Stefan_Rewiński

ssssmień, sssmień, sssssss... E tam, można sobie pomarudzić, Stefan i tak nigdy nic nie zmienia. :-) Pozdrawiam :-) No nie!

Kalina ma rację: "miłość nie zamarza" jest lepiej, z kilku powodów :-) Pozdrawiam :-) Ciekawe z tym zamarzaniem, dzięki, przemyślę, pozdrawiam, Stefan.

Hej!

Dzięki, na codzień lubię przemijalność, ze spokojem, byle czegoś nie uronić. Stefan.

Jasne!

Jest tu kawał Kanta. Nie ma co to jest coś. Brakuje mi tylko Jego poglądu o "rzetelności i mrówczej pracy pozytywnej maluczkich", co zaowocowało, tym, że pomnik Tego, wartego wierszy mężczyzny, znajduje się teraz na terytortium (aż dziwo, że jest) nie Jego Heimatu. Pozdrawiam, Stefan.

Miłko, może dołóz parę słów, wiesz taka gra wstepna i w trakcie, też fajnie jest zwolnić. A Ty tak... za bardzo do rzeczy. Spokojnie, pozdrcałuję,(skrót:cwp), Stefan.

Postrafiam Kszekoszu, gdybym Henrietki nie skojarzył był z wierzbą, co posadzilismy kiedyś razem, to zgoda, a tak to co? Dawaj coś! Stefano. Aha! Tytuł! Dz, Feju, te słowa mi sie bardziej podobają po Twoim Wejściu. Jakoś nie mam przekonania do boldów, kursywy i tp. , jak i do metafor "z muskułami". Heja!

Postrafiam Kszekoszu, gdybym Jej nie skojarzył był z wierzbą, co rośnie obok, to zgoda, a tak to co? Dawaj coś! Stefano.

Będzie jatka :) Ale i tak damy rade... Dzięki i pozdrowienia dla całego Lasu (i okolic) Czienkujemy s Lasu, postrafiamy serteschnie.

Napisałeś, że jesteś stworzony na podobieństwo, masz jego cząstkę, nazywasz To instynktem, o.k. Pozdrawiam, Stefan.

Hej Michale! Szable w dłoń! Oko za oko....! Na Toyoty! Precz z cotygodniowym "prysznicem"! Na internety! Jestem za. Pozdrawiam, Stefan.

Tak, Pani Ewo, a co mam zrobić, kiedy tak w życiu bywa? Dziękuję za słowa, pozdrawiam, Stefan.

Dzięki Ewo, warkocz oszroniony czasem dyskretnie, bez okularów nie widzę szronu, pozdrawiam, Stefan.

Gdybyś Ty Joasiu wiedzała, jak łasy jestem na Twoje pochwały. Dziękuję. Muzę pozdrowię, ja całuję, Stefan.

Dzieki za komentarz i przestrogi, biorę je. Wiesz, doprowadziłem z naszej góry do stawu wodę zródlaną rodzajem akweduktu, arcydzieło inżynierskie działa. Mam nadzieję, że kijankom nie zaszkodziłem. Pozdrawiam, Stefan.

Biorę Cię Olesiu na Fankę i przysięgam Ci ...Dzięki. Pozdrawiam, Stefan.

Tak, wrażenie przemijania chciałem naszkicować, dz, pozdrawiam, Stefan.

Dzięki, pozdrawiam, Stefan.

Dz, pozdrawiam, Stefan.

płaczesz nie płacz wiosną ani latem może jesienią kiedy chryzantemy miłość nie marznie jest tylko zamyslona dotykaj ziemi zielonym warkoczem i mnie srebrzystym kiedy biało moja wierzbo

Hej Wy tam, piszecie takie wiersze, zaliczam Wam maturę oraz egzaminy wstepne. Moja córa-Dorotka, 23 lata, studiowała chemię na Pol. Wrocł., pewnego dnia (3 lata temu) powiedziała, wiesz tatejo, zdałam egzaminy na University of Newcastle, tam wysoka chemia, Od wrzesnia, powiedziała w Wielkanoc, możesz palić lepsze cygara, robię doktorat, zatrudnili. I czym Wy się przejmujecie, szczurki kochane, naprzód!

Nie wiem, bo nie czytam tego typu gniotów, a o tym co oni tam, tylko słyszałem. Serio!!! Hehehehe Pozdro Piast Masz u mnie wino przednie, przeczytamy razem. Stefan.

Trochę na kazanie wyszło, ale...,pozdrawiam, Stefan.

Nie sadzę, aby to było o Marszu Równości :-DDD Ziemia – organizm? Rozumiem, że ta teoria znajduje zwolenników, choć sama nie lubię takich porównań i zbliżeń, jestem fanką różnic i różnorodności. :-) Wczoraj nie najlepiej zareagowałam na „duszki”, ale dziś, po przerzuceniu góry kompostu i obejrzeniu tysięcy dżdżownic nieco przyjaźniej spojrzałam na Twój wiersz. A jeśli o symbolach mowa – kulturowe bezdyskusyjnie krążą, ale z niektórymi ponoć się rodzimy, dziedziczymy je, tkwią w nas, kontaktujemy się z nimi w snach lub twórczym natchnieniu :-). Czego sobie i Tobie z całego serca życzę. ;-)))))))) Fanaberka Dzięki za życzenia, z symbolami chyba tak jest, jak piszesz. Wiwat dzdżownice! W moim stawku, w Lesie Księżnej pojawiły się, jak co roku, ropuchy, kochają się lepiej niż ludziska, za tydzień sobie pójdą w las, a kijanki będą w spiralnej kolejce podjadać kromkę chleba, też tu wrócą za rok. Ahoj! Stefan.