M._Krzywak

Piękny... Ps. Jakby co, to sam żeś chciał!!! :-DDD Dobre, a tak: Przepiękna, w panteonie bogów tyś winem, słów moim konaniem otuchą w szarudze, ciepłem wśród lodów nadzieją, wiarą, przykazaniem. Cudna jak las, słońce, czy baśnie, tyś ptakiem błękitnym i burzą gromów natchnieniem moim, co w wersie rośnie ogrodem ciernistym upadłych aniołów. twój obraz zaćmiewa tysiące obrazów tyś ogniem, wodą, powietrzem, tyś także przyczyną moich rogów dlatego mam w dupie, że jesteś ???

panie Krzywak, ja wciąż debiutuje i to żadna ujma jest :DDD co mi tu pan plecie? już lepiej koszyki, hehe ;) miłej nocy luśka Tutaj nie chodzi o ujme "debiutu" jako działu, broń Cię Panie Boże, D jest lepszy niż ten pocieszny Z, ale o ujme podpisu. Ale nie moge nic wydusic z siebie po prostu, dlatego od kilku dni wrzucam starocie, już dwa padły i poszły se do śmieci :)

Nie wiem jak zmienic demiurgu. Będe myślał zatem. Ale lanie chwyce i tak pewnie :)

Powiem Ci prawdę: denerwują mnie wiersze "płaskie" tzn. jednowarstwowe. Zazwyczaj z błyskiem-zarysem wiersza powstaje jego plan, którego nie zawsze przestrzegam pisząc. Tutaj oprócz myśli podstawowej (ucieczka przed starością) starałem się powiedzieć coś więcej. Symbolika: droga, czas co zasnął, ślady, wykroty itd. Można to poskładać w całość, ale nie trzeba. ( czasami wyjdzie drugie albo trzecie "dno"). Pewno wyszło niespójnie - trudno, ale to poezja dla początkujących. Do tego dochodzi jeszcze zabawa formą (8/17). Pozdrawiam Jacek A oczywiście że tak. I ja też się przyznam, że człowiek cały czas się uczy (dlatego lubie orga) i przez to potrafi wyłapywac pewne nieuchwytne dla, powiedzmy, laickiego oka, fragmenty. Ja powtarzam - podpisuję się pod wierszem. A że akurat jestem w fazie, ze tak powiem, kwestii rymów, zdarza sie zadac pytanie. Wyszło bardzo dobrze. Pozdrawiam i już więcej nie przeszkadzam.

To i jeszcze się dopisze, akurat jestem w fazie dyskusji o rymach (u Jacka Suchowicza), dlatego "słońce/łące" pozwole sobie zaznaczyc jako rym często używany - ale i tak bardzo chętnie tutaj zaglądam. Pozdrawiam.

Kurcze, to może zaryzykowac debiut ???

Michale!! Ostatnio dużo czytam. Wpadł mi w ręce tomik Kajki. Stosuje rymy dokładne, ale dziś trzeba pisać inaczej.... Nie Ty mi pierwszy o rymach piszesz, a ja mam mieszane uczucia. Pozdrawiam Jacek Właśnie cały problem polega w tym, że rymy dokładne, czy gramatyczne są po prostu wyeksplatowane. Ostatnio czytałem o "analizie literackiej" Chrząstowskiej i Wysłouch itam poruszają ten problem. Tak streszcze tylko - chodzi o to, że w natłoku wierszy są one prawie że identyczne przez własnie powtarzalnośc rymów. Bo ile można np. zrymowac słów do słowa "czas" ??? I w ten sposob odbiorca po x utworach czuje po prostu przesyt i nie znajduje (a to gorsze dla autora) nic nowego. Zostają wymyślne rymy - no, ale to już problem naszej epoki. Rymy dokładne fajnie pasują, ale do utworów lżejszych -tak ja już sądze. PS - a kto ciekawy dowiedziec się czegoś o, powiedzmy, krytyce konstruktywnej, tez powinien tam sięgnąc. Zobaczy wtedy, że zeby byc krytykiem konstruktywnym to trzeba conajmniej studia skończyc ;)

A ja bym te dwa ostatnie wersy wyciął. Odbiorca i tak się domyśli o co chodzi, a tak zostaje zbędna nadbudowa. I zrobiłbym to tak: zamknięci w ramce (10x10) naiwni wierzymy że zatrzymaliśmy czas bo nie oddychamy za szybką - może "szybą" ? i zostaje zgrabna miniaturka. Pozdrawiam.

