Alicja_Wysocka

Rymów nie będę się czepiała, bo je poprostu kocham :) Wiersz równiutki, pisany dwunastką, rytmiczny, jest za co pochwalić. Ale.. "Że już nie widziałem ja nic poza tobą," ----> Tu już jest podmiot domyślny i jakoś nie pasuje mi "ja" Rozumiem, że jest Ci potrzebna ta jedna sylaba. Tak na kolanie nie wymyślę innej, jednak wolałabym z dwojga złego, zrobić powtórkę z "już" - brzmiałoby tak: Że już nie widziałem, już nic poza tobą, ----------------------- Jeśli zaś idzie o puentę, też mam inny pomysł. a ja zrozumiałem, że możesz mnie zgubić. --------------------- A teraz nakrzycz na mnie, że psuję Ci wiersz :)

Nie wiedziałam dlaczego mnie bierze, dzięki! :)

A teraz kąpie się księżyc W porcelanowej sadzawce, Na herbacianym niebie Kołysze złotym latawcem. Wyławiam srebrną łyżeczką Gdy w sieciach zadumań się snuje, A Ty księżycową słodycz Zaraz mi z ust scałujesz.

Oj Alek, :)))

Każda z tych myśli mogłaby żyć oddzielnie ale widać mają ze sobą wiele wspólnego, skoro umieściłeś je razem.

No to dawaj! :)

Bardzo zgrabnie dowcip zapisany wierszem :)

Ale jesteś jej wprost niemożliwie wierny. Odwdzięcza Ci się, :)

Lepiej bujać niż kłamac. Niby to samo ale jakoś ładniej brzmi. Czy Ty o bujaniu w obłoczkach może...

Fajnie bawisz się słowem :)

Jasiu, Ty miałeś zwrócić większą uwage na koncept, a nie na akcent. Ech!... idę spać z tego wszystkiego :)

Heh, no i dobrze znasz życie :) Mnie Twój poprzedni, bardzo, a ten...

Jednak nie. Jasiu, zmieniłam jak radziłeś, a kiedy przeczytałam na głos, to brzmiało niestylistycznie. Sprawdź, bardzo proszę jeszcze raz jak to brzmi w zdaniu - wpierw one niż my?

Chyba mi się przyśnią te płomienie w trawie. Uwielbiam jesienne klimaty. Odchodzę oczarowana :)

vorph - jeszcze tu przyszedłeś mnie straszyć? :)

nie pytaj czy możesz płonę zawstydzeniem, spójrz - tkliwie się tulą dwa nasze cienie. czy to może miraż półjawa czy sny, to niesamowite one wpierw niż my?

moi złoci, cóż to będzie nie myślałam o tym wcale stoi pod nią kilku panów jest dwóch Jacków, jeden Alek. Dziękuję Alku, pozdrawiam :)

Jacku, jesteś wprost Nie-mo-żli-wy! skąd wiesz, że lampa zaraz chce dzieci dziś takie czasy, niestety że o luksusach nie może myśleć nikt nie chce takiej kobiety. i Przesympatyczny :)))

Prawdę mówię, przecież czytam i przysięgnę, gdy kto spyta i Tuwimy i Leśmiany w ciasnych półkach układanych, i Lechonie i Asnyki myślę od nich te nawyki, tak mnie ciągnie wciąż w ich stronę gusta mam już ustalone we współczesne ramy treści moje nie chcą mi się zmieścić.

A ja myślałam, że Ty do Gałczyńskiego będziesz podobny :)

Zaprosić Jacków w dodatku dwóch na raz? to byłby dopiero prawdziwy ambaras! a po cóż dziewczyny? to jak z drzewem do lasu konkurencji ja nie chcę (oj narobię hałasu) :P

Ja tam czytam do tej pory poetyczne księgozbiory. Pozdrawiam

Tomku, a dlaczego zmienić wersyfikację? Mogłabym zapisać ją w jednym wersie 9 -10 sylabowym. Ale uważam, że tak czyta się wygodniej. Nie lubię jak wersy wyginają się pod ciężarem szerokości. Od tego mogą rozboleć oczy :P Końcówka podupadła? Popatrz, to dwa źródła światła, na oko niby pasują do siebie. A gdyby tak byli ludźmi... Dzięki za odwiedziny :) Espeno, Le mal - dziękuję :)

od dawna księżyc pannę latarnię zapraszał na spacer po niebie, więc rozsrebrzona z nadmiaru względów nieśmiało doń mówi - no nie wiem... ja jestem stała wręcz murowana aż tak się nie umiem zapomnieć, ty jesteś zmienny i lubisz przestrzeń na oko pasujesz więc do mnie.

Och dziękuję! Ale mam gości :)