka, bo sie chlapnie i co ?

a w sumie pal to licho, zostaje "ponownie", nic nie ruszam, nic nie zmieniam, jestem nietrwały, mam adwokata, załatwia to wszystkie sprawy za mnie :)

Faktycznie, to moze byc pleonazm. Dopóki moj językoznawca nie wróci - zmieniłem.

no wlasnie o to chodzi, ze ciekawiej i dwuznacznie jest:P ale ja sie nie znam chyba;) Pozdroweczki :) Nie - bo to się jeszcze chłopcem okaże i dopiero będzie :) (oj znasz się panie Kyo, znasz, nie ma co udawac :) Dzięki - juz tak go zostawie, zobaczymy, co będzie.

Sprytnie - początkowy patetyzm i zaskakująca puenta - styl wysoki kończący się - no własnie :) Podoba się, a co... pozdrawiam.

Nie - ale rozwiązałem problem Espeno tego stylu - jest to jak najbardziej styl poetycki. Miałem to rozpisac, ale mi sie nie chce po prostu, hehehehehe. Co poprawiac - jest dobrze. Pozdrawiam.

Masz racje - nie potrafisz, podmiocie liryczny drogi, pisac.

Muszą byc "piersi", bo to "masz" to trochę nieapetyczne - a piersi bardziej ? pod bluzka moze kryc się wiele rzeczy, hehehehehe. ale trzy grosze biorę, będzie do skarbonki :) Dzięki.

Pojawia sie pewna maniera, np: wulkan stęka pyłem, bez ujścia. rozlani nurtem stopy brodzimy; bez rytmu, zagłuszamy syreny mew takie nie nasladowanie oczywiście, a podobieństwo, przyanjmniej mialem takie skojarzenie. Ale teraz przeczytałem ponownie i przyznam, że o wiele bardziej podchodzi po ktoryms czytaniu. Szkoda, ze czas nie pozwala na zajęcie się dł€ższe, ale wezme go sobie do siebie :)

Najprawdziwszy.

A nie prościej by napisac "zakochałem sie i szlag mnie zaraz trafi", bo w sumie o to tutaj zawsze chodzi. Oczywiście, pisze o podmiocie lirycznym, poniewaz gdy patrze, jak sie męczy, to aż mi go żal. Ja tez jestem przeciw. Pozdrawiam,

Wiersz na tak - ale czytac, czytac, szczegolnie podręczniki, bo potem jakies pleonazmy w wierszach się pojawiają a wraz z nimi złe opinie :) Ten nie ma, faktycznie, plusisko moge dac. Pozdrawiam.

Przyjeżdżaj. Poznasz tego jednego :)

Hm, w sumie to taki niepewny byłem, ale pójdzie w eter w takim razie. Dzięki - wiem na czym stoje.

Tacyśmy (nie od Tacyta bynajmniej :)

Brunetki podobno sa ogniste. Temperament, spiewy, hulanki itp... ale fajny (tak) wiersz. I to bez wylewu uczuc :) Pozdrawiam.

Problem stylizacji opartej na mowie potocznej rozwiązał juz Adam Ważyk :) Jeżeli jest układ wersowy, to już nie ma mowy o "prozowierszu" czy jak tam kto zwie (aż musiałem sięgnąc po lektury, zeby sprawdzic ten problem dośc częsty tutaj). Zatem jeżeli tresc jest w porządku, to i stylizacja przejdzie - a ten wiersz (powtarzam wiersz) jest w porządku. Pozdrawiam i do nastepnego.

Ogólnie cała liryka dzieli sie od prozy wlasnie tym, ze jest nastawiona na uczucia, ale - i tutaj uwaga, w wierszu nie wystepuja uczucia, tylko wzorzec liryczny. A to, że akurat pech chce, że miłośc jest najczęściej stosowanym tematem - i przez uzycie podobnych schematów - tych samych słów - obrazowania, czyli ; słońce, oczy, serce, pożądanie , twoje, moje (tak ogolnie tutaj pisze) - zatem przestaje to byc po prostu interesujace. Można pisac o miłości, ale nie ciągle tak samo.

Popsuł orga :(

Tutaj cytat Jacka: (m. in., poniewaz cytat się wyłącza, ech, te sprawy techniczne) "kraj, w którym żyją wszyscy ludzie nie nazywa się Korea czy Birma, ani Polska czy Kazachstan, tym krajem jest wielkie imperium:' To jest ładne zdanie, ale to jest zdanie zbyt, hm, górnolotne. Jeżeli już dyskutujemy o poetach i ich roli na świecie (a jako krytycy mamy takie prawo teraz i tutaj), to warto jednak powiedziec wprost - nie wszyscy sa poetami, nie wszyscy piszą i niektórzy nawet nie mają zielonego pojęcia, co to jest wiersz. Czyli jak dla mnie - bardziej każdy twórca stanowi swoiste imperium. bo jeżeli wyznacznikiem ma byc Norwid - on sam pzrecież został zapomniany, Słowackiego współcześni nie cierpieli, Prusa pobili studenci, Nowaczyński stracił oko - i mozna tak wymieniac dalej. Zatem ta idea jednego, wspólnego, wielkiego imperium nie spełnia sie nawet tutaj, na tym forum, a co dopiero pisac o swiecie całym. Zatem to jest hasłowośc, do tego bez pokrycia, ani pod względem historycznym, ani narodowym, ani nawet dzielnicowym. Jedynie, na co się zgodzę - że faktycznie, dla NIEKTORYCH kultura jest wyznacznikeim całości i całą ją powiedzmy cenią. Ale, Jacku, nie powiesz mi, zekażdy napisany wiersz jest dla Ciebie arcydziełem godnym miana imperium. wiersze pisza wybrani (czy jak to zwał) i jedynym wyznacznikiem ich, powiedzmy, popularności jest zawsze odbiorca, czyli ten, co czyta i chce czytac. Zatem, reasumując - to nie jest jeden wielki świat. A jednym z dowodów na to może byc własnie komparatystyka.

Norwid nie wiedział, co to komparatystyka.