Bardzo ładnie napisane i nie ładnie, że ładnie, a ładnie, bo ładna organizacja zgłoskowa :)

Uwaga - jako, że ostatnio zupelnie nic nie mogę stworzyc, puszczam staroc z zapytaniem, czy to się nadaje gdziekolwiek indziej niż kosz na śmieci. I nie żalowac ostrych słów :)

Przepiękna, w panteonie bogów tyś winem, słów moim konaniem otuchą w szarudze, ciepłem wśród lodów nadzieją, wiarą, przykazaniem. Cudna jak las, słońce, czy baśnie, tyś ptakiem błękitnym i burzą gromów natchnieniem moim, co w wersie właśnie ogrodem ciernistym upadłych aniołów. twój obraz zaćmiewa tysiące obrazów tyś ogniem, wodą, powietrzem, i najjaśniejszą spośród drogowskazów dlatego mam w dupie, że jesteś.

Nie jest poprawny. I pisze to publicznie, może pan np. dac watek na forum i wtedy przedyskutujemy wspólnie ten wiersz. Niech pan poda jakieś przykłady krytyki, która opowiedziała się "za". Jeżeli to jest kontrargumentem - chcę to po prostu zobaczyc.

Ja jak pomyśle, że występowałem w przeszłości przeciwko wierszom Jacka, to troche mi teraz przykro. Na dobra sprawę po lekturze kilkuset gniotów pseudolirycznych powinno się chyba rozróżnic poezje od jej uzurpacji. Treściowo bardzo się podoba. Tylko parę spraw technicznych - znowu te nieszczęsne rymy - "ciasto/miasto", "dziś/iśc","szarośc/starośc" - i nie dlatego, ze są złe, ale jak to piszą pewni ludzie - pewne rymy występują tak często, że się po prostu powtarzają. Czyli - pomijając powyższą uwagę - podpisuje się pod tym wierszem. Tak. Pozdrawiam.

O, to jest liryk - i technicznie,i treściowo Tutaj sie mogę podpisac - tak. Pozdrawiam.

"Konstruktywna krytyka może być jak najbardziej pozytywna" Eeeee... I tak w kółko Macieju. Szczególnie jak ktoś używa słów, ktorych nie rozumie. Zmykam, bez odbioru.

Pewnie, ze mogę na powaznie odpowiedziec - chodzi o to, że jeżeli autor predenduje do miana mistrza poezji (czyli ten tutejszy dział), juz nastawia odbiorce przeciwko sobie. Czyli - stawia wyzwanie. a wklejając taki utwór jak ten, czy ten poniżej, gdzie autor jest jeszcze pocieszniejszy, sprawia, że po jakims czasie tylko takie słowa nadają się do pisania. Przecież ten omawiany wiersz to nie wiersz - to wierszyczek i to na poziomie żenująco niskim. dlatego zawsze po lekturze takiego czegos mam wrażenie, że po prostu autor robi sobie ze mnie jaja. Druga sprawa - to to, że takie opinie zniechęcają szybko. a skoro sam tekst się nie obroni, to już zadna siła boska nie jest tego w stanie zrobic. Ponadto jest to tez jakis sygnał - że "nie". Sam takich mialem kilka i zyje, zatem to nie jest aż takie straszne. A nawet zachęca do pracy. Przynajmniej tak to teraz widzę. Co w takich komentarzach jak wyżej zachęciłoby Pana do pracy? Mnie krytyka zachęca akurat, ale nie każdego. Ale jeśli sie tu umieszcza trzeba sie z tym liczyć, że krytyka będzie ostrzejsza i myślę, że autor sie z tym liczy Co do działu Z: odsyłam do mojego przedostatniego posta: Co do działu to jak dobrze pamietam dział Z jest dla tych, którzy nie boją się krytyki i liczą na konstruktywne rady( bez względu na to czy jest początkujący czy nie) - to takie małe sprostowanie. No zgoda - ale nie każdy jest poetą mimo tego, że się afiszuje, czy wkleja jako zaawansowany. To wybór człowieka gdzie, z czym i po co. a dwa - nie bezpodstawnie zadałem te pytania, ponieważ krytyka konstruktywna to jest mit. prosze zauważyc, czy są takie afery, jak ktoś wpisuje "podoba się, zabieram do ula" - wtedy o dziwo wszytsko jest w porządku. a to tez nie jest krytyka. Dlatego nie wojował bym z wiatrakami. Byłem wstrętny, jestem i będe. a tutaj jeszcze podwójnie. a jak autor się nie zgadza z opiniami - przecież nie unikam dyskusji. Tylko niech mi nie tłumaczy,ze nie rozumiem, albo nie mam wyobraźni...

Pewnie, ze mogę na powaznie odpowiedziec - chodzi o to, że jeżeli autor predenduje do miana mistrza poezji (czyli ten tutejszy dział), juz nastawia odbiorce przeciwko sobie. Czyli - stawia wyzwanie. a wklejając taki utwór jak ten, czy ten poniżej, gdzie autor jest jeszcze pocieszniejszy, sprawia, że po jakims czasie tylko takie słowa nadają się do pisania. Przecież ten omawiany wiersz to nie wiersz - to wierszyczek i to na poziomie żenująco niskim. dlatego zawsze po lekturze takiego czegos mam wrażenie, że po prostu autor robi sobie ze mnie jaja. Druga sprawa - to to, że takie opinie zniechęcają szybko. a skoro sam tekst się nie obroni, to już zadna siła boska nie jest tego w stanie zrobic. Ponadto jest to tez jakis sygnał - że "nie". Sam takich mialem kilka i zyje, zatem to nie jest aż takie straszne. A nawet zachęca do pracy. Przynajmniej tak to teraz widzę.

Tutaj też się liżą i to nie tylko po fiutkach :)

Skoro Pan nie wie niepowinien Pan się wypowiadać w tym dziale to prosze mnie zbanowac i wywalic na zbity pysk. Zadałem pytanie jako osobie krytykującej krytyków (w tym i mnie) A co jest takiego w tym dziale ??? a to jest wzór konstruktywnej krytyki: "co do wiersza:Zaleciało mi Tetmajerem ("mów do mnie jeszcze" i takie tam..), a raczej jego nieudolnym naśladownictwem. Wiersz ubogi w środki stylistyczne, choć działa na mnie nastrój. Wydaje się, że peel jest strasznie zakochany i przez to wiersz jest słodki (ale w dobrym tego słowa znaczeniu)" ??? Co pani robi w tym dziale ???

Taa - będziemy się klepac po pleckach... I z uśmiechem powiemy sobie - wszyscy jesteśmy poetami i pójdziemy na wino, i patrząc sobie w oczy będziemy dumni, że jesteśmy poetami. I dwa pytania- - co to są konstruktywne rady i jak je pisac ? - co to jest krytyka i dlaczego się nie udała ???

Panie, niechże pan się ocknie i nie wciska mi "kitu". Jeżeli pan się posługuje polską mową, to powinien pan wiedziec, jaki jest desygnat wyrazu "otaczac" i połączyc z ta pańską metaforą - "otaczac ją słowami". A już pomijam fakt, ze dla pana dobra krytyka to chyba ta pochlebcza, bo sensownie to pan się bronic nie potrafi - wystarczy porownac moje zastrzeżenia a pańskie osobiste wycieczki. Tak że daj pan sobie spokój z tą własną wysoką samooceną, panie Dżin... Genialny wiersz, ach, och - zadowolony ???

Spadaj pan mega inteligento - poeto w takim razie i pisz sobie kolejny prosty wierszyczek. I tak czułem się, jakbym grzebał w padlinie. Bye...

Mnie też się skojarzyło. Ide zatem spac :)

No tak wywnioskowałem pod koniec. Widocznie i mnie podtuliły...

Noc... - wers jednosylabowy, jednak trzykropek wskazuje, że nalezy się przed nim zatrzymac na dłużej, czyli mamy zatrzymanie. Oczywiście "noc" symbolizuje strach, niepewnośc, nawet porę złych mocy. Idziesz sam - no tak, odbiorca konkretny, czyli nie każdy musi się identyfikowac z nim. Sam wskazuje na samotnosc, czyli wprowadza atmosfere grozy. tak niebanalnie beztroski - i to jest ciekawie, bo nie łapie tego związku, czyt. wersu. nie ma wkoło duszy - oczywiście przenośnia, ponieważ "dusza" jest pojęciem abstrakcyjnym. w sumie to jest dokladnie to samo, co wers 2. nawet martwej - jeżeli nie ma żadnej, to "nawet martwej". Taki pleonazm, w dodatku ciekawy ze względu teologii - "żywa" dusza i "martwa" dusza". Chętnie posłuchałbym o tym podziale słyszysz szmer nieludzki - dalej ciekawe, bo wytwarza się kolejny podział - jeżeli nie ma żywej duszy, ani nawet martwej, to znakiem tego, że człowieka też. A tutaj niespodzianka - trzeci rodzaj - człowiek bez duszy. biegniesz - konwencja grozy. czujesz chłód - podobnie. dodamy, ze chłód związany jest z nadejściem złych/czarcich mocy. przyspieszasz - no tak dzwon kościelny bije 13 razy - godzina 13 ??? oddech zostaje daleko za tobą - tego kwiatka nie łapie. Stracil oddech ? upadasz na kolana - to może byc razem. teraz płac za grzechy bo już nie ma nadziei - i tyle. Zatem - gdzie tutaj metaforyzacja wiersza ? Za dużo filmów grozy, nawet można mowic o typowych montażowych konwencjach tego gatunku. Tutaj nie ma nic. Zatem uważac w nazewnictwie własnych plodów. Pozdrawiam.